Η ΑΕΚ έκανε το αυτονόητο το μεσημέρι της Κυριακής στο Αγρίνιο, κέρδισε 3-1 τον Παναιτωλικό και αγόρασε τρεις πολύτιμους βαθμούς, αλλά ακόμα περισσότερο υπερπολύτιμη ηρεμία και χρόνο για δουλειά για τη συνέχεια του πρωταθλήματος στη διακοπή που μεσολαβεί για τις Εθνικές ομάδες. Βέβαια, αν το 1-2 δεν γινόταν 1-3, αλλά 2-2 στη φάση του Κορνέλιους θα συζητάγαμε άλλα πράγματα και ενδεχομένως να βρισκόμασταν και σε αναζήτηση διαδόχου. Ας το… έκρυβαν στην ΑΕΚ.
Δούλεψε εννοείται, αλλά με το πιστόλι στο κεφάλι
Η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι έκανε μια τεράστια επένδυση για να αλλάξει και να διορθώσει την περυσινή αποτυχημένη σεζόν. Ήρθε προπονητής που θεωρητικά Κονέ, Παπαδημήτριου και διοίκηση της ΑΕΚ αποφάσισαν από κοινού να του εμπιστευθούν το πρότζεκτ της δημιουργίας ομάδας για την “Αγιά Σοφιά” και 14 νέοι ποδοσφαιριστές. Μόνο που στην Ένωση, δείχνουν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να θέλουν αποτελέσματα και νίκες άμεσα. Λες και ο Μουρίνιο ή ο Κόντε όπου και αν πήγαν πήραν πρωτάθλημα από την 5η αγωνιστική. Δεν έφαγαν τα μούτρα τους και δεν χρειάστηκαν χρόνο για να δουν το πλάνο τους να λειτουργεί. Αλλά είπαμε, στην Ελλάδα αυτό που προέχει είναι η νίκη. Ούτε πλάνα, ούτε τίποτα. Κερδίζεις τη μία αγωνιστική, μας κάνεις. Χάνεις την επόμενη, δεν μας κάνεις.
Έτσι όμως δουλειά δεν γίνεται, δυστυχώς. Ο Μιλόγεβιτς μπορεί για κάποιους να μην είναι ιδανικός προπονητής για την ΑΕΚ. Αυτόν επέλεξαν όμως για τον πάγκο οι διοικούντες τον σύλλογο και πρωτίστως αυτοί πρέπει να τον υποστηρίξουν και να τον βοηθήσουν για αποδώσει ότι μπορεί παραπάνω. Και το ιστορικό του έχει αποδείξει ότι μπορεί.
Η ΑΕΚ είναι μόλις δύο βαθμούς πίσω από την κορυφή και έναν από τον Ολυμπιακό, από τον οποίο πέρυσι τερμάτισε 30 βαθμούς πίσω, κάτι που μάλλον κανείς δεν θυμάται. Είναι άδικο και για τους παίκτες της Ένωσης, αλλά ακόμα περισσότερο για τον Σέρβο προπονητή να κρίνονται παιχνίδι με παιχνίδι. Ας τους αφήσουν και αφήσουμε να δουλέψουν και μετά από ένα λογικό διάστημα να τους κρίνουμε. Αλλιώς και φέτος η χρονιά θα έχει ίδια κατάληξη με την περυσινή.
Βγήκαν πράγματα που δουλεύει, χρειάζεται άμεσα βελτίωση
Όσοι κάνετε τον κόπο και αφιερώνετε κάποια λίγα λεπτά να διαβάζετε τα κείμενά μου θα έχετε διαπιστώσει πως ούτε στις νίκες αναφέρομαι με εκκωφαντικά σχόλια, ούτε στις ήττες με ισοπεδωτικά. Οι διθύραμβοι ας χρησιμοποιηθούν όταν πρέπει.
Στο Αγρίνιο, η ΑΕΚ έχει να κρατήσει πράγματα εκτός από τη νίκη της, αλλά φυσικά και να προβληματιστεί για τη συνέχεια γιατί χρειάζεται μπόλικη δουλειά.
Το πρώτο μισάωρο είδαμε μια ΑΕΚ στο γήπεδο κυριαρχική, επιβλητική, αποφασιστική. Μπήκε μέσα με διάθεση και ενέργεια για να καθαρίσει από νωρίς το ματς. Το πρέσινγκ ψηλά, τα τρεξίματα του Σιμόες, η σταθερότητα της αμυντικής γραμμής, οι πρωτοβουλίες και τα πολλά κερδισμένα φάουλ του Μάνταλου, οι ενέργειες των Τσούμπερ, Αραούχο, Γκαρσία με συγχωρείτε αλλά δεν βγήκαν τυχαία στο χορτάρι.
Ήταν αποτέλεσμα της δουλειάς που κάνει ο Μιλόγεβιτς και που η ομάδα προσπαθεί να βγάλει στο χορτάρι. Και το πρώτο γκολ, αλλά και το δεύτερο με το φάουλ του Μάνταλου και την κεφαλιά είναι πράγματα που έχουν δουλευτεί στις προπονήσεις. Οι καλοθελητές θα τα αμφισβητήσουν, αλλά η πραγματικότητα είτε αρέσει είτε όχι είναι αυτή.
Ο Μιλόγεβιτς πρέπει να προβληματιστεί και να διορθώσει άμεσα την αγωνιστική καθίζηση της ομάδας σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού της. Γιατί από το 30 και μέχρι τις αλλαγές του Σέρβου, οι “κιτρινόμαυροι” είχαν γίνει έρμαιο του Παναιτωλικού και αν δεν ήταν ο Στάνκοβιτς θα μπορούσε να έχει δεχθεί πολύ πριν γκολ, αλλά και την ισοφάριση στη φάση του 78ου λεπτού.
Το black out που παθαίνει η Ένωση, ειδικά όταν αποκτά θεωρητικά προβάδισμα ασφαλείας είναι μεγάλο και δεν επιτρέπεται. Γιατί την Κυριακή ήταν ο Παναιτωλικός που πίστεψε σε ανατροπή, πριν μερικές εβδομάδες το έκανε ο ΟΦΗ και στο μέλλον θα πιστεύουν όλο και πιο πολλοί ότι δεν είναι χαμένοι όταν βρίσκονται πίσω στο σκορ με 2-0 από την ΑΕΚ. Πρέπει να κοπούν άμεσα αυτά τα δικαιώματα και ο Μιλόγεβιτς με τους παίκτες του να διορθώσουν όσο περισσότερο μπορούν τις όποιες ατέλειες υπάρχουν. Αρκεί να τους διατεθεί χρόνος. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, δυστυχώς.
