Οι αριθμοί είναι φτιαγμένοι για να εξηγούν τα πάντα ορθολογικά, να συντρίβουν το απρόσμενο και το αναπάντεχο, δομικά στοιχεία της γοητείας του αθλητισμού. Όταν είναι δυνατό να εξηγηθεί απόλυτα ένα άθλημα μέσω των οικονομικών μεγεθών ή της στατιστικής, χάνεται το μεγαλύτερο κομμάτι της αυθεντικότητας του, μπαίνει σε πατρόν και καλούπια.
Το ποδόσφαιρο για διάφορους λόγους (φιλοσφικούς και πρακτικούς) διατηρεί στην εποχή των στατιστικών απαντήσεων σε κάθε λογής ερώτημα, την πρωτογενή του γοητεία. Έτσι, κάτι βράδια σαν το χθεσινό στο Φάληρο, μια καλοδουλεμένη ομάδα, ένας θρασύς προπονητής και το διαβασμένο επιτελείο του, αψηφούν τα αμέτρητα μηδενικά και τα απλησίαστα μπάτζετ και κρατούν ζωντανή την ιδέα για την οποία αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο.
Τα 882.650.000 ευρώ, η χρηματιστηριακή αξία δηλαδή της Μπάγερν Μονάχου δεν θα μάθουν ποτέ να παίζουν ποδόσφαιρο. Το συγκεκριμένο ποσό δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην άγνοια κινδύνου του Τσιμίκα, στα τρεξίματα του Καμαρά, στον ντελικάτο Ποντένσε, τον πολυμορφικό Μπουχαλάκη, τον φιλότιμο Μασούρα, τον γκολτζή Ελ Αραμπί.
Οι φίλοι του Ολυμπιακού έφυγαν χορτάτοι από το γήπεδο, παρά την ήττα. Λούστηκαν για ακόμη μια φορά τη χαρμολύπη της καλής εμφάνισης και του κακού αποτελέσματος. Κοινώνησαν το αληθινό ποδόσφαιρο. Ας είναι χαρούμενοι γι’ αυτό! Ο Πέδρο Μαρτίνς μιλάει τόσο καιρό για φιλοσοφία, όχι για πρόσωπα. Χωρίς Φορτούνη και Βαλμπουενά έπαιξε δημιουργικά, γέννησε ιδέες, έπλασε ρόλους, στρίμωξε την Μπάγερν, την έκανε να προβληματιστεί κι εκείνη κατάφερε δίκαια να βρει τις απαντήσεις. Οι Βαυαροί ανέτρεξαν στο πατροπαράδοτο ποδοσφαιρικό γλωσσάρι και δεν ντράπηκαν να κάνουν ακόμα και καθυστερήσεις. Βλέπετε στο πραγματικό ποδόσφαιρο -όχι σ’ εκείνο των αριθμών- δε χωρούν ντροπές!
Η πνευματική και σωματική προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού ήταν τιτάνια και μέσα σε λίγες μέρες πρέπει να βρουν τα αποθέματα να ανταπεξέλθουν σε ένα ντέρμπι με αντίπαλο την ξεκούραστη ΑΕΚ. Εδώ θα φανεί ποιος πραγματικά θέλει να είναι το αφεντικό στο πρωτάθλημα, όμως από πλευράς του Μαρτίνς και των παικτών του απαιτείται μια νέα υπέρβαση, στο ψυχολογικό κομάτι κυρίως.