Είχε μάθει αλλιώς ο Τζαμόν Γκόρντον, αλλά δεν… παραπονιέται. Ο ρόλος που απέκτησε στον φετινό Ολυμπιακό είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που είχε συνηθίσει επί 21 χρόνια (!). Όπως δήλωσε, ερχόμενος στον Πειραιά κατάλαβε ότι έπρεπε να παίζει περισσότερη ώρα άμυνα απ’ ότι επίθεση και το εξέλαβε ως μια θυσία που έπρεπε να κάνει. Αυτό χρειαζόταν η ομάδα και αυτό έπραξε ο 27χρονος Αμερικανός, που παίζει μπάσκετ από έξι ετών και -όπως όλοι συμπατριώτες του- λατρεύει να σκοράρει.
Ο ρόλος που του ανέθεσε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς στο φετινό Ολυμπιακό πάντως, ήταν τελείως διαφορετικός από αυτόν που περίμενε και με τον οποίο είχε εξοικειωθεί. Αυτό, το εξήγησε μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωλίγκα, η οποία έκανε αφιέρωμα στον Γκόρντον. «Σε όλες τις προηγούμενες ομάδες που έπαιζα βρισκόμουν στο παρκέ πολύ ώρα έχοντας τη μπάλα στα χέρια, στον Ολυμπιακό είναι διαφορετικά τα πράγματα. Εχω καταλάβει το νέο μου ρόλο και πλέον ξέρω πως θα βοηθήσω την ομάδα μου. Ξέρω ότι πρέπει να παίξω άμυνα πάνω στον καλύτερο επιθετικό παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Είτε σκοράρω τέσσερις πόντους, είτε εφτά πόντους δεν έχει καμία σημασία», ήταν τα πρώτα λόγια του.
Άκρως σημαντικός ρόλος και αυτός, και ιδίως για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, όπου οι προπονητές εκτιμούν υπέρ του δέοντος την καλή άμυνα. Απλώς, ο ίδιος ήθελε -ερχόμενος στον Ολυμπιακό- να δείξει στον Ντούσαν Ίβκοβιτς τι αξίζει. Την έκανε τη θυσία λοιπόν, καθώς τόνισε πως «αν θες να λογίζεσαι ως παίκτης που αξίζει να αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο τότε θες να αποδείξεις στον προπονητή σου τι μπορείς να προσφέρεις στην επίθεση, ωστόσο για τη συγκεκριμένη ομάδα δε με χρειάζονται για αυτό το ρόλο. Εχουμε πολλούς παίκτες που μπορούν να κάνουν στην επίθεση πιο εύκολα, αυτά που εγώ πιστεύω πως μπορώ να προσφέρω σε αυτό το κομμάτι. Θα ήθελα να σκοράρω, αλλά έχω καταλάβει πως για να κερδίσεις πρωταθλήματα σε αυτό το επίπεδο πρέπει να κάνω θυσίες. Ακόμη και οι σπουδαιότεροι παίκτες κάνουν θυσίες. Πλέον έχω κατανοήσει τι χρειάζεται να κάνω για να παίζω περισσότερο και να βοηθάω την ομάδα μου. πρέπει να παίζω καλή άμυνα».
Η πρώτη του γνωριμία με την Ελλάδα και το μπάσκετ της έγινε πέρυσι, οπότε ο Τζαμόν φόρεσε τη φανέλα του Αμαρουσίου. Μια χρονιά που ο ίδιος τη θεωρεί ως «μια από τις καλύτερες. Είχαμε ομαδικό πνεύμα και έναν πολύ καλό προπονητή, τον κόουτς Μπαρτζώκα. Είχαμε πολύ καλή ομάδα, τον Μπίλι Κις και πολλούς καλούς Έλληνες».
Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο μπάσκετ ως κομμάτι του εαυτού του, λέγοντας ότι το εν λόγω άθλημα «δεν είναι μέρος της ζωής μου, είναι η ίδια ζωή μου, παίζω από έξι ετών. Καθώς μεγάλωνα δε φανταζόμουν ποτέ πως θα παίξω στην Ευρώπη, αλλά έτσι τα έφερε η ζωή. Ακόμη κι όταν δε βρίσκομαι στο παρκέ το μόνο που με απασχολεί και συζητάω είναι το μπάσκετ. Ακόμη κι όταν περνάω χρόνο με την κόρη μου, παίζουμε με τη μπάλα του μπάσκετ».