Η επίθεση των πολιτών στον βουλευτή της ΝΔ Κωστή Χατζηδάκη, στη διάρκεια της χθεσινής πορείας των εργαζομένων στο κέντρο της Αθήνας, είναι καταδικαστέα, αλλά δεν παύει να καταδεικνύει με τον πιο σαφή τρόπο ότι η πλειοψηφία των 300 της Βουλής αποτελούν για τον τόπο «καμμένα χαρτιά».
Αν μάλιστα σκεφθεί κανείς πως ο Χατζηδάκης αποτελεί έναν από τους πιο συμπαθείς και μετριοπαθείς πολιτικούς, εύκολα αντιλαμβάνεστε την εικόνα που έχουν για τους υπολοίπους οι πολίτες της χώρας. Εδώ και μερικούς μήνες οι βουλευτές μας έχουν πάψει να επισκέπτονται τις περιφέρειές τους και τον τόπο καταγωγής τους υπό τον φόβο του κραξίματος. Και το κράξιμο είναι βεβαίως το λιγότερο που φοβούνται. Αυτό που τρέμουν είναι να μην πάθουν ότι και ο Κωστής Χατζηδάκης.
Αλλά και να αποφασίσουν να πάνε στις περιφέρειές τους τι μπορούν να πουν δηλαδή, στους ψηφοφόρους τους; Ότι ενώ είναι εκπρόσωποι του λαού, νομοθετούν καθημερινά εναντίον του λαού; Ότι αποδέχθηκαν χωρίς αντίδραση το «μαζί τα φάγαμε»; Ότι ψηφίζουν νομοσχέδια υπαγορευμένα από τους δανειστές μας; Ότι δεν ήξεραν καν τι ανέφερε το περίφημο πλέον μνημόνιο της τρόϊκας, αφού στη Βουλή κατατέθηκαν μόλις οι 130 από τις 1.300 σελίδες του που υπέγραψαν οι κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος;
Ότι ο επαίσχυντος νόμος περί ευθύνης υπουργών έχει ψηφιστεί από τους ίδιους και έχει δέσει τα χέρια της δικαιοσύνης που δεν μπορεί να στείλει στη φυλακή κανέναν από τους επίορκους λειτουργούς της δημοκρατίας που διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα τα τελευταία 30 χρόνια; Ούτε καν εκείνους που ομολόγησαν μπροστά στις κάμερες ότι πήραν μίζες! Στην αρχαία Ελλάδα δεν ήταν μόνο ο εξοστρακισμός που ατίμαζε έναν δημόσιο λειτουργό, αλλά και η δήμευση της περιουσίας του που απέδιδε δικαιοσύνη. Τα κλεμένα επιστρέφονταν!
Να πάνε στον τόπο τους και να πουν στους πολίτες τι; Ότι επιτρέπουν σε μία κυβέρνηση να διατηρεί 6 υπουργούς σε καίρια υπουργεία για την οικονομία και την ανάπτυξη της χώρας χωρίς αυτοί να είναι εκλεγμένοι βουλευτές, αλλά διορισμένοι από τον πρωθυπουργό; Ότι ανέχονται από τα κόμματα στα οποία εντάσσονται να διαγράφουν κάθε συνάδελφό τους που εκφράζει διαφορετική γνώμη από εκείνη της κομματικής γραμμής; Να χαρώ εγώ δημοκρατία!
Δεν αντιλαμβάνονται ότι καταπατούν οι ίδιοι το Σύνταγμα με τις συμπεριφορές τους, καθώς η βασική του αρχή περί ισότητας των πολιτών έχει πάει περίπαττο; Δεν καταλαβαίνουν ότι η ώρα της περαίωσης τελείωσε για τους πολίτες και ήρθε η ώρα της δικής τους περαίωσης; Πόσο εγκλωβισμένοι μοιάζουν να είναι αλήθεια στα παλιά ανάκτορα του Βασιλιά. Μέχρι πότε όμως; Γιατί μαζί με την επικοινωνία τους με τους πολίτες τελειώνει κι ο αέρας που αναπνέουν πέριξ του Συντάγματος.
Υ.Γ. Μεγαλειώδης η εμφάνιση και η πρόκριση του ΠΑΟΚ στο «Μαξιμίρ» του Ζάγκρεμπ. Η ομάδα του «1-0» παίρνει το αποτέλεσμα χωρίς να το «κλέβει», αλλά παίζοντας γι αυτό. Και αυτή είναι η μεγάλη διαφορά της περσινής ομάδας του Σάντος με την φετινή του Χάβου.
