Έκανε τη δουλειά της στον όμιλο σίγουρα και την έκανε σοβαρά, τώρα όμως, όπως κι οι υπόλοιπες ομάδες μπαίνει στα κανονικά παιχνίδια τα πιο δύσκολα τα υψηλών απαιτήσεων.
Με το Βαλαντσιούνας να κυριαρχεί κάτω από τις δύο ρακέτες και να αποτελεί σημείο αναφοράς στο παιχνίδι των Λιθουανών και τον Γιοκουμπάιτις να κάνει κουμάντο στην περίμετρο, Ο Μακσβίτις επιδιώκει να παίξει ένα μπάσκετ κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ομάδας του. Με αρκετό δηλαδή pick en roll, μπόλικο post up και γρήγορες μετάβασης από τη μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη.
Υπάρχουν όμως δύο βασικά θέματα στην ραχοκοκαλιά του τρόπου παιχνιδιού της λιθουανικής ομάδας πάνω στα οποία μπορεί να χτίσει η Εθνική μας ομάδα τακτική. Το πρώτο είναι ότι πίσω από τον Γιοκουμπάιτις δεν υπάρχει άλλος αξιόλογος αντικαταστάτης, άλλος playmaker που να μπορεί να διαχειριστεί την ομάδα στο ίδιο υψηλό επίπεδο που το κάνει εκείνος. Το δεύτερο θέμα των Λιθουανών, είναι πως παρά του ότι ο Βαλαντσιούνας κυριαρχεί στην επίθεση στην άμυνα και ειδικά στην αντιμετώπιση των pick en roll βγάζει… τεμπελιά ή αν θέλετε νωθρές αντιμετωπίσεις. Αν δηλαδή ο Γουόκαπ πχ μετά το πρώτο σκριν στη μπάλα μείνει ελεύθερος και το βάλει, τότε αρχίζει να δημιουργείται αρνητική συνθήκη στη Λιθουανία.
Αυτό γίνεται ακόμα πιο σημαντικό πρόβλημα για τον προπονητή της Εθνικής Λιθουανίας αν συνυπολογίσεις πως και ο Μοντεγιούνας που έρχεται από πίσω δεν αλλάζει ιδιαίτερα την ένταση στις αντιμετωπίσεις των σκριν στην περίμετρο.
Αν η ελληνική ομάδα πιέσει χωρίς… αύριο τους περιφερειακούς της Λιθουανίας, και την ίδια στιγμή εκτέλεση γρήγορα και με υψηλά ποσοστά πίσω από τη γραμμή του τριπόντου, τότε οι πιθανότητες μας ανεβαίνουν κατακόρυφα για ένα καλό αποτέλεσμα σε αυτό το ματς.
Έκανε τη δουλειά της στον όμιλο σίγουρα και την έκανε σοβαρά, τώρα όμως, όπως κι οι υπόλοιπες ομάδες μπαίνει στα κανονικά παιχνίδια τα πιο δύσκολα τα υψηλών απαιτήσεων.
Με το Βαλαντσιούνας να κυριαρχεί κάτω από τις δύο ρακέτες και να αποτελεί σημείο αναφοράς στο παιχνίδι των Λιθουανών και τον Γιοκουμπάιτις να κάνει κουμάντο στην περίμετρο, Ο Μακσβίτις επιδιώκει να παίξει ένα μπάσκετ κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της ομάδας του. Με αρκετό δηλαδή pick en roll, μπόλικο post up και γρήγορες μετάβασης από τη μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη.
Υπάρχουν όμως δύο βασικά θέματα στην ραχοκοκαλιά του τρόπου παιχνιδιού της λιθουανικής ομάδας πάνω στα οποία μπορεί να χτίσει η Εθνική μας ομάδα τακτική. Το πρώτο είναι ότι πίσω από τον Γιοκουμπάιτις δεν υπάρχει άλλος αξιόλογος αντικαταστάτης, άλλος playmaker που να μπορεί να διαχειριστεί την ομάδα στο ίδιο υψηλό επίπεδο που το κάνει εκείνος. Το δεύτερο θέμα των Λιθουανών, είναι πως παρά του ότι ο Βαλαντσιούνας κυριαρχεί στην επίθεση στην άμυνα και ειδικά στην αντιμετώπιση των pick en roll βγάζει… τεμπελιά ή αν θέλετε νωθρές αντιμετωπίσεις. Αν δηλαδή ο Γουόκαπ πχ μετά το πρώτο σκριν στη μπάλα μείνει ελεύθερος και το βάλει, τότε αρχίζει να δημιουργείται αρνητική συνθήκη στη Λιθουανία.
Αυτό γίνεται ακόμα πιο σημαντικό πρόβλημα για τον προπονητή της Εθνικής Λιθουανίας αν συνυπολογίσεις πως και ο Μοντεγιούνας που έρχεται από πίσω δεν αλλάζει ιδιαίτερα την ένταση στις αντιμετωπίσεις των σκριν στην περίμετρο.
Αν η ελληνική ομάδα πιέσει χωρίς… αύριο τους περιφερειακούς της Λιθουανίας, και την ίδια στιγμή εκτέλεση γρήγορα και με υψηλά ποσοστά πίσω από τη γραμμή του τριπόντου, τότε οι πιθανότητες μας ανεβαίνουν κατακόρυφα για ένα καλό αποτέλεσμα σε αυτό το ματς.
