H «ενθρόνιση» του πρωταθλητή Ολυμπιακού με τις 31 νίκες και μόλις μία ήττα σε όλη την φετινή σεζόν, αλλά και το 7-1 κόντρα στον Παναθηναϊκό σε όλες τις διοργανώσεις που τέθηκαν αντιμέτωποι, αποδεικνύει το πόσο σωστά δούλεψαν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του, πριν από έναν χρόνο. Σε αντίθεση με τις επιλογές που είχαν γίνει πριν από δυο χρόνια, οι «ερυθρόλευκες», το καλοκαίρι του 2001, αποδείχτηκαν σε συντριπτικό ποσοστό επιτυχημένες. Και σε ατομικό επίπεδο και σε ομαδικό για την αγωνιστική «χημεία» και σε επίπεδο χαρακτήρων.
Η φετινή ομάδα του Ολυμπιακού είχε δείξει από την Ευρωλίγκα, ότι οι δυνατότητες της θα τις καθιστούσαν πρωταγωνίστρια, στην πρώτη χρονιά της απουσίας του εμβληματικού Βασίλη Σπανούλη.
Αυτό είναι ένα credit που κερδίζει αποκλειστικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι αδελφοί Αγγέλοπουλοι που προετοίμασαν την επόμενη ημέρα της αποχώρησης του Σπανούλη, με την επανένταξη του Κώστα Σλούκα στην ομάδα. Και ο Σλούκας ανταποκρίθηκε στον ηγετικό ρόλο του και ας μην είναι βασικός στην πεντάδα.
Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός κατέκτησε ντάμπλ και επέστρεψε στο F4 της Ευρωλίγκα, χωρίς τον παίκτη που άλλαξε την νεότερη ιστορία της ομάδας μπάσκετ, την τελευταία δεκαετία, είναι το πρώτο μεγάλο κέρδος των Πειραιωτών.
Το δεύτερο είναι η βεβαιότητα και η εμπιστοσύνη στην υπάρχουσα ομάδα για να συνεχίσει ενισχυμένη, με 2-3 προσθαφαιρέσεις, τον επόμενο χρόνο και ενώ η ελληνική βάση της έχει μεγαλύτερη χρονικά προοπτική από τους Σλούκα, Παπανικολάου και Βεζένκοφ.
Είναι ηλίου φαεινότερο σε ποιες θέσεις της 5άδας, χρειάζεται ενίσχυση ο Ολυμπιακός, ανεβάζοντας το μπάτζετ της επόμενης χρονιάς με λογικές κινήσεις και με στόχο να είναι και πάλι στο F4 της Ευρωλίγκα και να διατηρήσει τα σκήπτρα στη Ελλάδα.
Είναι δεδομένο ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην δεύτερη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού, ήταν η σπουδαιότερη μεταγραφή. Από την εποχή του…πάρκινγκ στο ΣΕΦ και την αποπομπή του, ο Μπαρτζώκας ανέλαβε την δύσκολη αποστολή να επαναφέρει τον Ολυμπιακό στην πρώτη θέση. Η επανασυμμετοχή στο ελληνικό πρωτάθλημα έκανε αγωνιστικά…καλό στον Ολυμπιακό και ο Μπαρτζώκας το είχε παραδεχτεί ότι σέβεται την απόφαση του συλλόγου να αποχωρήσει από την Basket League, αλλά αυτή η εβδομαδιαία αδράνεια, δεν πρόσφερε τίποτα. Ούτε ξεκούραση από το ένα παιχνίδι της κάθε αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, μέχρι το επόμενο.
Αντίθετα, φέτος ο Ολυμπιακός βρήκε ρυθμό από τους συνεχόμενους αγώνες, ακόμα και τους τρείς, όταν είχε «διαβολοεβδομάδα» και ακόμα αν στην Βasket League, έκανε…ξεμούδιασμα με διαφορές 30 πόντων στο τελικό σκορ.
Η εν γένει προπονητική συμπεριφορά του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι ένα σημαντικό κέρδος για τον Ολυμπιακό που μπορεί να συμπορευτεί με τον Έλληνα τεχνικό σε μεγαλύτερο χρονικό βάθος από την πρώτη συνεργασία τους. Όταν άλλες ευρωπαϊκές ομάδες αλλάζουν δυο και τρείς προπονητές σε μια σεζόν ή δεν βρίσκουν τον κατάλληλο-κατά την κρίση τους- από την μία σεζόν στην άλλη, ο Ολυμπιακός μπορεί να κινηθεί, όπως η Ρεάλ με τον Λάσο, όπως έκανε η ΤΣΣΚΑ με τον Έλληνα Ιτούδη, η Αρμάνι με τον Μεσίνα.
Ο ίδιος ο Μπαρτζώκας ήταν σαφώς πιο ήρεμος, ψύχραιμος και αποφασιστικός στην τήρηση του πλάνου του, στην πρώτη θέση του πάγκου του Ολυμπιακού. Ασχολήθηκε με την διαιτησία πολύ λιγότερες φορές απ’ ό,τι έκανε στο παρελθόν, έριξε τα «καντήλια» του όταν γινόταν το ίδιο λάθος για τρίτη ή και τέταρτη φορά από τους παίκτες του και σε κάθε περίπτωση, έδειχνε και ήταν πολύ σίγουρος για την ομάδα του.
Είχε αφήσει ελάχιστο ποσοστό στην τύχη, αν και ήξερε ότι αρκετά πράγματα στην προπονητική, επαφίονται στον παράγοντα της τύχης. Τυχερός ήταν ο Μπαρτζώκας, μόνο στο θέμα της απουσίας τραυματισμών, ενώ στην «έκρηξη» της πανδημίας, έκανε την αγωνιστική «κοιλιά» μετά τις γιορτές, αλλά η ομάδα συνήλθε, χωρίς απώλειες.
O Oλυμπιακός έχει προδιαγραφές να…βγάλει «ρίζες» στον «θρόνο» του πρωταθλητή. Όχι μόνο γιατί είναι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά από τον Παναθηναϊκό που δεν προκάλεσε αντίπαλο δέος στην φετινή περίοδο, αλλά γιατί οι «πράσινοι» είναι περισσότερο απ’ ένα…βήμα πιο πίσω από τους νταμπλούχους.
Οι Πειραιώτες στην επιστροφή τους στην Βasket League, τα έκαναν όλα σωστά. Βρήκαν, όμως και τον Παναθηναϊκό να έχει την χειρότερη ομάδα της τελευταίας 20σαετίας. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Αυτή η διαπίστωση, φυσικά και δεν ενδιέφερε τον Ολυμπιακό, αλλά αντίθετα τον συνέφερε. Και ο Ολυμπιακός ανέδειξε όλα τα λάθη και τα κακώς κείμενα του Παναθηναϊκού, με τις 7 νίκες σε 8 παιχνίδια. Μπορεί να μην είχε κάνει 7 νίκες ο Ολυμπιακός κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλλά και πάλι ήταν καλύτερος. Και στο μπάσκετ, ο καλύτερος νικά 9 στις 10 φορές, αν υπάρχει διαφορά ποιοτικού επιπέδου. Και δεν χρειάζεται να μιλά και να «γκρινιάζει» για την διαιτησία… Παίζει ολοκληρωτικό μπάσκετ και στις δυο πλευρές του γηπέδου και κερδίζει.
Ένα από τα καθοριστικότερα σημεία της φετινής σεζόν, ήταν η ήττα που γνώρισε ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό, στο πρώτο συναπάντημα τους, μετά από 2 χρόνια. Ο μεν Ολυμπιακός απορρόφησε τους κλυδωνισμούς αμφισβήτησης που προκλήθηκαν από την εντός έδρας ήττα και άμεσα σταμάτησε η όποια «μουρμούρα» για Μπαρτζώκα, πελατειακές σχέσεις και άλλες οπαδικές «ομορφιές», ο δε Παναθηναϊκός ένιωσε λανθασμένη ενίσχυση αξιοπιστίας για την αποτελεσματικότητα της ομάδας που είχε σχεδιάσει. Ο «καθρέφτης» εκείνης της ήττας ήταν παραμορφωτικός για τους νικητές και ευεργετικά ενισχυτικός για την σιγουριά στον σχεδιασμό των ηττημένων.
