Θυμάμαι ακόμα τον Αμπέντ, μετά το περσινό ματς των play off ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ατρόμητο να ψάχνει διακαώς τον Ούμπιντες για να βγει μια φωτογραφία μαζί του καθώς τον θεωρούσε έναν από τους καλύτερους παίκτες της Super League.
Ο σεβασμός που τρέφουν οι αντίπαλοι προς το πρόσωπό του είναι τεράστιος και αυτό προκύπτει πέρα από την αγωνιστική του αξία και από την ταπεινοφροσύνη του. Προχωρά στον δρόμο πάντα με χαμηλά το βλέμμα και με ένα χαμόγελο που κερδίζει κάθε άνθρωπο.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι οι άνθρωποι του Ατρόμητου έχουν τον Ούμπιντες πρώτο στην λίστα με τους υπό ανανέωση παίκτες, καθώς το συμβόλαιο του λήγει το προσεχές καλοκαίρι. Και στο Περιστέρι εκτός από την ποδοσφαιρική αξία μετρά ιδιαίτερα (ίσως και περισσότερο) ο χαρακτήρας.
Ο βραχύσωμος Αργεντινός βιρτουόζος κλείνει στις 9 Φεβρουαρίου τα 33 του χρόνια, ωστόσο η ζωή που κάνει και η καθημερινή δουλειά στις προπονήσεις απομακρύνουν τα “βαριά” χρόνια από τις πλάτες του. Ομάδες από την Πριμέρα τον προσέγγισαν πέρσι, αλλά εκείνος έκλεισε τ’ αυτιά διότι δεν ήθελε να πάει κάπου που μπορεί να περιοριζόταν ο χρόνος συμμετοχής του.
Ο “Ούμπι” αγαπά πολύ την Ελλάδα και δεν θα έλεγε όχι στην ανανέωση του συμβολαίου του με τον Ατρόμητο, την ομάδα με την οποια έχει γράψει τις περισσότερες συμμετοχές από κάθε άλλη. Η οικογενειά του έχει συνηθίσει στην χώρα μας και οι δύο πλευρές φαίνεται πως είναι πολύ κοντά στην ανανέωσή της συνεργασίας τους.
Κι όλα αυτά ενώ φέτος ο Ούμπιντες έχει αγωνιστεί σε λίγα ματς εξαιτίας ενός τραυματισμού στον γόνατο κατά την διάρκεια της προετοιμασίας που τον άφησε έξω για περίπου δύο μήνες. Ναι σωστά σκεφτήκατε, εν τη απουσία του ήρθε ο αποκλεισμός από την Σαράγεβο. Εν τη απουσία του η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά στο πρωτάθλημα.
Και εν τη παρουσία του έχει κάνει τα δύο καλύτερα της φετινά παιχνίδια με Αστέρα Τρίπολης και Ξάνθη. Σε αυτά είχε δύο υπέροχες ασίστ (σε Καραμάνο και Ναπολεόνι με Αστέρα) και δύο φανταστικές γκολάρες με Ξάνθη. Ο άμοιρος ο Ζαρόπουλος ακόμα και Γιασίν να ντυνόταν δεν θα αποσοβούσε αυτά τα γκολ, με την μπάλα να καταλήγει μία στο δεξί του “Γ” και μία στο αριστερό του. Σπάνιο.
Όσο ήταν τραυματίας ο Ούμπιντες, πιο πολύ “πόναγε” την ομάδα παρά πόναγε στο γόνατο. Δεν άντεχε να την βλέπει απ’ έξω. Ήθελε όμως να επιστρέψει 100% έτοιμος. Στα πρώτα του παιχνίδια μετά τον τραυματισμό πάταγε φοβισμένα κα πολλοί αναρρωτήθηκαν αν θα δούμε και φέτος τον ηγετικό Ούμπιντες. Προς κάθε αμφισβητία λοιπόν, οι απαντήσεις δόθηκαν μέσα σε δύο αγώνες εντός αγωνιστικού χώρου και όχι στα λόγια.