Ανοίξτε τον ήχο κι αφήστε τις μουσικές των Aretha Franklin, James Brown, Michael Jackson, Stevie Wonder, Little Richard, Ella Fitzgerald, Smokey Robinson, Louis Armstrong, Billie Holiday, Gladys Knight & the Pips, Quincy Jones, Chaka Khan, Prince – ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλους να σας διασκεδάσουν, να σας συγκινήσουν, αλλά και να μας αφηγηθούν την ιστορία του πιο εμβληματικού μουσικού θεάτρου της Νέας Υόρκης.
Διαβάστε 5 πράγματα για το Apollo:
The Apollo. To θέατρο συναυλιών (1500 θέσεων) που βρίσκεται στην καρδιά του Χάρλεμ, χτίστηκε το 1914 κι άνοιξε με το όνομα «Hurtig & Seamon’s New Burlesque Theater». Το 1934 το αγόρασαν αφροαμερικανοί ιδιοκτήτες και άρχισαν να δίνουν την μουσική του σκηνή σε αφροαμερικανούς καλλιτέχνες – ξεκινώντας μία παράδοση που γέννησε μερικά από τα πιο διάσημα ταλέντα στο χώρο της μουσικής. Από την jazz (Duke Ellington, Dizzy Gillespie, Billie Holliday, Ella Fitzgerald, Louis Armstrong) και τη soul (Aretha Franklin, Stevie Wonder, Gladys Knight & the Pips, Quincy Jones, Chaka Khan), μέχρι το rock ‘n’ roll (Little Richard) και την ποπ (Michael Jackson, Prince) οι ογκόλιθοι της μαύρης μουσικής γεννήθηκαν στη σκηνή του Apollo. Ηταν το καταφύγιο, ήταν η μόνη ευκαιρία, ήταν το στοίχημα – αν σε αποδεχόταν το κοινό εκεί, είχες γίνει. Για αυτό κι από το 1983 το κτίριο θεωρείται ιστορικό ορόσημο της Νέας Υόρκης κι έχει κριθεί διατηρητέο.
«The Apollo» – το ντοκιμαντέρ: Το ντοκιμαντέρ της ΗΒΟ που υπογράφει ο ο σκαρικός ντοκιμαντερίστας Ρότζερ Ρος Γουίλιαμς («Life, Animated») είναι πολλά περισσότερα από μουσικό ντοκιμαντέρ. Είναι η ιστορία της αφροαμερικανικής κουλτούρας, η ιστορία της μαύρης μουσικής και της κοινότητας του Χάρλεμ. Είναι μία ιστορία αντοχής και επιβίωσης: «πώς η αφροαμερικανική κοινότητα έβρισκε καταφύγιο, παρηγοριά και δύναμη στη μουσική της».
Είναι ναός, είναι εκκλησία. «Ηταν πραγματικό σοκ για μένα να συνειδητοποιήσω ότι δεν είχε γίνει ποτέ ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία του Apollo! Μία ιστορία που μετά 85 χρόνια και την αφηγούνται μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής. Μεγάλωσα παρακολουθώντας το «Showtime at the Apollo», την τηλεοπτική εκπομπή που ερχόταν live στα σπίτια μας από το θέατρο. Η καρδιά μου χτυπούσε γρήγορα και το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να ανατιναχτεί από το πώς επικοινωνούσε ο κόσμος με τους καλλιτέχνες στη σκηνή. Δεν υπάρχει άλλο μέρος που να γίνονται τέτοιες συναυλίες. Που να υπάρχει αυτή η επικοινωνία. Η ατμόσφαιρα στο Apollo ήταν πάντα ευβλαβική. Είναι ναός, είναι εκκλησία. Δεν είναι τυχαίο ότι η νεκρόσιμη λειτουργία του Τζέιμς Μπράουν έγινε εκεί!»
Amateur Night. «Από το 1934 που άνηκε πλέον σε αφροαμερικανούς ιδιοκτήτες, έγινε προσβάσιμο σε μαύρους καλλιτέχνες που ήταν αποκλεισμένοι. Είχαν ορίσει μία μέρα της εβδομάδας ως «Βραδιά Ερασιτεχνών» – ανέβαινες και τραγουδούσες, χόρευες, έκανες stand up. Ετσι εμφανίστηκε η 17χρονη Ella Fitzgerald, η οποία αρχικά ήθελε να χορέψει αλλά τελικά τραγούδησε. Από τη Βραδιά Ερασιτεχνών ανακαλύψθηκαν πάρα πολλοί – ο Bill Cosby, η Lauryn Hill, ο Chris Rock, o Dave Chappelle!
Ψάχναμε κούτες στα υπόγεια των σπιτιών της γειτονιάς. «Η πρόκληση να βρεθεί αρχειακό υλικό 85 χρόνων ήταν μεγάλη. Κι έγινε ακόμα μεγαλύτερη γιατί στα 70ς, που το θέατρο είχε κυρήξει πτώχευση και ήταν παρατημένο, πλημμύρισε και καταστράφηκαν πολλά από τα κειμήλιά του. Η παραγωγός μας, Λίζα Κορτέζ, είναι κάτοικος του Χάρλεμ και κέρδισε την εμπιστοσύνη της γειτονιάς – μάς άφησαν να μπούμε στα σπίτια τους και να συλλέξουμε ότι είχαν περιμαζέψει. Ανοίγαμε κούτες στα υπόγεια. Βρήκαμε μικρούς και μεγάλους αρχειακούς θησαυρούς – φωτογραφίες, κασσέτες. Τα περισσότερα καλυμμένα από μούχλα. Ολα αυτά τα επιμεληθήκαμε και θα τα δείτε στο ντοκιμαντέρ…»
