Αναμφίβολα ήταν μια από τις πλέον ιδιαίτερες και ξεχωριστές των τελευταίων ετών, αν και ο ΠΑΟΚ – σχεδόν πάντα – βρίσκει έναν τρόπο να διατηρεί το ενδιαφέρον των φιλών του αρκετά ψηλά ακόμη κι αυτές τις – θεωρητικά – «νεκρές» από επίσημη αγωνιστική δράση μέρες με θαυμαστή συνέπεια.
Φέτος, μετά από την καλύτερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας του, έχοντας κατακτήσει αήττητος το πρωτάθλημα, πανηγυρίζοντας το πρώτο «double» της ιστορίας του, ο στόχος της παρθενικής του εισόδου σε ομίλους του Champions League. Για να συμβεί αυτό απλώς έπρεπε το αποδεδειγμένα καλό να γίνει καλύτερο.
Κι αν η … μαγιά φαινόταν πως (προ)υπήρχε το ζητούμενο ήταν η βελτίωση των λεπτομερειών που θα έκαναν την υπέρ του διαφορά. Ένα μονοπάτι που φάνταζε – σχετικά – βατό όμως η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική. Κι αυτό γιατί αίφνης, τρεις μέρες πριν από την αναχώρηση της ομάδας προέκυψε θέμα αναζήτησης νέας τεχνικής ηγεσίας, μετά και την παραίτηση του Ραζβάν Λουτσέσκου και των συνεργατών του.
Ο «Δικέφαλος» επέδειξε ζηλευτά αντανακλαστικά και μέσα σε – σχεδόν – σαράντα οκτώ ώρες βρήκε τη διάδοχη κατάσταση. Προχώρησε σε μια επιλογή που είχε ως κύρια χαρακτηριστικά το μειωμένο ρίσκο και τη δεδομένη ισχυρή θέληση για επιτυχία και διάκριση. Ο Άμπελ Φερέιρα, για τον οποίο οι διοικούντες δε δίστασαν να βάλουν το χέρι τους βαθιά μέσα στην τσέπη προκειμένου να τον κάνουν δικό τους, δε δίστασε δευτερόπτο μπροστά στη σπουδαία – όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος – πρόκληση που του παρουσιάστηκε κι είπε το πολυπόθητο «ναι».
Το επόμενο βήμα ήταν η μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας σε θέσεις όπου «πονούσε». Δηλαδή κυρίως στα άκρα της άμυνας και στις θέσεις των χαφ μπροστά από αυτήν, μετά την οριστικοποίηση της αποχώρησης των Κάνιας – Σακχόφ. Ο Ροντρίγκο ήταν μια … safeεπιλογή του Μάριο Μπράνκο, κυρίως για τη θέση του δεξιού οπισθοφύλακα και με την εναλλακτική πως μαζί με τον Κρέσπο μπορούν να σταθούν ως λύσεις ανάγκης και στο αριστερό άκρο της γραμμής.
Η μεγαλύτερη ανησυχία είχε να κάνει με τις δυο θέσεις των χαφ. Εκεί όπου αρχικά αποκτήθηκε ο βραζιλιάνος Αουγκούστο, μια περίπτωση νέου ποδοσφαιριστή με σημαντική προοπτική αλλά παντελή άγνοια της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας και δη του Champions League, όπου η εμπειρία είναι ένα από τα βασικά ζητούμενα. Ταυτόχρονα, η ομάδα αποζητούσε μια λύση για την ίδια θέση με διαφορετικά σωματικά χαρακτηριστικά. Διάφορες περιπτώσεις απασχόλησαν καθυστερώντας το τελικό αποτέλεσμα, το οποίο έφερε τον Εσίτι στην Τούμπα.
Μια επιλογή, που όπως αποκάλυψε κι ο ίδιος ο Νιγηριανός χαφ είχε απασχολήσει και τον περασμένο Ιανουάριο αλλά έξι μήνες μετά έγινε πράξη. Η ετοιμότητα του 25χρονου ποδοσφαιριστή σ’ επίπεδο φυσικής κατάστασης αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για την ομάδα αφήνοντας ως μοαδικό ζητούμενο τη συντομότερη δυνατή προσαρμογή του. Κι όλα αυτά ενώ επτά μήνες μετά το σοβαρότατο τραυματισμό που υπέστη ο Πόντους Βέρνμπλουμ επέστρεψε μεν σε κανονικούς ρυθμούς προπονήσεων αλλά αποτελεί ερωτηματικό το πότε θα είναι σε θέση να μπει και ν’ αγωνιστεί σε κανονικές συνθήκες αγώνα. Σίγουρα μετά τους δυο αγώνες με τον Άγιαξ ….
Η ισχυρή αυτοπεποίθηση της νέας τεχνικής ηγεσίας φάνηκε από την πρώτη – κιόλας – μέρα με την απόφασή της να εγκαταλειφθεί ο βασικός αγωνιστικός σχηματισμός του 4-2-3-1 περνώντας στο 4-4-2. Μια διαφοροποίηση που για να πετύχει πρέπει να υποστηριχτεί στο απόλυτο από το υπάρχον ρόστερ και να ληφθεί υπ’ όψιν στη μεταγραφική ενίσχυση που θ’ ακολουθούσε. Στους οκτώ φιλικούς αγώνες που έδωσε η ομάδα είχε ως απολογισμό πέντε νίκες, δυο ισοπαλίες και μια ήττα, έχοντας σημειώσει είκοσι τρία γκολ κι έχοντας δεχτεί έξι.
Το ζητούμενο όμως για τον 41χρονο τεχνικό δεν ήταν τ’ αποτελέσματα, παρότι έχει τονίσει πως η νίκη είναι η απόλυτη προτεραιότητα σε κάθε ματς. Η προτεραιότητα ήταν να μάθει άμεσα τους ποδοσφαιριστές του και τις δυνατότητές τους, ιδιαίτερα πάνω σ’ αυτά που ο ίδιος ζητάει πλέον. Ταυτόχρονα να καταφέρει να μπολιάσει γοργά την αγωνιστική φιλοσοφία του με την – επί σειρά ετών – προϋπάρχουσα. Δυο διαφορετικά«στοιχήματα» για τον ίδιο και τους συνεργάτες του με ιδιαίτερα υψηλό βαθμό δυσκολίας όταν μπροστά τους προέκυψε ως αντίπαλος κι ο Άγιαξ.
Παρά τη δύσκολη κατάσταση με τις απουσίες των τραυματιών Βιεϊρίνια, Βέρνμπλουμ, Μαουρίσιο κατάφερε μέσα από τη συστηματική δουλειά να βρει λύσεις και να παρουσιάσει μέρος αυτού που έχει κατά νου. Μετέφερε τον Ελ Καντουρί στη θέση που αποδίδει κατά πολύ καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν κι έδειξε εμπιστοσύνη εισπράττοντας τα καλύτερα από τον Γαϊτανίδη.
Τα συμπεράσματά του φάνηκαν στους τελευταίους δυο φιλικούς αγώνες. Οι απόψεις που διαμόρφωσε για το έμψυχο δυναμικό του, ποιοί ποδοσφαιριστές του έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του για να πλαισιώνουν το αρχικό σχήμα κι ποιοί ακολουθούν. Παράλληλα, οι δηλώσεις του μετά το δεύτερο ματς, πιστοποίησαν τη σταθερότητα των απόψεών του, τονίζοντας – μεταξύ άλλων – πως εμένει σ’ αυτό που εξ αρχής είχε πει για την ανάγκη ύπαρξης δυο ισάξιων λύσεων σε κάθε θέση, για μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει σε όλα τα επίπεδα. Κι αυτό είναι κάτι το πολύ θετικό …
Το πρώτο δυνατό τεστ για όλους θα είναι οι αγώνες με τον Άγιαξ. Εκεί όπου η ομάδα δεν πάει ως φαβορί αλλά θα βρεθεί με ισχυρή θέληση να παλέψει και ν’ αποδείξει πως μπορεί να σταθεί επάξια στο συγκεκριμένο επίπεδο. Κι ότι βγει … Είναι τόσοι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες που και η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά σ’ αυτό το τρίτο αντάμωμα των δυο ομάδων τα τελευταία χρόνια είτε από τη μια είτε από την άλλη πλευρά. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια προς το παρόν …