Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ευθύνονται για το μονοδιάστατο και προβλέψιμο παιχνίδι κόντρα στον Πλατανιά; Για τις δεκάδες γιόμες που έγιναν κατ εντολή του προπονητή; Για τις επιλογές στην ενδεκάδα που έκανε ο Φάμπρι, δίνοντας φανέλα βασικού στον ανέτοιμο Τοτσέ και τον μόνιμα- αρνητικό Εσπάρθα; Για το …όνειρο που είδε ο Ίβηρας με τον Καζιγιάμα, δίνοντας ρόλο αμυντικού χαφ στον Ιάπωνα; Για την έλλειψη εναλλακτικού πλάνου, όταν η μπάλα- παρά την επιμονή των Πράσινων- δεν έμπαινε στα δίχτυα; Για τον εκνευρισμό που προκαλεί ο Φάμπρι στους ποδοσφαιριστές του Τριφυλλιού με τις φωνές και τις παρατηρήσεις του; Για το κακό κλίμα στα αποδυτήρια;
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Φάμπρι μετά από μια αποτυχία ψάχνει δικαιολογίες και ρίχνει αλλού την ευθύνη. Κρύφτηκε πίσω από τους παίκτες του και επέλεξε να ρίξει τα βέλη του σε άλλους, βγάζοντας τον εαυτό του έξω από τον …χορό. Πιθανότατα όμως θα είναι και η τελευταία φορά που κάνει κάτι τέτοιο ο Ισπανός προπονητής στο Τριφύλλι.
Κανείς δεν τον κατηγορεί ότι ήρθε στην Ελλάδα για να …κοροϊδέψει. Δούλεψε αρκετά και προσπάθησε για να βελτιώσει τα πράγματα, όμως ο εκρηκτικός χαρακτήρας του, δεν του επέτρεψε να διαχειριστεί σωστά την κατάσταση σε μια ομάδα που κουβαλά εδώ και καιρό «παιδικές ασθένειες».
Το τρένο της Ευρώπης απομακρύνεται και ο Παναθηναϊκός μπορεί να ελπίζει μόνο σε στραβοπατήματα των αντιπάλων του για να μπει στην πρώτη πεντάδα. Οι Πράσινοι έχουν… σαρώσει τα αρνητικά ρεκόρ, χάνουν πολύτιμους βαθμούς και τα πλέι οφ απομακρύνονται επικίνδυνα… Κυρίως γιατί τα πολλά παθήματα, δεν έγιναν μαθήματα…
