Η δυναμική του Περιστερίου να καταστεί τρίτη δύναμη στο πρωτάθλημα της Basket League, στην πρώτη σεζόν της προπονητικής πορείας του Βασίλη Σπανούλη, επιβεβαιώθηκε από την νοοτροπία, την αγωνιστική εικόνα και τα αποτελέσματα.
Ακόμα και αν το δείγμα γραφής του προπονητή Σπανούλη, είναι μικρό, στην πρώτη θητεία, επέδειξε την ίδια επαγγελματικότητα που είχε ως παίκτης και χωρίς να έχει, πλέον, την μπάλα στα χέρια του, το Περιστέρι είναι η ομάδα του προπονητή του. Συνεπώς, πρόκειται για το Περιστέρι του Σπανούλη, με την έννοια ότι η επιδραστικότητα του προπονητή στο παιχνίδι της ομάδας, είναι καταλυτική και εμφανέστατη. Καλές επιλογές ξένων παικτών που πλησιάζουν το «άριστα», αφομοίωση τους στο σύνολο της ομάδας, χωρίς να τους δίνεται το…ακαταλόγιστο προσπαθειών, ώστε να παίζουν για τα στατιστικά τους, καθώς και «συγχώρεση» των όποιων λαθών έγινε στην διάρκεια της σεζόν.
Γιατί, ο ίδιος ο Σπανούλης γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κρίνει «εξ’ ιδίων τα αλλότρια» και ο χαρισματικός σκόρερ Σιλβέν Φρανσίκο-παραδείγματος χάριν- να είναι…Σπανούλης. Οι απαιτήσεις του προπονητή είναι λελογισμένες και σε καμία περίπτωση συγκριτικές με τον ίδιο που ως παίκτης έγραψε ιστορία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Την ίδια απαίτηση να τον ξεπέρασουν, δεν μπορεί να έχει ο Βασίλης, ούτε από τα παιδιά του, αν ασχοληθούν με το μπάσκετ και ας έχουν τα γονίδια του.
Bεβαίως, η φετινή ομάδα του Περιστερίου έχει δύναμη «πυρός» τους ξένους παίκτες και της λείπει ένας δυνατός «κορμός» Ελλήνων παικτών που είναι δύσκολο να δημιουργηθεί από μεταγραφές και μόνο, αλλά πρέπει να υπάρχει σταδιακή στελέχωση από τις ακαδημίες του συλλόγου και πίστωση χρόνου. Γιατί, για να συνεχίσει το Περιστέρι και την επόμενη ή τις επόμενες σεζόν να είναι η τρίτη δύναμη του πρωταθλήματος, θα πρέπει να πετυχαίνει, σχεδόν…διάνα, στις μεταγραφές των ξένων παικτών του και να κάνει ισάξια αντικατάσταση πιθανότατων αποχωρήσεων, λόγω καλύτερων οικονομικών προσφορών από ομάδες υψηλότερων στόχων και μεγαλύτερα μεγέθη στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Το Περιστέρι διεκδικεί την τρίτη θέση των πλει οφ, ύστερα από 20 χρόνια και αυτός ο στόχος σημαίνει πολλά για την ιστορία της ομάδας που έχει γράψει χιλιόμετρα δόξας στις προηγούμενες δεκαετίες και εκπροσωπεί τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας.
Η ανταπόκριση και η προσέλκυση των φιλάθλων του, δεν είναι, όμως, ανάλογη επιβράβευσης για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας και τα αποτελέσματα που έχει πετύχει στο πρωτάθλημα, καθώς νίκησε τρείς φορές τον Παναθηναϊκό και ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, με το buzzer beater του Ουόκαπ.
Aκόμα και αν οι εποχές έχουν αλλάξει από την δεκαετία του ’90 και του 2000 που δεν «έπεφτε καρφίτσα» στο «Ανδρέας Παπανδρέου», η φετινή ομάδα του Περιστερίου, η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη, θα έπρεπε να τύχει μεγαλύτερης ζέσης από τον κόσμο της, γιατί το μπάσκετ έχει «ρίζες» στο Περιστέρι. Αυτές που «φύτεψαν», ο Πεδουλάκης, ο Κορωνιός, ο αείμνηστος Αλφόσνο Φόρντ, ο Όντι Νόρις, ο Πελεκάνος, ο Παπαμακάριος και όσοι είχαν φτάσει την ομάδα των δυτικών προαστίων να συμμετάσχει στην Ευρωλίγκα.
