Έλα, πείτε την αλήθεια. Όταν τελείωσε το παιχνίδι στο Ζάγκρεμπ, δεν σας έμεινε η αίσθηση ότι όλο αυτό το είχατε ξαναδεί; ότι παρακολουθήσατε ένα remake ενός ματς που, χωρίς απαραίτητα να ξέρετε πότε και που, το έχετε ξαναζήσει;
Μέτρια ως κακή για 30 λεπτά, η εθνική δεν έβρισκε ούτε κατά διάνοια στόχο από μακριά, αστοχούσε σε λέι-απ, έδινε στον Σίμον την ψυχολογία να τα βάλει από το…κέντρο, δυσκολευόταν να βγάλει την ίδια φάση δύο φορές, σημάδι ότι το σχέδιο υπηρετείται σωστά.
Με τον Αντετοκούμπο εκτός μάχης από το 24΄ με τα δύο σερί φάουλ που τον οδήγησαν ένα πριν την αποβολή και τον Καλάθη αναποτελεσματικό, το κουπί τράβηξαν οι παλιοσειρές. Πρώτα απ΄ όλους, ο Νίκος Ζήσης, που όταν το καράβι έμοιαζε ακυβέρνητο και η διαφορά πολύ εύκολα θα μπορούσε να φτάσει το -15, κράτησε το πράγμα σε διαχειρίσιμη απόσταση. Από το 30-40 με το τρίποντο του Ούκιτς και έπειτα, όταν ο κάπτεν πέρασε στο ματς και ως το 51-57, ο “παίζω με μέσο στην Εθνική” είχε 5 πόντους και 3 ασίστ για 8 πόντους. Με δύο λόγια από τους 21 πόντους της επίθεσης, ήταν υπεύθυνος για τους 13. “Είναι ο αρχηγός μας”, είπε με έμφατικό τόνο ο Θανάσης Σκουρτόπουλος. Ξέρει τι πρέπει να κάνει και πότε να το κάνει”.
Και μετά, έπιασε δουλειά…αυτός.
Με αφετηρία το 53-61 (32΄) και ως το πρώτο προσπέρασμα (66-65, 4:10 για τη λήξη), ο Βασίλης Σπανούλης είχε 9 πόντους και τις ασίστ σε Μπουρούση και Σλούκα. Το έκανε, το έχει ξανακάνει, (ελπίζουμε) πως θα το επαναλάβει, σε Κροατία ή Γαλλία.
Την τριάδα των παλιών που δεν ανέχονταν να φύγουν από το γήπεδο ηττημένοι συμπληρώνει ο Γιάννης Μπουρούσης. Επικό fade away με τον Τόμιτς κρεμασμένο για το νέο προσπέρασμα (68-67), μανιασμένη άμυνα, πάθος ερωτευμένου με την εθνική.
Την ίδια στιγμή, ο Σλούκας συνέχισε να ανεβάζει τις εθνικές μετοχές του με άλλη μία κομβική εμφάνιση, και ο Πρίντεζης να αποδεικνύει ότι είναι το καλύτερο 4άρι που αγωνίζεται στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή.
Νίκη λοιπόν. Πρωτιά στον ορίζοντα, ψυχολογία άθικτη. Καμία θριαμβολογία, προφανώς. Οι Έλληνες διεθνείς έχουν ζήσει και έχουν πάθει πολλά για να πουν μεγάλα λόγια. Αφήστε που τα κακώς κείμενα ήταν και πάλι εκεί.
Το δίδυμο Καλάθη – Σπανούλη στην περιφέρεια ως τώρα δεν λειτουργεί. Κόντρα στους Κροάτες η εθνική είχε -9 με τους δυο τους ταυτόχρονα στο παρκέ και +14 όταν έπαιζε μόνο ο ένας. Αν ήταν φαινόμενο μίας βραδιάς, θα ήταν αμελητέο, αλλά τόσο η πρεμιέρα, όσο και τα φιλικά έδωσαν παρόμοια δείγματα γραφής. Ο Φώτης Κατσικάρης καλείται να δώσει λύση στο αίνιγμα ή να πάρει ρηξικέλευθες αποφάσεις.
Έχουμε 5 φόργουορντ στην αποστολή αλλά πραγματικά ενεργοί μοιάζουν μόνο οι Πρίντεζης – Αντετοκούμπο. Παπανικολάου και Περπέρογλου μοιάζουν ψάρια έξω από το νερό, ο Καϊμακόγλου είναι στο 11-12 του rotation και κάπως έτσι την άκρη τη βρήκαμε με το παραδοσιακό εδώ και μια 10ετία σχήμα με τους τρεις γκαρντ. Αυτό πάντως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αναζητηθεί τρόπος να εκμεταλλευτεί η εθνική τα δυνατά τους σημεία, ειδικά από τη στιγμή που το εξωτερικό σουτ παραμένει μαρτύριο. Είναι αυταπόδεικτο πόσο ευκολότερη θα γίνει η δουλειά τόσο των slashers/δημιουργών (Σπαν – Ζήσης – Σλούκας) όσο και των φόργουορντ αν αναγκαστούν οι αντίπαλες άμυνες να απλωθούν στο παρκέ.
Λύση στο επιθετικό πρόβλημα που το βράδυ της Κυριακής εξαφανίστηκε όταν ο Σπανούλης ξεκίνησε τα…πυρηνικά θα μπορούσε να δώσουν και κάποια παιχνίδια απομόνωσης του Αντετοκούμπο για φάσεις 1v1. Μπορεί να μην είναι ακριβώς στην…κουλτούρα μας, αλλά εκτός από τις εξαιρετικές κινήσεις από την weak side, ο μικρός των Bucks μπορεί να βρει πόντους και κερδισμένα φάουλ και με αυτό τον τρόπο.
“Έχουμε πολλά, πολλά περιθώρια βελτίωσης” είπε ο V-Span μετά τον αγώνα.
Γεγονός. Γιατί σημαντική είναι η νίκη, η ανατροπή, η ψυχολογία που αυτή δίνει. Αλλά απέναντι σε πιο σοβαρές ομάδες, η ανατροπή του -10 και μάλιστα χωρίς εύκολο τρίποντο, δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Με τους πάντα βολικούς Κροάτες, ακόμα και μέσα στο Ζάγκρεμπ, η δουλειά έγινε.
Άλλωστε, την καλύτερη ατάκα της βραδιάς την έγραψε ο συνάδελφος Στέφανος Τριαντάφυλλος στο twitter, λίγο μετά τη λήξη:
“Αν διασπάσεις τους Κροάτες, προκύπτει το Χεζόνιο”.