Ο Παναθηναϊκός με την Μπαρτσελόνα, έδειξε όρεξη διάθεση, ακολούθησε το πλάνο του και έχασε στην κανονική διάρκεια από μια λεπτομέρεια. Κόντρα στην Φενέρ και μέσα στο δικό του σπίτι, αποδείχθηκε ακόμα πιο έτοιμος και δείχνει να εξελίσσεται σε μια ομάδα του προπονητή της.
Είναι πολύ βασικό όταν χτίζεται μια νέα ομάδα, οι παίκτες, πρώτης γραμμής ή όχι, να πιστέψουν τον προπονητή τους. Να δείξουν εμπιστοσύνη στο όραμα του και να βάλουν τον εαυτό τους κάτω από την ομάδα για να προχωρήσει η όλη διαδικασία. Αν αποκόψουμε από το υπόλοιπο παιχνίδι την άμυνα του Παναθηναϊκού στο ματς με την Φενέρ, όλα τα προαναφερθέντα προκύπτουν και με το παραπάνω.
Ο Γιώργος Βόβορας, έχει καταφέρει να περάσει το πλάνο του, δείχνει να είναι δουλεμένο κι οι παίκτες δίνουν από ενέργεια ότι έχουν για να το φέρουν σε πέρας. Ο τρόπος με τον οποίο οι “πράσινοι” αντιμετώπισαν τον Ντε Κολό, αλλά κι η λειτουργία της ομάδας μακριά από την μπάλα, έδειξαν μια ομάδα που ο χρόνος μόνο υπέρ της μπορεί να λειτουργεί από δω και πέρα.
Επιθετικά ο Παναθηναϊκός, σε ένα βράδυ χωρίς του Παπαπέτρου, πήρε πολύ καλό βαθμό, ακόμα και σε σετ επιθέσεις που μέχρι και την περασμένη αγωνιστική έδειχναν να αποτελούν “αχίλλειο πτέρνα”. Βέβαια την καλή αυτή εικόνα, γλυκαίνει ακόμα περισσότερο η ηγετική εμφάνιση του Νεμάνια Νέντοβιτς που εντός ή εκτός λογικής η αίσθησή του με το αντίπαλο καλάθι είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο ενός περιφερειακού στην Ευρωλίγκα.
Ο Σάικς είναι τελικά ο Αμερικάνος που έπρεπε να είχε επιλέξει από την αρχή ο Παναθηναϊκός; Με δεδομένη την προσαρμοστικότητά του στον ρόλο του δημιουργού και λιγότερο σε αυτόν του εκτελεστή, ο Αμερικάνος παίρνει πολύ καλό βαθμό και δείχνει να γίνεται απαραίτητος και έτοιμος το μηνιαίο του συμβόλαιο να το κάνει ετήσιο. Οι ανάσες του ήρθαν ποιοτικά από έναν ώριμο και οικονομικό Λευτέρη Μποχωρίδη, ενώ ο Σαντ Ρος μπορεί να κατέβασε την μπάλα όποτε χρειάστηκε διαδικαστικά, είχε όμως έναν πολύ δύσκολο ρόλο και μια αμυντική αποστολή που την έφερε σε πέρας και με πολύ μεγάλη επιτυχία.
Κοντολογίς ο Παναθηναϊκός μετά και το παιχνίδι με την Φενέρ δείχνει να βαδίζει ένα δρόμο, διαφορετικό από αυτόν που περίμεναν να περπατήσει ακόμα κι οι ίδιοι οι φίλοι του. Μπορεί να μην έχει το βάθος της Μπαρτσελόνα, το ταλέντο της Αρμάνι, ή την εμπειρία της ΤΣΣΚΑ (την έφαγε την τούμπα της στο Βελιγράδι), όμως, αν μη τι άλλο είναι σοβαρός, πάντα διαβασμένος και έτοιμος να πάρει ότι του δίνει η αντίπαλη ομάδα για να την τιμωρήσει.
