Χωρίς αυτόν τον τεράστιο τερματοφύλακα, που δυστυχώς είναι δανεικός, σε αντίθεση με άλλους ποδοσφαιριστές που ακριβοπληρώθηκαν, είναι πολύ πιθανό οι ερυθρόλευκοι να είχαν γνωρίσει μία ακόμα βαριά ήττα στην εφετινή παρουσία τους στους ομίλους.
Ο Ρομπέρτο όμως, αφού απέκρουσε το πέναλτι του ακριβοπληρωμένου Μίτροβιτς στο 0-1, του έπιασε κι ένα ασύληπτο τετ-α-τετ στο ξεκίνημα της επανάληψης και έδωσε την ευκαιρία στον… δικό του Μήτρο(βιτς)γλου να καθαρίσει την Άντερλεχτ μέσα στο σπίτι της.
Κι αν κάποιοι προτρέξουν να δώσουν όλα τα «μπράβο» στον Μήτρογλου, που σίγουρα αξίζει πολλά τέτοια, κάνοντας ένα σπουδαίο χατ-τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, ας θυμηθούν την εικόνα των πρώτων 55 λεπτών.
Τότε που ο Ολυμπιακός ήταν αδύνατον να κρατήσει τη μπάλα στα πόδια του και βρισκόταν αλλού από εκεί που πατούσε! Μόνο ο Σαβιόλα είχε τη δυνατότητα να δώσει κάποια δευτερόλεπτα ανάσας στους συμπαίκτες του, κρατόντας την μπάλα στα πόδια του και ο Ρομπέρτο στα χέρια του!
Χωρίς τον Ισπανό πορτιέρο και τον Αργεντινό επιθετικό, που σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Μήτρογλου, ο Ολυμπιακός θα ήταν εύκολη λεία στα δόντια της καλύτερης, αλλά άπειρης Άντερλεχτ. Αυτοί οι δύο μαζί με τον Σιόβα, τον κράτησαν όρθιο στα δύσκολα και ο γκολεαδόρ Μήτρογλου τον απογείωσε. Στην πορεία βελτιώθηκαν και οι Μανιάτης, Σάμαρης, Μανωλάς και Εντινγκά, μπήκε και ο Φουστέρ (που κακώς η ενδεκάδα δεν αρχίζει από αυτόν) και η εικόνα άλλαξε.
Το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο άθλημα γιατί σε αυτό παίζει… μπάλα και η τύχη. Ο Ολυμπιακός ήταν απίστευτα κακός για μία ώρα και η εικόνα του ματς μας έλεγε ότι ο Μίτσελ βγάζει εισιτήρια επιστροφής στη Μαδρίτη!
Έστησε τραγικά την ομάδα στο γήπεδο, αχρηστεύοντας τη μεσαία της γραμμή, που ήταν η καλύτερη γραμμή στο ματς με την Παρί.
Ο Βάις με τον Ολαϊτάν μάρκαραν με τα… μάτια και οι Βέλγοι που έπαιζαν ταχύτατα το «1-2» βρίσκονταν με… περίπατο στην πλάτη της άμυνας, αφού Σάμαρης και Εντιγκά ήταν μόνο 2 έναντι των 5 παικτών της Άντερλεχτ στον ίδιο χώρο.
Το 0-3 είναι η μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη στην ιστορία του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια νίκη που πρέπει να ανοίξει τα μάτια του Μίτσελ κι όχι να του τα κλείσει!
Διότι προπονητής που χρησιμοποιεί στη βασική ενδεκάδα και τους 3 επιθετικούς (Μήτρογλου, Ολαϊτάν, Σαβιόλα) που έχει στη 18άδα και στον πάγκο υπάρχουν μόνο δύο στόπερ (Αβραάμ, Μεντζανί), τρία χαφ (Τσόρι, Φουστέρ, Γιαταμπαρέ), ένας πλάγιος αμυντικός (Χολέμπας) και ο Μέγερι, κάνει παγκόσμια πρωτοτυπία. Γιατί απλά διαθέτει μηδενικές εναλλακτικές στην επίθεση. Αν δηλαδή, του… στραβώσει το ματς, δεν το γυρίζει με τίποτα!
Επίσης, ο Μίτσελ, που ήταν φανερό ότι ήθελε να κερδίσει το παιχνίδι γιατί γνώριζε τι τον περίμενε την επόμενη μέρα μιας αποτυχίας, οφείλει να δει ότι στο ματς με την Παρί έπαιξε με ένα μόνο κυνηγό (Μήτρογλου) και 5 παίκτες στα χαφ και έβγαλε 10 τελικές σε 45 λεπτά, έναντι δύο στο χθεσινό πρώτο ημίχρονο που είχε τρεις επιθετικούς.
Άρα δεν είναι οι πολλοί επιθετικοί που σε κάνουν αληθινά επιθετική ομάδα, αλλά το σύστημα που μπορεί να εφαρμόσει σωστά η ομάδα σου.
Θετικότατο λοιπόν, το αποτέλεσμα, που κρατάει τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι της πρόκρισης, αλλά με κακή εμφάνιση που ευτυχώς δεν κόστισε και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης ενόψει Μπενφίκα.