Ο πρώτος γύρος της Ευρωλίγκα τελείωσε και ήδη ο δεύτερος είναι ante portas με τις δύο ελληνικές ομάδες όχι μόνο σε εξαιρετική κατάσταση αλλά έτοιμες για νέες νίκες καθώς μπαίνουν στο δεύτερο μισό με εύκολα εντός έδρας παιχνίδια.
Ο απολογισμός του πρώτου γύρου βγάζει μόνο θετικό πρόσημο για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό παρότι δεν απέφυγαν τα σκαμπανεβάσματα που κρίνονται μάλλον λογικά. Όχι μόνο γιατί η Ευρωλίγκα είναι ξεκάθαρο ότι κρύβει παγίδες αλλά και γιατί σε ένα πρωτάθλημα 30 αγώνων δεν μπορεί καμία ομάδα να έχει σταθερότητα και διάρκεια για μήνες. Παρά μόνο για εβδομάδες και αυτό πολύ είναι…
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΤΑ ΚΕΡΔΗ: Παραμένει μια σκληρή έμπειρη ομάδα με σταθερό πυρήνα που ξέρει να κερδίζει εκτός έδρας κάτι εξαιρετικά πολύτιμο για τη διοργάνωση. Έχει ήδη πέντε εκτός έδρας νίκες αριθμό που πολλές από τις ομάδες δεν θα φτάσουν στο τέλος του δρόμου. Θετικό βαθμό παίρνει στην αντίδραση της σε μια νέα ετήσια λαίλαπα τραυματισμών που δεν έχει αφήσει ανέγγιχτο σχεδόν κανένα παίκτη. Αλλά στον Ολυμπιακό περιμένουν τους τραυματισμούς κάθε χρόνο όπως οι άλλοι τα….Χριστούγεννα. Επίσης, καλό βαθμό παίρνει ο Ολυμπιακός και σε δύο ακόμη τομείς: Στη σταθερότητά του εντός έδρας όπου έχει ηττηθεί μόνο από τον Παναθηναϊκό σε σχέση με την περσινή αστάθεια και στη διατήρηση του ψηλού επιπέδου της άμυνας του.
ΤΑ ΜΕΙΟΝ: Ο Σφαιρόπουλος είναι υποχρεωμένος σε διαρκείς πειραματισμούς αφού σπάνια έχει ένα σταθερό σχήμα να διαχειριστεί. Η άμυνα είναι μεν σταθερά μέσα στις δύο κορυφαίες της διοργάνωσης αλλά δεν είναι επιθετική παρά μόνο καταστροφική με στόχο να χαμηλώσει τα ποσοστά ευστοχίας του αντιπάλου. Αυτό δημιουργεί αντίστοιχα ζητήματα στην επίθεση αφού ο Ολυμπιακός αναγκάζεται στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων να εγκλωβίζεται σε παιχνίδι μισού γηπέδου. Παραμένει ερωτηματικό η αθλητικότητα της περιφέρειας του που είναι από τις χαμηλότερες (σ΄ αυτό τον τομέα) όλη της διοργάνωσης. Η επιστροφή του Σπανούλη επαναφέρει τον Ολυμπιακό στο γνωστό μοτίβο αφού η μπάλα θα περνάει πάντα από τα χέρια του. Για την ώρα όταν ανέλαβε (όπως πάντα) τα μεγάλα σουτ δεν ανταποκρίθηκε σε Μπάμπεργκ και Κάουνας.
Η ΕΚΠΛΗΞΗ: Τζαμέλ Μακλίν. Ήρθε χωρίς πολλές φανφάρες μετά από δύο μέτρια χρόνια στην Αρμάνι. Αποδείχθηκε ότι όποιος φεύγει από το Μιλάνο φτιάχνει τη….ζωή του και την καριέρα του. Στον Ολυμπιακό είναι πια ένας σταθερά πολύτιμος πόλος στους ψηλούς τόσο στην άμυνα (παρά τα όσα λέγονταν και στο Μιλάνο η άμυνα του δεν ήταν κακή) και στην επίθεση θυμίζοντας σε πολλά τον παίκτη που μας συστήθηκε στην Ευρώπη με την Άλμπα Βερολίνου.
ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΛΕΙΔΙ: Παπανικολάου χωρίς δεύτερη συζήτηση. Στην άμυνα μαρκάρει τέσσερις διαφορετικές θέσεις, από άσο μέχρι πάουερ φόργουορντ. Δεν αποκλείεται να τον δούμε να μαρκάρει και σέντερ. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αμυντικής τακτικής του Σφαιρόπουλου και η ενέργεια που βγάζει είναι μεταδοτική σε όλη την υπόλοιπη ομάδα.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ: Είναι σίγουρο ότι όλοι περίμεναν περισσότερα από τον Μπράιαν Ρόμπερτς που για την ώρα δεν έχει ανταποκριθεί στις περγαμηνές του. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι και το ταλέντο και η εμπειρία υπάρχουν αλλά για την ώρα δεν έχει εγκλιματιστεί ούτε στην επιστροφή του στην Ευρώπη, ούτε στη συνύπαρξη του με τον Σπανούλη.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
ΤΑ ΚΕΡΔΗ: Κρατάει για μια ακόμη φορά τα κλειδιά του οχυρού που λέγεται ΟΑΚΑ. Μετά από 1,5 χρόνο αγώνων έχει φύγει μόνο μια φορά ηττημένος σε αγώνα κανονικής περιόδου από το σπίτι του συν τα δύο ματς εναντίον της Φενέρ στα περσινά πλέι οφ. Παράλληλα, όμως η ομάδα καταφέρνει φέτος και κερδίζει μετά από ένα γύρο με μεγαλύτερη συχνότητα εκτός έδρας. Οι τρεις εκτός έδρας νίκες δεν είναι τεράστιος απολογισμός αλλά αν προστεθεί το μηδέν παθητικό της έδρας δημιουργούν δίκαια εικόνα ομάδας που μπορεί χωρίς μεγάλο άγχος να φτάσει στο πλεονέκτημα έδρας. Αρκεί βέβαια να κρατήσει τον ίδιο ρυθμό. Ομάδα με μεγάλη ενέργεια και πολύ ταλέντο δεν είναι ούτε η καλύτερη επιθετικά, ούτε η κορυφαία αμυντικά αλλά παίρνει πολύ καλό βαθμό και στους δύο τομείς αφού είναι φανερό ότι πλέον αποκτά σταδιακά το στίγμα του προπονητή της.
ΤΑ ΜΕΙΟΝ: Μετά από κάθε ήττα θα ξεκινάει ένας καινούργιος ατέρμονος κύκλος συζητήσεων για την έλλειψη συμπληρωματικών λύσεων στη θέση του πλέι μέικερ και του σέντερ. Πίσω από τον Καλάθη υπάρχει μόνο ο Λεκαβίτσους παίκτης ειδικών συνθηκών και αποστολών. Στη γραμμή των ψηλών η παρουσία του Γκιστ δεν αφήνει να φανεί το κενό. Για την ώρα και με εξαίρεση το πρόσφατο πρόβλημα Καλάθη ο Παναθηναϊκός δεν είχε κανένα ζήτημα τραυματισμού (σοβαρού) στον πρώτο γύρο. Εάν υπάρξει τέτοιο πρόβλημα θα δοκιμαστεί και το βάθος της ομάδας και το σχετικά κλειστό ροτέισιον που προτιμάει ο Πασκουάλ. Στην επίθεση ο Παναθηναϊκός βασίζεται και φέτος σε δύο επιλογές που πάντοτε δεν είναι ασφαλείς: Το μακρινό σουτ και το παιχνίδι ένας εναντίον ενός. Χρειάζεται άμεσα βελτίωση στο εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό των ελευθέρων βολών αφού σε κάθε ματς πετάει στα σκουπίδια πολύτιμους εύκολους πόντους.
Η ΕΚΠΛΗΞΗ: Ο αναγεννημένος Γκιστ. Αποτελεί το κλειδί στην άμυνα με αλλαγές του Τσάβι Πασκουάλ, παίζει στο επίπεδο που ήταν πριν τον τραυματισμό που του κόστισε πέρσι πολύμηνη απουσία και έβαλε σε δοκιμασία την καριέρα του. Λίγοι περίμεναν ότι ο Γκιστ μπορούσε να επιστρέψει στο παλιό καλό επίπεδο του αλλά πλέον αποτελεί μια σταθερή λύση σε άμυνα και επίθεση.
ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΛΕΙΔΙ: Καλάθης. Αποτελεί το απόλυτο βαρόμετρο της ομάδας σε όλα σχεδόν τα επίπεδα. Στην άμυνα είναι ο καλύτερος στην πίεση πάνω στη μπάλα, στην επίθεση από τα χέρια του αρχίζει και τελειώνει το 75% της δημιουργίας, ενώ πλέον παίζει κομβικό ρόλο και με το σκοράρισμα του. Διαχειρίζεται καλύτερα και με πιο καθαρό μυαλό τη μόνιμη τακτική της αντίπαλης άμυνας να του δίνει το μακρινό σουτ αφού πλέον έχει προσθέσει μεγάλη ποικιλία στο τελείωμα των φάσεων.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ: Που είναι ο Σίνγκλετον φέτος; Ο παίκτης που πέρσι στήριξε στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν τον Παναθηναϊκό έχει κάνει μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού καλές εμφανίσεις. Μοιάζει έξω από τα νερά του, άστοχος, περισσότερο επιρρεπής στα φάουλ και σε πολλές περιπτώσεις «μαύρη τρύπα» στην άμυνα. Με βάση την προϊστορία και το ταλέντο του δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα βρει τον ρυθμό και τον καλό εαυτό του αλλά ήδη πέρασε ένας (χαμένος) πρώτος γύρος!
