Ούτε στη Νίκαια το απόγευμα της Κυριακής δεν κατάφερε ο ΠΑΟΚ να επιστρέψει στις νίκες καθώς ηττήθηκε από τον Ιωνικό 3-2 (20’ Κάνιας, 34’ Άοσμαν, 49’ Λένις – 18’ Σφιντέρσκι, 60’ Μουργκ) κι έμεινε δέκα τρεις βαθμούς μακριά από την κορυφή της βαθμολογίας.
Εξέλιξη που για πρώτη φορά ανάγκασε τον Ραζβάν Λουτσέσκου να κάνει λόγο γι’ αναπροσαρμογή στόχων, μα πιο σημαντικό κι από αυτό είναι να βρεθεί άμεσα ένας τρόπος προκειμένου ν’ αλλάξει αυτή η – περισσότερο από κάθε άλλη φορά – απογοητευτική εικόνα που συστηματικά πλέον παρουσιάζει η ομάδα σε κάθε αγωνιστική της υποχρέωση.
Διαφορετικό σενάριο, ίδια κατάληξη
Χτες, ο «Δικέφαλος» βρήκε γκολ από σέντερ φορ του για πρώτη φορά μετά από – σχεδόν – ένα μήνα, κατάφερε να προηγηθεί αλλά η χαρά δεν κράτησε για περισσότερο από δύο λεπτά όταν και δέχτηκε γκολ επειδή η απομάκρυνση του Ελ Καντουρί βρήκε πάνω στον … σκόρερ Σφιντέρσκι, η μπάλα στρώθηκε στον Κάνιας που κόντρα στην πρώην του ομάδα σημείωσε το τρίτο γκολ της καριέρας του αλλάζοντας το ρου του αγώνα για τα καλά.
Και 14’ μετά, νέο λάθος, αργή αντίδραση – και πάλι – της άμυνας, μαρκάρισμα κι επαφή του Πασχαλάκη με τον αντίπαλο επιθετικό, η εσχάτη των ποινών και 2-1. Σε μια χρονική στιγμή που όλοι γνωρίζουν πως η ομάδα είναι στο … καναβάτσο και πάνω της βγάζουν όλα τους τ’ απωθημένα γνωρίζοντας πως δεν υπάρχει και δύσκολα να υπάρξει (;) αντίδραση.
Αναζητείται … σφυγμός
Πόσο στενάχωρο είναι να βλέπει κάποιος έναν και μόνο ποδοσφαιριστή, τον Άντρια Ζίβκοβιτς να βγάζει τόσο πάθος και θυμό στο γήπεδο για την κατάσταση και την εικόνα της ομάδας του, να γίνεται στόχος από αντίπαλο ποδοσφαιριστή για … ευνόητους λόγους και κανείς μα κανείς, όχι μόνον από τους συμπαίκτες του αλλά κι από τον πάγκο να μη στέκεται δίπλα του αναλαμβάνοντας πρωτοβουλία για να δώσει τέλος στη φαρσοκωμωδία και στα ψευτονταηλίκια που εισέπρατε κατά κόρον ο διεθνής Σέρβος.
Μια ένδειξη της πολυπόθητης αλλά ανύπαρκτης ως τώρα αντίδρασης πως δεν έχουν περιέλθει τα πάντα σε τέλμα. Πως υπάρχει σφυγμός, υπάρχει νεύρο, υπάρχει ελπίδα για μια διαφορετική και σαφώς καλύτερη συνέχεια. Πως δε θα πρέπει να περιμένει κάποιος το περιορισμένο χρονικό πλαίσιο αντίδρασης που έβγαλε – και – χτες η ομάδα όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με το φάσμα μιας βαριάς ήττας και συγκεκριμένα μετά το δοκάρι των γηπεδούχων κι ενώ το σκορ ήταν στο 3-1.
Αντιστρόφως ανάλογα
Γιατί αν όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι, περίμεναν να δουν στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου έναν ΠΑΟΚ αποφασισμένο για όλα, ν’ αντιδρά και να καταθέτει ψυχή για την ανάκτηση των ηνίων της αναμέτρησης, μόνον που όλα τα παραπάνω τα έκανε η ομάδα του … Δημήτρη Σπανού. Όπως τα έκαναν την προηγούμενη Τετάρτη στον αγώνα Κυπέλλου η ΑΕΛ, πριν από μια εβδομάδα στην Τούμπα ο Άρης, πριν από δύο ο Ατρόμητος και πάει λέγοντας.
Αν δεν υφίσταται πλέον δυνατότητα αντίδρασης από τα υπάρχοντα πρόσωπα, τότε … δίχως την παραμικρή απαξίωση προς αυτά που έχουν προσφέρει κι έχουν χαρίσει στην ομάδα ιστορικές στιγμές, ίσως να ήγγικεν η ώρα για διαφορετική διαχείριση της όλης κατάστασης, εμπλοκή και χρησιμοποίηση προσώπων που δεν πήραν χρόνο συμμετοχής ως τώρα για να εξαντληθούν όλα τα περιθώρια από τις υπάρχουσες δυνατότητες.
Στο διακύβευμα
Όλο αυτό μοιάζει με «κατηγορώ» αλλά δεν είναι. Είναι μια από τις πολλές σκέψεις που υπάρχουν για να δοθεί ένα τέλος σ’ όλο αυτό που συμβαίνει … Και το κακό είναι πως δεν υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια για να μπορέσει η ομάδα να δουλέψει όπως θέλει κι όπως έχει κατά νου ο προπονητής της για να συνέλθει. Κι όλα αυτά ελάχιστες ημέρες πριν από έναν …. «τελικό» όπως είναι αυτός της προσεχούς Πέμπτης με τη Λίνκολν στην Τούμπα που θα κρίνει το μέλλον της ομάδας στη φετινή ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Σίγουρα δεν είναι κάτι που μπορεί ν’ αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη. Αναμφίβολα δεν είναι εύκολη η μετάβαση από την ολοκλήρωση ενός κύκλου στο άνοιγμα ενός νέου. Εξίσου βέβαιο όμως είναι πως θα έπρεπε να έχει προηγηθεί καλύτερη προετοιμασία για μια πιο ομαλή τέτοια διαδικασία αποφεύγοντας τα … ταξίδια από το ζενίθ στο ναδίρ μέσα σε χρόνο … μηδέν.
Ναι, η ψυχραιμία πρέπει να είναι το πρώτο συστατικό. Ναι, η σύνεση κι η εγκράτεια πρέπει να μπολιαστούν συνθέτοντας ένα εποικοδομητικό μείγμα επωφελές για όλους. Αλλά πρώτα απ’ όλα πρέπει να υπάρξει κάποιος που θα επικοινωνήσει την όλη κατάσταση, θα εξηγήσει και θα δώσει το όραμα για τη συνέχεια, ώστε να υπάρχει ένα στίγμα για το τί ακριβώς συμβαίνει, πού βρίσκεαι αυτή τη στιγμή η ομάδα και προς τα πού πορεύεται. Λάθος ή σωστό, αυτήν είναι η ταπεινή άποψη του υπογράφοντα χωρίς «ανάθεμα» κι αφορισμούς, γιατί το χειρότερο όλων είναι η αχαριστία κι η αγνωμοσύνη. Καλή συνέχεια, καλή δύναμη …
