Οι παίκτες του έχουν αυτοματοποιημένες κινήσεις, οι οποίες βγαίνουν φέτος ευκολότερα. Παρεμπιπτόντως, πόσο καλύτερα θ’ αποδίδουν οι “Πειραιώτες” με την παραμονή του Ισπανού για τρίτη χρονιά στη σειρά. Αλλά αυτό το κεφάλαιο δεν είναι της παρούσης. Και όπως τονίζεται απ τη διοίκηση της ΠΑΕ Ολυμπιακός, την κατάλληλη στιγμή θ ασχοληθούν με το θέμα της επέκτασης του συμβολαίου του Ισπανού τεχνικού.
Έχουμε την ανάγκη ν’ αναδείξουμε ορισμένα πράγματα Για παράδειγμα πως αρχίζουν οι «ερυθρόλευκοι» τις οργανωμένες επιθέσεις τους. Τα δύο στόπερ ανοίγουν στα άκρα και το «εξάρι», ο Ορμπάιθ κινείται ανάμεσά τους. Πρώτον, για να καλύψει (για παν ενδεχόμενο) το κενό που δημιουργείται στον άξονα και δεύτερον προκειμένου να πάρει την πρώτη πάσα και να περάσει μπροστά τη μπάλα.
Η ευθύνη για την προώθησής της είναι και των δύο στόπερ τα οποία μετατρέπονται σε μπακ, καθώς τα μπακ (Χολέμπας, Τοροσίδης) περιμένοντας αρκετά πάνω απ’ τη σέντρα, παίζουν το ρόλο των ακραίων χαφ. Έτσι, ο Ολυμπιακός μπορεί να βρεθεί είτε με τρεις παίκτες σε κάθε ένα «φτερό», είτε με κόσμο πολύ στις παρυφές της αντίπαλης περιοχής, αφού το δεξί και το αριστερό χαφ (Μιραλάς, Φουστέρ) έχουν τη δυνατότητα να συγκλίνουν.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, οι «Πειραιώτες» γεμίζουν την αντίπαλη άμυνα, ασκώντας ασφυκτική πίεση στον αντίπαλο. Η εντολή του Βαλβέρδε είναι ξεκάθαρη προς τους ποδοσφαιριστές του: να αποφεύγουν να γυρίζουν τη μπάλα προς τα πίσω και να επιχειρούν διαρκώς να την κυκλοφορούν προς την επίθεση.
Υπάρχουν και άλλοι αυτοματισμοί, όπως η συχνή αμοιβαία αλλαγή θέσεων των Μιραλάς, Φουστέρ, Τζιμπούρ με αποτέλεσμα οι αμυντικοί να χάνουν τον προσανατολισμό τους. Ή η συνύπαρξη στον άξονα του Φουστέρ με τον Ιμπάγασα και τη συχνή κίνηση του Φέισα προς τη δεξιά πτέρυγα. Αν και ο εκπληκτικός την τελευταία εβδομάδα Τοροσίδης, έδειξε πως είναι ικανός να παίζει συχνά όλη τη γραμμή μονάχος του. Όσο για το πρέσινγκ ακόμη και από επτά παίκτες πάνω απ’ τη μεσαία γραμμή, μοιάζει με “θηλιά στο λαιμό” για κάθε αντίπαλο του Ολυμπιακού.
