Οι “κυανέρυθροι” είχαν ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο, με τέσσερις (4) κλασικές ευκαιρίες για να σκοράρουν κόντρα στην Καλλονή και όμως δεν τα κατάφεραν. Και όχι μόνο δεν πήραν τον βαθμό της ισοπαλίας, αλλά κατάφεραν και έχασαν τον αγώνα.
Έναν αγώνα που μέχρι το 70?είχαν τον έλεγχο και δεν απειλούνταν από τους γηπεδούχους, τους οποίους δεν έχουν κερδίσει ποτέ στη μεγάλη κατηγορία λες και πρόκειται για έναν αντίπαλο υπερδύναμη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Στο πρώτο παιχνίδι έχαναν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη και ηττήθηκαν με 2-0. Παρόμοια εξέλιξη και στο δεύτερο. Εφιάλτης ονόματι Καλλονή για τους “κυανέρυθρους”.
O Πανιώνιος από το 70?και μετά… κλάταρε. Ήταν μια ομάδα χωρίς τρεξίματα και αντοχές. Που αδυνατούσε να κρατήσει τη μπάλα και έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο. Δεν είναι δικαιολογία, αλλά όλο αυτό δημιουργήθηκε από την υπερπροσπάθεια στον αγώνα κυπέλλου με τον Ηρακλή και τα 120 λεπτά (συν τα πέναλτι) που έπαιξαν την Τετάρτη οι “κυανέρυθροι”.
Αυτός ο Πανιώνιος δεν είναι “χτισμένος” για να ανταγωνίζεται σε δύο διοργανώσεις. Δυστυχώς για την ομάδα της Νέας Σμύρνης. Όταν το υλικό σου είναι τέτοιο που μετά βίας μπορεί να σε κρατήσει στην κατηγορία δεν μπορείς να ζητάς και το… κύπελλο. Ασχέτως αν έφτασε η ομάδα μια ανάσα από τα ημιτελικά.
Η πρόκριση επί της Βέροιας έφερε κούραση και απώλεια βαθμών σε κάποια παιχνίδια. Ας μην κοστίσει περισσότερο μελλοντικά αυτή η ανούσια πρόκριση του “Ιστορικού” στα προημιτελικά του Κυπέλλου. Η κατηγορία πρέπει να σωθεί με κάθε κόστος και προσπάθεια για τον Πανιώνιο, διαφορετικά τα πράγματα θα είναι δυσοίωνα για τον σύλλογο της Νέας Σμύρνης.
