Τέσσερις αναπληρωματικοί έκλεισαν το ματς για τον Ολυμπιακό και αυτό συνιστά τη μεγαλύτερη πρόοδό του.

Για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα, κανείς παίκτης του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έπαιξε πάνω από 30 λεπτά. Αυτή τη φορά ο αντίπαλος δεν είχε την ποιότητα και την προσωπικότητα της Ρεάλ, όμως αυτό δεν αλλοιώνει το σταθερό συμπέρασμα που προκύπτει τον τελευταίο μήνα: ο κύκλος ανοίγει.

Στη βραδιά στην οποία ο Σλούκας έπαιξε 9 λεπτά ένεκα του τραυματισμού του, πολλοί πρόσφεραν από λίγο πίσω από τον απολαυστικό Βεζένκοφ. Το πρώτο δίμηνο όλοι ήξεραν πως η τελευταία περίοδος ήταν υπόθεση κυρίως 6 παικτών: Γουόκαπ, Σλούκας, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Φαλ, Λαρεντζάκη. Χθες βράδυ στο Φάληρο προκρίθηκαν ο Πίτερς, ο Μπλακ και ο Μακίσικ να τελειώσουν το ματς: αν αυτό δεν είναι πρόοδος, δεν ξέρω τι είναι.

Κάπως έτσι πέρασε στα ψιλά ένα από τα χειρότερα βράδια του Μουστάφα Φαλ με τα ερυθρόλευκα, μία ακόμα ασταθής εμφάνιση του Κάναν και δεν κόστισε όσο θα μπορούσε η απουσία του Σλούκα. Ο Μακίσικ πήρε όλες τις σωστές αποφάσεις, ο Μπλακ συνδύασε ταχύτητα και τραχύτητα, ο Πίτερς εκτός από 9 πόντους σε οικονομική συσκευασία θυσίασε το κορμί του στην άμυνα. Ο Ολυμπιακός τελείωσε το ματς με 3 παίκτες να περνούν το κατώφλι της διψήφιας συγκομιδής πόντων, είχε όμως ακόμη τέσσερις με 9: Γουόκαπ (12 ασίστ!), Πίτερς, Μπλακ, Κάναν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το rotation θα μικρύνει ξανά στα μεγάλα ντέρμπι, όπως συνήθως συμβαίνει, όμως είναι τελείως διαφορετικό να αισθάνονται αυτοί που κάθονται στον πάγκο ικανοί να αλλάξουν τον ρυθμό του αγώνα. Όχι γιατί έχουν αυτοπεποίθηση, αλλά για το έχουν ξανακάνει. Δύσκολα θα ξαναδούμε παρόμοια επίδοση στα δύο ελληνοτουρκικά ντέρμπι που ακολουθούν με Φενέρμπαχτσε και Εφές, εντούτοις το να καταφέρνει κανείς να ξεπερνά ύπουλους σκοπέλους, ντεφορμαρίσματα και τραυματισμούς χάρη στις εφεδρείες είναι μια ποιότητα που δεν αποκλείεται να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο πλεονέκτημα και το μειονέκτημα της έδρας.

Η άλλη, παράπλευρη όσο και αυτονόητη ωφέλεια είναι τα συνεχόμενα sold out στο Ειρήνης και Φιλίας. Ο Μπαρτζώκας δεν υπερέβαλλε καθόλου όταν πρόκρινε την σύνδεση κόσμου-ομάδας παραπάνω από τις δικές του 100 ευρωπαϊκές νίκες στο τιμόνι της ομάδας. Ξέρει πολύ καλά ότι αυτός ο δεσμός δημιουργεί ένα κουκούλι αυτοπεποίθησης και σιγουριάς που δεν διαρρηγνύεται από 1-2 στραβά αποτελέσματα που νομοτελειακά θα έρθουν. Με 14 νίκες ήδη στο σακούλι και 6 ακόμα εντός έδρας ματς ως το φινάλε της κανονικής περιόδου, δεν αποκλείεται ο δρόμος για το Κάουνας να ξεκινά από τον ανισόπεδο κόμβο του Φαλήρου.