Ο Νταμίρ Κάναντι είναι της άποψης πως ένας προπονητής πρέπει το Σαββατοκύριακο να απολαμβάνει τη δουλειά που έχει κάνει όλη την εβδομάδα και οι παρεμβάσεις του στο παιχνίδι να είναι ελάχιστες. Πέντε μέρες στην προπόνηση εκείνος δίνει κατευθύνσεις, στρατηγικές και «μασημένη τροφή» στους παίκτες του για το παιχνίδι που ακολουθεί.
Θεωρεί πως αν οι παίκτες του κάνουν στον αγώνα όλα όσα τους έχει υποδείξει στις προπονήσεις τότε θα έχουν πολύ καλές πιθανότητες να πάρουν τη νίκη. Πρέπει δηλαδή απλά να κάνουν τη δουλειά τους. Στο ματς της Νέας Σμύρνη όμως οι παίκτες του για μια ώρα αγώνα δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους. Οπότε έπρεπε να παρέμβει.
Παθητική άμυνα από τους χαφ του, χαμένες μονομαχίες από τα μπακ του, λάθος μεταβιβάσεις από τους στόπερ του, έλλειψη κίνησης στην επίθεση και χαμένες όλες οι δεύτερες μπάλες. Ήταν μια εικόνα που ο Ατρόμητος δεν είχε συνηθίσει τους φιλάθλους μέχρι το ματς με τον Πανιώνιο. Φυσικά αυτό εν πολλοίς οφείλεται και στον αντίπαλο προπονητή.
Ο Μιχάλης Γρηγορίου ξέρει να διαβάζει καλά τον αντίπαλο του, είναι μετρ του είδους. Σε μια περίοδο μάλιστα που ο Πανιώνιος δείχνει να έχει χάσει την φυσική του κατάσταση και να ταλαιπωρείται από ελλείψεις βασικών στελεχών, ο Έλληνας τεχνικός παρουσίασε μια ομάδα που για μια ώρα αγώνα ήταν η καλύτερη στον αγωνιστικό χώρο.
Και είχε το θάρρος να παραδεχτεί ότι οι αλλαγές που έκανε δεν βοήθησαν την ομάδα του αναλαμβάνοντας ουσιαστικά μια ευθύνη που θα έπρεπε να βαραίνει τους παίκτες που μπήκαν. Έπρεπε όμως να κάνει κινήσεις διότι έβλεπε ότι η ομάδα του έχανε μέτρα στον αγωνιστικό χώρο. Εκείνοι που κλήθηκαν όμως δεν βοήθησαν.
Ο Νταμίρ Κάναντι έβλεπε την ομάδα του να πελαγοδρομεί στα μετόπισθεν και να χάνει με 2-0 παρουσιάζοντας μια αποκαρδιωτική εικόνα. Εκείνος όμως όχι μόνο δε σάστισε αλλά προχώρησε άμεσα σε τρεις αλλαγές θέλοντας να αλλάξει την κατάσταση. Και το πέτυχες. Για λόγους τακτικής έβγαλε τον Ούμπιντες από το ματς (θεώρησε περιττό να υπάρχουην τρεις χαφ στο ματς) αφήνοντας ουσιαστικά τον Μάντσον και τον Μπουσουλάτζιτς στο κέντρο που είναι πιο αμυντικογενείς.
Έβαλε στο ματς το Ντιγκινί ο οποίος πήγε σε ρόλο δεύτερου επιθετικού με πλήρως ελεύθερο ρόλο στο πλευρό του Κωτσόπουλου ο οποίος αντικατέστησε τον Ντάουντα που δεν ήταν ιδιαίτερα κινητικός. Στο ματς έριξε και τον Σάκιτς αντί του Κιβρακίδη με εντολή για συνεχείς προωθήσεις ταυτόχρονα με τον Γιαννούλη από την απέναντι πλευρά ώστε να προστεθούν παίκτες στη δημιουργία.
Το τελευταίο ημίωρο ο Ατρόμητος ήταν Ατρόμητος και με την ορμητικότητά του κατάφερε να φτάσει στην ισοφάριση αν και το ματς θα μπορούσε να είχε χαθεί καθώς έμεναν αρκετοί κενοί χώροι πίσω σε αυτό το 4-2-4 που εφάρμοσε ο Αυστριακός. Πήρε τα ρίσκα του και δικαιώθηκε έστω κι αν αυτό έγινε την τελευταία στιγμή με άλλη μια γκολάρα του Ουάρντα. Η εικόνα του αγώνα έδειχνε πως αν υπήρχαν μερικά λεπτά ακόμα ο Ατρόμητος ήταν πιο κοντά στην ολική ανατροπή.
ΥΓ: Ο Κώστας Κωτσόπουλος αναμένεται να μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Εδώ απασχόλησε ολόκληρη Ντόρτμουντ… Ο 20χρονος επιθετικός θέλει να πρωταγωνιστήσει, γυαλίζει το μάτι του και θα το πετύχει αν και μόνο αν κρατήσει χαμηλά τον πήχη και τα πόδια στο έδαφος. Εξαιρετικός και ώριμος στις δηλώσεις του, δείχνει παιδί με σωστό πνευματικό επίπεδο.
ΥΓ 2: Ένας παίκτης που δεν έχει κερδίσει μεγάλο μερίδιο από την «πίτα της επιτυχίας» του φετινού Ατρόμητου είναι ο Άσερ Μποσουλάτζιτς. Ίσως επειδή δεν σκοράρει. Όλα τα άλλα τα κάνει. Μαρκάρει, ανεβάζει την ομάδα, καλύπτει τους συμπαίκτες του, τρέχει ακατάπαυστα και μοιράζει σωστά. Ο Βόσνιος χαφ είναι από τους σταθερά καλύτερους παίκτες της ομάδας και σύντομα αναμένεται να εξαργυρώσει αυτές τις εμφανίσεις με μια κλήση στην Εθνική ομάδα της χώρας του.