Ο Ολυμπιακός έδειξε να σηκώνει μανίκια για να αντιμετωπίσει την ΑΕΚ στο δυσκολότερο ίσως πνευματικά ντέρμπι της σεζόν. Η ήττα απ’ τη Λαμία δεν άφηνε περιθώρια άλλης απώλειας και οι παίκτες του Κάρλος Καρβαλιάλ το είχαν εξαντλήσει στις μεταξύ τους συζητήσεις. Η εικόνα του Ολυμπιακού στο χορτάρι του “Γ. Καραϊσκάκης” ήταν απ’ το ξεκίνημα γεμάτη ενέργεια και διάθεση. Ακόμα και αν κάποιοι παίκτες δεν μπορούσαν να φτάσουν στο επίπεδο που επιθυμούσαν, ήταν δεδομένη η συλλογική προσπάθεια για νίκη. Τα δύο γκολ που δέχεται ο Ολυμπιακός είναι τρανταχτά σημάδια παθογένειας στην αμυντική λειτουργία, για τα οποία απαιτείται συντονισμένη δουλειά. Η ΑΕΚ βρήκε μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία, να φύγει απ΄το Φάληρο με ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, για το οποίο είχε καταβάλει λιγότερη προσπάθεια απ’ ό,τι μας πληροφορούσε το 0-2.
Κάπου εκεί ξεκίνησε η τεράστια προσπάθεια των παικτών του Ολυμπιακού να επιστρέψουν αρχικά στο ματς και στη συνέχεια στο κόλπο της ανατροπής. Ο Ολυμπιακός για 5ο συνεχόμενο παιχνίδι στη Super League, ολοκληρώνει το πρώτο ημίχρονο χωρίς να έχει το προβάδισμα. Απ΄τη μία αυτό φανερώνει αμυντικές αδυναμίες, απ’ την άλλη οι Πειραιώτες έχουν σκληρύνει και δεν σοκάρονται όταν μένουν πίσω στο σκορ. Αυτό έγινε εμφανές χθες, καθώς υπήρχε μια ψυχραιμία απ’ τον Ολυμπιακό και μια σιγουριά, πως αργά ή γρήγορα θα διεκδικούσαν και πάλι το παιχνίδι. Αυτό έγινε πιο έντονο, όταν ο Μασούρας σημείωσε το 1-2 στο 44′.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με τον Ολυμπιακό να διατηρεί την ίδια δυναμική και την ΑΕΚ να φανερώνει κόπωση και έλλειμα πνευματικής επάρκειας. Οι δύο φάσεις για τις οποίες διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός τελείωσαν το ματς. Είναι τέτοια η κρισιμότητα των φάσεων, που οι αποφάσεις του Σλοβάκου διαιτητή κέρδισαν όλα τα φώτα του ματς. Ο Ολυμπιακός με “χαλασμένο” μυαλό είδε τα λεπτά να κυλούν χωρίς νόημα μετά και απ’ τη φάση του Ναβάρο. Θα ήταν η υπέρβαση της δεκαετίας αν ο Ολυμπιακός κατάφερενε να μπει και πάλι στο ματς με το βάρος των δύο φάσεων στην πλάτη. Προφανώς και πολλοί φίλαθλοι ανασύρουν παλαιότερες φάσεις, στις οποίες είχε ευνοηθεί ο Ολυμπιακός. Ωστόσο για να δούμε καλύτερες ημέρες, πρέπει να θέσουμε μια τομή και να περάσουμε στην επόμενη σελίδα.
Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για μπάλα, αν πρέπει πρώτα να στίψουμε τα μάτια μας πάνω στους ώμους του Μασούρα ή στο τάκλιν του Κάλενς στον Ναβάρο. Προφανώς είναι ακόμα πιο δύσκολο να παίξεις ποδόσφαιρο με το βάρος δύο τέτοιων φάσεων στα πόδια σου. Ας κρατήσει ο Καρβαλιάλ το ματς αυτό ως ένα χρήσιμο κομμάτι του παζλ και ας συνεχίσει την προσπάθεια για βελτίωση της εικόνας, καθώς έδειξε ξανά ανισορροπία και νευρικότητα. Ο χρόνος δεν υπάρχει και ο Καρβαλιάλ αρχίζει να πιέζεται εξιατίας των συνεχόμενων και δύσκολων πιαχνιδιών.