Στην πρώτη περίπτωση το κλίμα στην Παιανία, αλλά και στις τάξεις των φίλων της ομάδας θα αλλάξει άρδην. Γιατί δεν είναι μόνο τα 28 εκατ. ευρώ της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, που θα δώσουν μεγάλη ανάσα στην ΠΑΕ, αλλά και το θέμα του νέου γηπέδου που πάντα εξιτάρει. Για να μη πω για την προσδοκία της σταδιακής δημιουργίας μιας νέας ανταγωνιστικής ομάδας.
Στη δεύτερη περίπτωση θα κυριαρχήσει η οργή και η απογοήτευση. Η οργή για το 15μηνο «πήγαινε-έλα» των πριγκίπων και του Βλάσση Τσάκα και η απογοήτευση γιατί οι οπαδοί των πρασίνων θα πρέπει να οπλιστούν με ακόμα μεγαλύτερη υπομονή για το επόμενο χρονικό διάστημα.
Και θα είναι φυσιολογικά τα συναισθήματα και του κόσμου και των μελών του ποδοσφαιρικού τμήματος, αφού η ενδεχόμενη αλλαγή στη διοίκηση θα πυροδοτήσει το ενδιαφέρον εκτός από τον Παναθηναϊκό και στο σύνολο του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως συνέβη και με την είσοδο του Ιβάν Σαββίδη στον ΠΑΟΚ.
Αλλά και στην αντίθετη περίπτωση, αφού μια αρνητική τροπή στα πράγματα θα καταδείξει την σκληρή πραγματικότητα στα οικονομικά του τριφυλλιού, αλλά και του αθλήματος γενικότερα.
Την ίδια στιγμή η ΑΕΚ δίνει μάχη για να εξασφαλίσει φορολογική ενημερότητα ώστε να μπορέσει να βγάλει δελτία και να χρησιμοποιήσει στην Τρίπολη τους Πετρόπουλο και Μητρόπουλο.
Και στην Ένωση ξέρουν ότι τα ψέματα επίσης τελειώνουν. Αν το ποδαρικό της νέας χρονιάς γίνει με το… αριστερό, ο Βιντιάδης και οι Κινέζοι επενδυτές ίσως βρουν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να πουν «αντίο». Αμέσως μετά θα τους ακολουθήσει (στη ΓΣ της 17ης Ιανουαρίου) και ο Ανδρέας Δημητρέλος, οπότε οι πιθανότητες ανάκαψης με μια διοίκηση Πρωτοδικείου δεν δείχνουν και ιδιαίτερα αυξημένες.
Σε κάθε περίπτωση το 2013 δεν μπορεί παρά να φανερώσει την πραγματικότητα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Είτε αυτή θα προσφέρει χαμόγελο και αισιοδοξία, είτε θα εμφανιστεί ακόμα πιο σκληρή από πέρυσι.