Είναι δύσκολο να γράψεις κάτι για τον Φραντς Μπέκενμπαουερ ειδικά αν δεν τον έχεις δει να αγωνίζεται σε ολόκληρο παιχνίδι. Τα λένε άλλοι για αυτόν. Μερικά πράγματα είναι βγαλμένα από την ζωή και δεν αλλάζουν. Οι τίτλοι στο ποδόσφαιρο είναι εκεί και δείχνουν ότι, δεν μπορεί, κάτι θα έκανε καλά.

Εξαφανισμένος από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα τα τελευταία οκτώ χρόνια λογω της μάχης με την ασθένεια Πάρκινσον, με εξασθενημένη μνήμη, χωρίς να βλέπει από το δεξί μάτι, ο Φραντς Μπέκενμπαουερ έφυγε από την ζωή την Κυριακή.

Ίσως να ήταν ο πρώτος παίκτης που κάποιος είπε. Είναι τόσο καλός με την μπάλα στα πόδια ως στόπερ αλλά μπορεί να παίξει και χαφ, ας το δοκιμάσουμε. Παίρνει το credit για την εφεύρεση της θέσης του λίμπερο και 99% ήταν ο πρώτος κεντρικός αμυντικός που μπορούσε να βοηθήσει στην επίθεση.

Για μερικούς ήταν αλάνθαστος στο γήπεδο και στη ζωή. Αλλά δυστυχώς το δεύτερο δεν είναι τόσο εύκολο ή τουλάχιστον στο γήπεδο, αν κάνεις λάθος μερικές φορές έχεις χρόνο μπροστά σου για να το διορθώσεις.

Στην ζωή, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.

Ανέλαβε την ευθύνη, ως πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής για το σκάνδαλο δωροδοκίας της FIFA για να αναλάβει η χώρα του το Παγκόσμιο κύπελλο το 2006 αν και επέμεινε πως οι πληρωμές δεν έγιναν για την αγορά ψήφων. “Κακός πατέρας” δικά του λόγια, όχι δικά μας. Το παραδέχτηκε όταν ο γιός του έφυγε στα 46 του από την ζωή με καρκίνο στον εγκέφαλο. “Δεν ήμουν εκεί ποτέ” είχε πει σε συνέντευξή του παραδεχόμενος αυτό ως το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του και είπαμε, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.

Δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε κριτική στην ζωή του καθενός αλλά είναι πράγματα που συνέβησαν. Αποφάσεις που την δεδομένη στιγμή μοιάζουν σωστές, σε στοιχειώνουν και δεν υπάρχει τρόπος να τις διορθώσεις.

Στο γήπεδο πάντως οι αποφάσεις του συνήθως ήταν σωστές. Επίσης δεν το λέμε εμείς. Δεν τον έχουμε δει παρά μόνο σε χάιλαϊτς από το παρελθόν αλλά έχει μια εικονική στιγμή για εμένα στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Τον τίτλο του ως μύθος του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου τον πήρε το 1970 στον ημιτελικό της Γερμανίας με την Ιταλία. Για μερικούς είναι το καλύτερο παιχνίδι στην ιστορία του 20ου αιώνα.

Στο παιχνίδι αυτό, σε μια εποχή όπου για να βγει κίτρινη κάρτα, έπρεπε να σε πάρουν σηκωτό τέσσερις από το γήπεδο ο Φραντς Μπέκενμπαουερ έσπασε την κλείδα του. Με την Γερμανία να έχει κάνει ήδη τις δύο αλλαγές που επιτρεπόταν, ο Kaiser αποφάσισε να μείνει στο γήπεδο και να παίξει με δεμένο το χέρι. Η Γερμανία έχασε 4-3 και τελικά κατέκτησε την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο κύπελλο. Πάντα ήθελα να παίξω έτσι, ηρωικά, ως το τέλος σε ένα παιχνίδι και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να συμβεί ποτέ. Αν το δείξεις σε κάποιους παίκτες στην εποχή μας μπορεί να βάλουν και τα κλάματα ή να ζητήσουν φάουλ ή και αλλαγή.

Ήταν στην καλύτερη ενδεκάδα του Παγκοσμίου κυπέλλου το 1966, το 1970 και το 1974 όταν και τελικά κατέκτησε το τρόπαιο.

Ήταν νικητής δις στην μάχη για την Χρυσή Μπάλα (1972, 1976) και πέντε φορές στην πρώτη τριάδα.

Ήταν ένας από τους τρεις που κατέκτησαν Παγκόσμιο κύπελλο ως παίκτης και προπονητής οι άλλοι ο Ντιντιέ Ντεσάν με την Γαλλία και ο Μάριο Ζαγκάλο με την Βραζιλία που η μοίρα το ήθελε να φύγει από την ζωή δύο ημέρες νωρίτερα.

Ήταν ένας ποδοσφαιρικός μύθος κι αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς.

«Θα μπορούσε να παίξει σε οποιαδήποτε θέση άμυνα ή μεσαία γραμμή. Είχε ευελιξία, διάβαζε καλά το παιχνίδι, ήξερε πώς να παίζει και μπορούσε να πάει μπροστά και να σκοράρει επίσης» Εουσέμπιο

«Ο Φραντς μοίραζε υπέροχα την μπάλα, έκανε εξαιρετικά τάκλιν, είχε πάντα τον έλεγχο της κατάστασης και ποτέ δεν πανικοβλήθηκε. Εξαιρετικά ψύχραιμος και ποτέ δεν έμοιαζε αγχωμένος. Δύσκολος παίκτης να αντιμετωπίσεις» Σερ Μπόμπι Τσάρλτον

«Ο Μπέκενμπαουερ ήταν από τους καλύτερους παίκτες που είδα στην ζωή μου» Πελέ

«Ηγέτης, κυρίαρχη παρουσία που μπορούσε να βγάλει την μπάλα έξω με χάρη και δεξιοτεχνία. Αλλά σας λέω αυτό: μου ράγισε την καρδιά. Ως οκτάχρονος, παρακολουθούσα τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας και της Ολλανδίας και υποστήριζα τους Ολλανδούς. Έκλαψα όταν έχασαν. Ήμουν πολύ λυπημένος, αλλά τώρα καταλαβαίνω τα πάντα για τη λαμπρότητα του Κάιζερ» Έρικ Καντονά

«Κάποτε είδα τον Φραντς Μπεκενμπάουερ να μπαίνει σε ένα εστιατόριο και το έκανε με τον ίδιο τρόπο που έπαιζε ποδόσφαιρο, με χάρη και αρχοντιά» Μπράιαν Κλαφ

«Από τα βίντεο που έχω δει, ο Μπεκενμπάουερ ήταν απίστευτος. Συμμετείχε στις επιθέσεις, σκόραρε και καθοδηγούσε την ομάδα του. Φοβερος» Τζεράρδ Πικέ

R.I.P. “Kaiser” 1945 – 2024