Οι Αντετοκούνμπο δεν έχουν μνησικακία για την έλλειψη βοήθειας που έτυχαν σε πολλές περιπτώσεις. Ούτε σκέφτονται ότι δεν «βλέπουν» πιά όσους τους είχαν στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας. Δεν ζουν πάνω στο «συννεφάκι» της δόξας, της κρεπάλης και της σπατάλης. Είναι η επιτομή των αντι-σταρς.

Όσο και αν ήταν αυτονόητο, δεν θα υπήρχε ιδανικότερος τόπος από τα Σεπόλια για την πρεμιέρα της προβολής ταινίας «Rise». Εκεί που άρχισαν όλα για την οικογένεια των μεταναστών από την Νιγηρία. Εκεί που η καθημερινότητα της επιβίωσης ήταν σκληρή και μέσα από κοινωνικές ανισότητες και ρατσιστικές εκφάνσεις της τοπικής κοινωνίας, ο μακαρίτης Τσάρλς και η σύζυγος του, Βερόνικα Αντετοκούνμπο, μεγάλωσαν με πολύ κόπο και αβεβαιότητα, τον Φράνσις, τον Θανάση, τον Γιάννη, τον Κώστα και τον Άλεξ. Και επειδή στην κινηματογραφική ιστορία της ζωής της οικογένειας Αντετοκούνμπο, υπάρχουν και σκηνές αλήθειας από την απόρριψη που είχαν από Έλληνες γείτονες τους, τώρα που αυτή η οικογένεια μεταναστών επέστρεψε πρόσκαιρα στην βάση της, θα πρέπει να είχαν κρυφτεί στα σπίτια τους, αναλογιζόμενοι την τότε συμπεριφορά τους…

Οι Αντετοκούνμπο δεν έχουν μνησικακία για την έλλειψη βοήθειας που έτυχαν σε πολλές περιπτώσεις. Ούτε σκέφτονται ότι δεν «βλέπουν» πιά όσους τους είχαν στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας, τους κοίταζαν με…μισό μάτι και απέτρεπαν τους λίγους συμπολίτες και ομοεθνείς τους που βοηθούσαν με κάθε τρόπο την οικογένεια των Νιγηριανών. Γιατί, οι νεοέλληνες που είχαν προγόνους τους αρχαίους Έλληνες με θεό της φιλοξενίας, τον Ξένιο Ζευς, έδειξαν το σκληρό πρόσωπο τους στην οικογένεια του Γιάννη Αντετοκούνμπο που διαφημίζει την Ελλάδα, τον αθλητισμό της και το ελληνικό μπάσκετ σε όλο τον πλανήτη. Γιατί, οι νεοέλληνες που έχουν δεκάδες «ρίζες» προσφύγων σε αμέτρητες οικογένειες της κοινωνίας μας, θα έπρεπε να συμπεριφερθούν πιο φιλόξενα και αφομοιωτικά στα παιδιά των Αντετοκούνμπο που γεννήθηκαν σε αυτή την χώρα, μαθήτευσαν στα σχολεία της, μιλούν ελληνικά και έδωσαν μεγάλη «μάχη» για να γίνουν κομμάτι της και να πετάξουν την ταμπέλα του «λάθρομεταναστη».

Αν δεν γινόταν, η «εκτόξευση» του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ και στους Μιλγουόκι Μπακς που είναι το μεγαλύτερο και ακριβότερο περουσιακό στοιχείο τους, ειδικά μετά την περσινή κατάκτηση του τίτλου, το πιθανότερο θα ήταν να είχε «χαθεί» και η οικογένεια των Αντετοκούνμπο. Η οικογένεια που έγινε πιο δυνατή και πιο «δεμένη» και μετά την απώλεια του πατέρα, Τσάρλς που δεν πρόλαβε να «χορτάσει» το απώγειο της δόξας, να δει τον Γιάννη, τον Θανάση και τον Κώστα με δαχτυλίδια πρωταθλητών ΝΒΑ, να δει την ταινία «RISE» για τους κόπους του να αναθρέψει τα παιδιά του και να τους δώσει και ένα δεύτερο πιάτο φαγητού για να μεγαλώσουν υγιή. Ο Γιάννης έγινε ένα «τέρας» με μυϊκό βάρος και δύναμη που έχει αποκτήσει από την εκγύμναση και την εκλεκτή διατροφή του. Κάποτε, όμως, στα Σεπόλια και στην Ομόνοια, ο Θανάσης έκοβε ένα σάντουιτς των τριών ευρώ, στα τέσσερα για να φάνε τα αδέλφια του και ο ίδιος έπινε πολύ νερό για να φουσκώσει το στομάχι του, να ξεγελάσει την πείνα του και να…προσποιηθεί με ντρίπλα χαμόγελου στον Γιάννη, ότι δεν πεινούσε. Και ας πεινούσε πολύ…

Ναι, δεν είναι όλοι οι μετανάστες σαν την φιλήσυχη οικογένεια των Αντετοκούνμπο. Έχουν έρθει στην χώρα και «κατακάθια» άλλων εθνών, πρώην φυλακισμένοι, κακοποιοί, όπως οι θύτες της Μυρτώς, της Ελένης στην Ρόδο και και και…

Για χίλιους και έναν λόγους, λοιπόν, ο Γιάννης και τα αδέλφια του, δεν θα «ξεχάσουν» ποτέ τις ρίζες τους και θα επιστρέφουν σε αυτές για να υπενθυμίζουν σε όλους, από που ξεκίνησαν και που έφτασαν. Δεν είναι η αδιαμφισβήτητη μπασκετική αξία που αναδεικνύει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, στην «στρατόσφαιρα» που κινείται, πλέον. Είναι η ηθική αξία του χαρακτήρα του που τον κάνει σπουδαίο, σημαντικό, παράδειγμα προς μίμηση. Είναι η ταπεινότητα του που τον κάνει ξεχωριστό. Όσο ψηλά κι αν έχει φτάσει, θα επιστρέψει στην αφετηρία του. Δεν θα κόψει ποτέ τον ελληνικό «ομφάλιο λώρο» του.

Καθόλου τυχαίο δεν είναι. Κάθε άλλο. Και η φωτογραφία που δημοσιεύει στα social media, διαφημίζει την χώρα που γεννήθηκε και υπερτονίζει την γέννηση του και την άρρηκτη σύνδεση του, μαζί της.

Γιατί, ο Giannis, ΔΕΝ πρότεινε ή ζήτησε να ανοίξει «Ηarrods» στην Ελλάδα για να ανέβει ο μέσος όρος ποιοτικής διαβίωσης του Έλληνα συμπολίτη του.

Γιατί, ο Giannis ΔΕΝ πρότεινε ή ζήτησε να φυτευτούν οπωροφόρα δένδρα στην Αθήνα για να τρώνε φρούτα οι άστεγοι ή οι μετανάστες.

Γιατί, ο Giannis ΔΕΝ πήγε σε παραλία του Μαϊάμι να μαζέψει πεταμένα πλαστικά μπουκάλια για καθαρισμό και ανακύκλωση. Μπορεί και να το κάνει, αλλά θα το κάνει σε ελληνική παραλία.

Γιατί, ο Giannis, όσο βαρύ αγωνιστικό πρόγραμμα και αν έχει, θα έρθει στην Ελλάδα, να αναπνεύσει ελληνικό αέρα, να χαρεί τον ήλιο της χώρας, τις παραλίες και τις θάλασσες ενός από τα ομορφότερα «οικόπεδα» του πλανήτη, όπως αποκαλούσε την Ελλάδα, ο Ζαμπέτας.

Γιατί, ο Giannis δεν σταμάτησε να «πατά στη γη» και το κεφάλι του να έχει φτάσει στο «διάστημα» του παγκόσμιου αθλητισμού. Να είναι ρεαλιστής και όχι αποκομμένος από την ελληνική κοινωνία.

Γιατί, ο Giannis εκπροσωπεί το ελληνικό μπάσκετ που είναι βαθιά ριζωμένο στην ελληνική κοινωνία και θα είναι αυτός ο «σημαιοφόρος», όπως τότε που παρέλασε κρατώντας την σημαία και θα βγάλει ξανά τους Έλληνες στους δρόμους.

Γιατί, ο Giannis έχει άριστες σχέσεις με όλους τους πρώην διεθνείς, αναγνωρίζει και σέβεται όσα έχουν πετύχει στο άθλημα που πρωτοέπαιξε στην Ελλάδα, φορώντας τα παπούτσια του αδελφού του, Θανάση.

Γιατί, ο Giannis πήγε πέρυσι στην Θεσσαλονίκη, να συμβουλευτεί τον ανυπέρβλητο Γκάλη και από το resrect του, μόνο το χέρι που δεν του φίλησε.  

Γιατί, όπως έλεγε και ο ελληνικός λαός, «μικροί» σαν άλλους και «μεγάλοι» σαν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο δεν «χωρούν» στα ίδια «καφενεία».

ΜVP, MVP, MVP και «μάγκας» της πραγματικής ζωής!