Και όταν λέμε βάσεις εννοούμε το αποτέλεσμα που δημιουργήθηκε από όλες αυτές τις ζυμώσεις που έγιναν για να δημιουργηθεί μία ομάδα έτοιμη να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της. Οι “ερυθρόλευκοι” χρειάστηκαν ανανέωση και φαίνεται πως την πέτυχαν μέσα σε ένα καλοκαίρι, την ώρα που οι άλλοι δύο μεγάλοι του πρώην ΠΟΚ δεν μπόρεσαν ποτέ να δημιουργήσουν έναν σταθερό κορμό που να πρωταγωνιστεί.
Ο Ολυμπιακός παλιότερα στηριζόταν στις πλάτες του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος έκανε όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να καλύπτει τα κενά στο ρόστερ, ενώ όταν σταμάτησε να αντέχει, έδωσε τη σκυτάλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη.
Αντίθετα, στον Παναθηναϊκό πολλοί ήταν αυτοί που πίστευαν πως θα μπορέσουν να αντέξουν το βάρος της θέσης, αλλά όπως φάνηκε, η αποστολή τους δεν στέφθηκε με επιτυχία. Οσο για την ΑΕΚ; Μετά τον Νικολαΐδή δεν βρέθηκε άλλος παράγοντας να μπορέσει να δώσει όραμα στους φιλάθλους της ομάδας.
Στον ΠΑΟΚ υπάρχει το όραμα, αλλά δεν υπάρχουν τα χρήματα που θα επιτρέψουν στο σύλλογο να ανέβει επίπεδο. Αυτό μπορεί να γίνει με την έλευση των Αράβων, αν αυτοί είναι πρόθυμοι να “σπρώξουν” χρήματα και όχι να χορτάσουν τον κόσμο με λόγια και υποσχέσεις, όπως έκαναν κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι τα προηγούμενα χρόνια.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δυνατές χρειάζεται όλες τις μεγάλες ομάδες, έτσι ώστε να αυξάνεται ο ανταγωνισμός και να υπάρχει συνεχώς εξέλιξη. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε συλλόγους που θα μπορούν και εκτός συνόρων να πρωταγωνιστήσουν. Ο Αρης και ο ΠΑΟΚ το κατάφεραν φέτος, αλλά πρέπει να υπάρξει και συνέχεια. Οι φωτοβολίδες εντυπωσιάζουν με τη φλόγα τους, πάνε ψηλά, αλλά πέφτουν γρήγορα και σβήνουν.
ΥΓ. Ποιος μπορεί να αδικήσει τον Αντωνίου για την παραίτηση του; Θεωρήθηκε από τον κόσμο του Παναθηναϊκού αποτυχημένος ακόμα και όταν οι “πράσινοι” κατέκτησαν το πρωτάθλημα. Εφυγε για να μην γίνει το εξιλαστήριο θύμα και να μην χρεωθεί την ανυπαρξία άλλων…
