Μετά λοιπόν από τρεις αγώνες, δυο στην έδρα του δίχως φιλάθλους με Καλλονή και Νίκη Βόλου κι έναν εκτός με Πλατανιά, ο απολογισμός είναι δυο νίκες και μια ισοπαλία. Διαθέτει την καλύτερη επίθεση με οκτώ γκολ και τη δεύτερη καλύτερη άμυνα με ένα. Πρώτος σε τελικές προσπάθειες (σ.σ. 51), τρίτος σε γκολ/τελικές προσπάθειες (σ.σ. 6.4), δεύτερος σε ασίστ έχοντας τον ίδιο αριθμό με τον πρώτο ΠΑΣ Γιάννινα (σ.σ. έξι), τρίτος σε «γεμίσματα» (σ.σ. 27/96).
Τίποτα από τα παραπάνω δε συνιστά λόγο ενθουσιασμού και υπεραισιοδοξίας. Φυσικά και τίποτα δεν έχει τελειώσει αφού καλά – καλά σχεδόν τίποτα δεν ξεκίνησε. Απλά, ο ποδοσφαιρικός γρίφος του καλοκαιριού ξεκίνησε να δίνει απαντήσεις ως προς την ποιότητά του και τις ικανότητές του. Με κάθε σεβασμό προς τις ομάδες που αντιμετώπισε ως τώρα ο βαθμός δυσκολίας και τα ποδοσφαιρικά προβλήματα που θα του θέσουν οι ομάδες που ακολουθούν θα είναι κατά πολύ σημαντικότερα και με υψηλότερο βαθμό δυσκολίας, αλλά όλα όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα δεν παύουν να είναι μια ευχάριστη απάντηση. Ενα θετικό δείγμα γραφής καθώς αποδεικνύεται πως μέσα από το χρόνο και τη δουλειά που γίνεται παρουσιάζεται διαρκής βελτίωση.
Μέσα από την καθημερινότητα των προπονήσεων, την αλληλουχία των αγώνων, που από εδώ και στο εξής πυκνώνουν αρχής γενομένης από την πρεμιέρα της Πέμπτης στη φάση των ομίλων με τη Ντιναμό Μινσκ στο γήπεδο της Τούμπας (22.05), τα προβλήματα που ποτέ δε λείπουν, τη σύγκρουση των ισχυρών «εγώ» και τις καταστάσεις που λίγες μαθαίνονται, οι περισσότερες όχι, αυτή η ομάδα έχει καταφέρει να παρουσιάσει θετικό πρόσημο. Εχει καταφέρει να κινήσει το ενδιαφέρον, να βγάλει ελπίδα και δικαιωματικά ζητά και παίρνει χρόνο για να δει όποιος θέλει το τί μπορεί να παρουσιάσει στη συνέχεια. Οχι ως χάρη, αλλά λόγω της εικόνας μιας ομάδας ικανής να χαρακτηρίζεται αποτελεσματική, κάτι που της δίνει την ευχέρεια να επικεντρώνεται στο να διορθώσει τις εσωτερικές της, αγωνιστικές λειτουργίες κατά τη διάρκεια μιας αναμέτρησης.
Εχει πλάνο, ξεκινά το παιχνίδι της από πίσω ορθολογικά, προσπαθεί ν’ αναπτυχθεί κυρίως από τα άκρα και λιγότερο από τον άξονα. Προσπαθεί ν’ ανταπεξέλθει σε συνθήκες πίεσης με γρήγορες πάσες, καλή κυκλοφορία κι αέναη κίνηση των ποδοσφαιριστών της, ζητώντας κυρίως από τους μέσους να ζητούν μπάλα και να δίνουν βοήθειες ακόμη και στις πτέρυγες. Κάνει συνδυασμούς, βάζει πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή και ψάχνει το καλύτερο τελείωμα στις φάσεις. Ισως δεν απειλεί τόσο πολύ από στημένες φάσεις. Κάτι που προς το παρόν λίγο έχει δείξει να την απασχολεί. Ωστόσο, η μεγαλύτερη αρετή της είναι η πίεση που ασκεί μόλις χάσει την κατοχή. Ειδικά, αν αυτό συμβεί στα πρώτα μέτρα έξω από την αντίπαλη περιοχή. Σε συνθήκες πλέον όπου πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν η ταχύτητα, η αντίληψη, η αλληλλοκάλυψη.
Εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο κι η όλη προσπάθεια συνεχίζεται. Μέχρι στιγμής, τα μηνύματα από τους νεοαποκτηθέντες είναι ενθαρρυντικά. Ρατς, Μακ, Περέιρα έδειξαν καλά στοιχεία, έχουν δώσει σημαντικές βοήθειες κι αναμένονται να δείξουν τί μπορούν να κάνουν κι οι Γκολάσα, Παπαδόπουλος. Το πλέον θετικό όμως είναι από ποδοσφαιριστές που προϋπήρχαν στην ομάδα, όπως ο Γλύκος, ο Σκόνδρας, ακόμη – ακόμη κι ο Βίτορ που το περασμένο Σάββατο θύμισε κάτι από το καλό ξεκίνημα της περσινής σεζόν – ασχέτως αν δε σκόραρε όπως έκανε τέτοιο καιρό – αφήνοντας στην άκρη τις μέτριες έως κακές εμφανίσεις του σχετικά, πολύ πρόσφατου παρελθόντος, από την προετοιμασία μέχρι και τα Χανιά.
Ο Κάτσε είναι πιο ώριμος καλύπτοντας τις ανάγκες για τρεξίματα στη μεσαία γραμμή, ο Τζιόλης πασχίζει να βρει ρυθμό κι ισορροπεί τις αδυναμίες του με την εμπειρία, τη δύναμη, το πείσμα και τη γοργή σκέψη, την ίδια στιγμή που τα .. ζευγάρια της μεσοεπιθετικής γραμμής μαθαίνουν τους ρόλους τους. Μακ και Σαλπιγγίδης εναλλάσσονται στις πλευρές δίχως πρόβλημα, δημιουργούν σε συνάρτηση με τους μέσους, με το νεαρό Σλοβάκο να κλέβει ως τώρα την παράσταση. Από κοντά κι ο Περέιρα με γκολ σε κάθε αγώνα που έχει μετάσχει πλην αυτού στη Μολδαβία. Ο παρτενέρ του Αργεντινού είναι ο Αθανασιάδης.
Αυτό που έπρεπε να έχει συμβεί από τον περασμένο Ιούνιο, έστω και την ύστατη στιγμή έγινε, βρέθηκε ο τρόπος να γίνει η επέκταση του συμβολαίου του ώστε να είναι άπαντες ικανοποιημένοι δίχως να προκύψουν νέες εντάσεις εντός και πέριξ της ομάδας. Απλά, για μια ακόμη φορά, αποδείχτηκε πως ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλη να δημιουργεί προβλήματα στον .. εαυτό της. Τέλος καλό όμως, όλα καλά με τη «σημαία» να παραμένει στον ιστό της. Μια πορεία δυο δεκαετιών και βάλε στην ίδια ομάδα δεν είναι και το πλέον σύνηθες τη σήμερον ημέρα. Κι αν όλα πάνε καλά, όπως ο ίδιος δήλωσε πως επιθυμεί να κλείσει την καριέρα του στον «Δικέφαλο», η ιστορία του θα συζητιέται για πολλά χρόνια.
Από κοντά κι ένας προπονητής με ιδιαιτερότητες. Ενας άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα, έντονο εγωισμό κι αντίστοιχη αποφασιστικότητα που δεν επιτρέπει περιθώρια παρερμηνείας ή παρέκκλισης από αυτά που ζητάει από τον κάθε έναν ποδοσφαιριστή του. Με τα καλά του και τις παραξενιές του. Δεν κρίνεται ή δεν πρέπει όμως να κριθεί γι’ αυτές. Οπως όλοι οι προηγούμενοι κι όλοι όσοι ακολουθήσουν κάποια στιγμή, πρέπει να κρίνεται για το έργο του. Γι’ αυτό που ανέλαβε, αυτό που διαχειρίζεται, αυτό που εξελίσσει και παρουσιάζει σε κάθε αγώνα. Σαφώς και θα ήταν καλύτερα αν υπήρχαν κάποιες επιπλέον λύσεις ειδικά στην άμυνα – όπως φάνηκε κι από τον τραυματισμό του Τζαβέλλα – ή στη μεσαία γραμμή. Από τη στιγμή όμως που κινήσεις δεν έγιναν – καλό θα ήταν κάποια στιγμή κάποιος να δώσει μια ειλικρινή εξήγηση το πώς και το γιατί επ’ αυτού – η ομάδα συνεχίζει ως έχει. Ετσι θα πορευτεί και πλέον δεν μπορεί ν’ αλλάξει κάτι σχετικά μ’ αυτό.
Ακόμη κι έτσι όμως προκαλεί συγκρατημένα χαμόγελα. Δημιουργεί προσδοκίες .. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αυτά σήμερα, ως τώρα . Κανείς δεν ξέρει τί θ’ ακολουθήσει, αν θα υπάρξει συνέχεια ή μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα. «Στόχος είναι το . ταβάνι», οριοθέτησε τους στόχους ο Περέιρα μιλώντας στο «novasports» ο Περέιρα, μια φράση που επιτρέπει στον καθένα να σκεφτεί διάφορα. Αυτή άλλωστε είναι κι η . ομορφιά όλων όσων παρακολουθούν την ομάδα τους. Η αναμονή για το αύριο, ο επόμενος αγώνας, η συνέχεια, η ελπίδα, η προσδοκία. Ακολουθούν τα πιο δύσκολα, εκεί όπου τα όποια συμπεράσματα θα φαντάζουν πιο ασφαλή. Λίγη υπομονή . δείχνουν πως τη δικαιούνται κι αυτό είναι το πρώτο κέρδος της φετινής σεζόν γι’ αυτούς.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη προς το παρόν.
