Το ότι εκλέχθηκε ένα νέο ΔΣ, δεν σημαίνει, ασφαλώς, ότι τα πάντα άλλαξαν και πως η ΚΜΑ παίρνει αυτομάτως τα πάνω της. Οι μόλις 758 συμμετέχοντες στη διαδικασία των εκλογών παραπέμπουν σε δυσοίωνες προβλέψεις και αναμφίβολα θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια, προκειμένου να ανατραπούν τα δεδομένα.
Και αφού το έφερε η κουβέντα: Αλήθεια, αν δεν είχαν δικαίωμα ψήφου τα διαρκείας, πόσοι, τελικά, θα αναδείκνυαν τη νέα διοίκηση;
Η κατάσταση, λοιπόν, είναι συγκεκριμένη και δεν επιτρέπει παρερμηνείες. Παρ΄ όλα αυτά, για κάποιο περίεργο λόγο, είμαι αισιόδοξος πως το νέο εγχείρημα, με αυτούς τους νέους ανθρώπους στην κεφαλή, θα πετύχει! Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πηγή από την οποία να αντλώ αυτή την αισιοδοξία, παρά μόνο η σύνθεση του 7μελούς διοικητικού συμβουλίου.
Είναι άτομα, όλα ανεξαιρέτως, που αγαπούν τον Αρη, έχουν όρεξη για δουλειά και απ΄ ότι φαίνεται είναι διατεθειμένα να κάνουν την υπέρβαση, ώστε η ΚΜΑ να επιστρέψει στις καρδιές των Αρειανών. Όπως σωστά είπε ο Βασίλης Φουρλίγκας, κάποια στιγμή της προεκλογικής περιόδου: «Πρέπει να καταφέρουμε να σώσουμε αυτό για το οποίο υπερηφανευόμασταν, όντας οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα». Είναι προφανές πως μιλά για στοίχημα το οποίο επιβάλλεται να κερδιθεί.
Πρώτα και πάνω απ΄ όλα όμως, θα πρέπει να παραμεριστούν τα «στρατόπεδα». Το 5-2 της προηγούμενης διοίκησης, φαίνεται πως μετατρέπεται, πια, σε 4-3, ωστόσο κανείς δεν χρειάζεται να «κολλήσει» εκεί. Παραμερισμός των «στρατοπέδων» δεν σημαίνει στραγγαλισμός των απόψεων. Πάντα, όμως, με γνώμονα τη λογική κα το συμφέρον της ομάδας. Ας ελπίσουμε, τούτη τη φορά, να μην παρατηρήσουμε φαινόμενα ρίνγκ στις συνεδριάσεις, αλληλοκατηγορίες, ξεκατίνιασμα και παραιτήσεις. Οφείλουν, όλοι, επιτέλους, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Είναι σίγουρο πως όλοι στο νέο ΔΣ, μπορούν να συννεονηθούν. Ας το πράξουν.
