Ο Γιανγκ… πονάει ακόμα τον Ολυμπιακό

Δεν είναι εύκολο ακόμα και για κάποιον φανατικό της Ευρωλίγκας να θυμηθεί τον Ολυμπιακό στην σύγχρονη ιστορία του με τρεις συνεχόμενες ήττες στην φάση των «16». Ωστόσο έχει ξανασυμβεί και μάλιστα πρόσφατα με το αρνητικό σερί τότε να σταματάει στα τέσσερα κίτρινα φύλλα αγώνα. Ήταν το 2014 με τον Γιώργο Μπαρτζώκα στον πάγκο των «ερυθρολεύκων» όταν στη φάση των «16» ο Ολυμπιακός είχε χάσει κατά σειρά από τον Παναθηναϊκό, την Φενέρ, την Αρμάνι και τη Μπαρτσελόνα. Παρόλα αυτά είχε προκριθεί στα πλέι οφ και έμεινε εκτός φάιναλ φορ από την Ρεάλ με σκορ 3-2, έχοντας ντισαβαντάζ έδρας.
 
Ας πάμε όμως στο… τώρα. Ο Ολυμπιακός έχει τρεις συνεχόμενες ήττες από την Μπάμπεργκ εντός και τις Ζαλγκίρις – Ρεάλ εκτός. Το κακό για τον Ολυμπιακό δεν είναι το αρνητικό σερί, αλλά το ότι έχει οι δύο από τις τρεις ομάδες που έχασε (Μπάμπεργκ και Ζαλγκίρις) είναι ήττες εκτός προγράμματος. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο όμιλος της ελληνικής ομάδας, ακόμα δεν έχει χαθεί τίποτε, εκτός βέβαια του ότι πλέον ο Ολυμπιακός έχει απομακρυνθεί αισθητά από τις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου που θα του έδιναν σε περίπτωση πρόκρισης το αβαντάζ της έδρας.
 
Επομένως το παιχνίδι που ακολουθεί στο ΣΕΦ με την Χίμκι είναι κάτι περισσότερο από σημαντικό, όχι για να μην ισοφαρίσει το αρνητικό σερί του ’14, αλλά γιατί αν χάσει και από τους Ρώσους η ομάδα του Πειραιά θα είναι πολύ δύσκολο πλέον, βαθμολογικά, να ανακάμψει. Ο Ολυμπιακός κέρδισε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δείχνοντας να παίζει πολύ καλό μπάσκετ, αλλά αυτοί που βιάστηκαν να τον βγάλουν από την ευρωπαϊκή αγωνιστική του κρίση, δεν υπολόγισαν ότι και οι «πράσινοι» πήγαν στο Φάληρο έχοντας αρκετά προβλήματα που περιμένουν λύση.
 
Για μια ακόμα φορά ο Ολυμπιακός έδειξε ότι δεν έχει λύσεις στους ψηλούς. Ο τραυματισμός του Γιανγκ κόστισε στους «ερυθρόλευκους» τόσο σε ποσότητα επιλογών, αλλά κυρίως σε ποιότητα, αφού μέχρι τη στιγμή που έπαθε το πρόβλημα στο γόνατο ήταν από τους πιο φορμαρισμένους ψηλούς στην διοργάνωση. Η ιδιαιτερότητα του Γιανγκ να είναι 2μ.08 και να παίζει σαν να είναι 2μ.00 είναι κάτι που όσο και να ψάξει ο Ολυμπιακός είναι αδύνατο να ξαναβρεί.
 
Ο Τζέιμς καλά έκανε και έλυσε το συμβόλαιό του, ήταν μόνο μια σκιά του παλιού καλού εαυτού του και πλέον μένουν ουσιαστικά ο Μιλουτίνοφ και ο Χάντερ. Ο δεύτερος είναι για ειδικές καταστάσεις αφού με μεγάλα κορμιά στο παρκέ ο Σφαιρόπουλος δεν μπορεί να τον έχει μαζί του. Ο Μιλουτίνοφ είναι φανερά βελτιωμένος τώρα που έχει ρόλο, όμως, δεν είναι ακόμα έτοιμος να κάνει τη διαφορά και να αποφύγει τα λάθη εκείνα που στην άμυνα θα τον κάνουν στόχο.
 
Τι μένει λοιπόν; Ο Αγραβάνης που ήταν τραυματίας αλλά πρόκειται άμεσα να επιστρέψει. Ο Αγραβάνης που έχει κάνει περιόδους να… τρίβεις τα μάτια σου και περιόδους που ο ίδιος αδικεί τον εαυτό του. Δεν ήταν τυχαίο ότι με τις περσινές του εμφανίσεις έφτασε μέχρι την προεπιλογή της Εθνικής ομάδας! Είναι στο δικό του χέρι να ξυπνήσει και πάλι. Να πιάσει την θέση «5» που τον έχει ανάγκη η ομάδα του από τα μαλιά και να μην την αφήνει μέχρι να καθιερωθεί εκεί που ο ίδιος ονειρεύεται. Αυτό όμως, εκτός από δουλειά και ταλέντο θέλει επίσης και την προβλεπόμενη νοοτροπία.