Έχει κατ’ επανάληψη διαπιστωθεί πως η υπέρμετρη αισιοδοξία φέρνει ανεπιθύμητα αποτελέσματα στο αθλητισμό. Όπως παράλληλα η απαισιοδοξία και ο μηδενισμός πέρα από το ότι δε βοηθούν σε οποιαδήποτε μορφή προόδου, πολλές φορές εκθέτουν αυτούς που συνήθως δεν είναι γνώστες του αντικειμένου. Γι’ αυτό και μηδενίζουν…
Με την ελληνική συνταγή των ακραίων αντιδράσεων, η Μπαρτσελόνα που νίκησε την Ρεάλ Μαδρτίτης με 3-0 σε φιλικό ματς είναι δεδομένα πρωταθλήτρια Ευρώπης την επόμενη σεζόν. Όπως και μια ήττα της Γιουνάιτεντ στην προετοιμασία σηματοδοτεί την προσπάθεια παραμονής της στην κατηγορία την επόμενη σεζόν… Στο όριο της υπερβολής όλα είναι πιθανά.
Όπου Μπαρτσελόνα ή Γιουνάιτεντ βάλτε ονόματα ελληνικών ομάδων στην προετοιμασία και όσα λέγονται, γράφονται, ακούγονται ανάλογα με το αποτέλεσμα ενός αγώνα προετοιμασίας. Το σενάριο επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Παρόλα αυτά μυαλό δε βάζουμε. Ωραιοποιούμε καταστάσεις ή φέρνουμε την καταστροφή Ιούλιο μήνα πιστοί στην υπερβολή που μας χαρακτηρίζει ως λαό.
Γελάμε μεταξύ μας ή περνιόμαστε για σοβαροί και πάμε για άλλες κατακτήσεις και κορυφές. Άλλωστε έχουμε και πολλές ως ποδόσφαιρο σε συλλογικό επίπεδο…
Ανάλογη υπερβολή υπάρχει και για πρόσωπα. (Μεσί)ες που αδικήθηκαν εκεί που έπαιζαν. Που έρχονται για restart και απαντήσεις. Έτοιμοι για αγωνιστικές υπερβάσεις που θα χαρίσουν στιγμές απόλυτης ποδοσφαιρικής πανδαισίας στο ελληνικό κοινό και μια ντουζίνα τίτλους στην ομάδα τους που συνήθως δαπανά… ψίχουλα για να τους αποκτήσει.
Καλοκαίρια και χειμώνες της υπερβολής, με θετική ή αρνητική κατεύθυνση. Πάντα όμως με υπερβολή. Χωρίς υπομονή. Με άγνοια του αντικειμένου, των συνθηκών, του αθλήματος. Γνώση μόνο για ότι έχουμε στο κεφάλι μας και τίποτα παραπέρα. Δε ξέρουμε, δε ρωτάμε, δε μαθαίνουμε. Ούτε από τα λάθη του προηγούμενου και του προηγούμενου του προηγούμενου και πάει λέγοντας χρόνου…
Μέχρι να έρθει κάποιος σοβαρός προπονητής, να πει κάτω η μπάλα και τα κεφάλια και να σώσει τουλάχιστον το δικό του γκρουπ από τον διαγωνισμό αφέλειας στον οποίο επιδίδεται ο Έλληνας σε πολλά πόστα και επίπεδα. Όσο περισσότεροι σοβαροί τόσο καλύτερα για το ποδόσφαιρό μας. Κατ’ επέκταση τους Έλληνες παίκτες, τη βάση πάνω στην οποία κάποια στιγμή θα λειτουργούμε πατώντας στα πόδια μας και όχι πετώντας στα σύννεφα χωρίς διαθέσιμο διάδρομο προσγείωσης.
