Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ αναμετρώνται ξανά, μετά από 20 χρόνια, με έπαθλο ένα τρόπαιο σε έναν και μόνο αγώνα. Στη Νέα Φιλαδέλφεια το 2001 οι Θεσσαλονικείς είχαν πάρει σπουδαία νίκη 4-2 σ’ ένα συγκλονιστικό τελικό, πανηγυρίζοντας τον τίτλο.
Τα χρόνια πέρασαν, ο ΠΑΟΚ έχει δυναμώσει τόσο που αμφισβητεί τα πρωτεία του Ολυμπιακού, έχει κατακτήσει πρωταθλήματα και κύπελλα και λογίζεται ως ο νούμερο 1 αντίπαλος των ερυθρολεύκων. Άλλωστε είναι η μοναδική ομάδα που τον έχει νικήσει τόσες φορές τα τελευταία χρόνια, είτε στην Τούμπα είτε στο Καραϊσκάκης.
Η φύση του παιχνιδιού, αυτό το μια κι έξω, δεν αφήνει περιθώρια για διόρθωση λαθών, ούτε δίνει πλεονέκτημα στην ποιοτικότερη ομάδα, που σαφώς είναι ο Ολυμπιακός. Η ομάδα του Μαρτίνς, ακόμη και χωρίς τον Παπασταθόπουλο, έχει πλήθος επιλογών, μπορεί άνετα να καλύψει οποιοδήποτε κενό και όπως έχει αποδείξει πολλάκις φέτος, μπορεί να φέρει παίκτες από τον πάγκο, που όχι μόνο θα αλλάξουν το ρυθμό ενός παιχνιδιού, αλλά θα το πάρουν κιόλας.
Από την άλλη πλευρά ο ΠΑΟΚ πρέπει να αποδείξει ότι το θέλει περισσότερο για να το πάρει. Όταν ο ποδοσφαιριστής δεν μπει “φτιαγμένος” στο γήπεδο, δεν πάει πρώτος σε κάθε μονομαχία, δεν καταθέσει ψυχή στο χορτάρι, τότε πάνε στράφι οι οδηγίες του προπονητή, το στήσιμο της ομάδας και τα σχέδια πριν την αναμέτρηση.
Είναι ένας τελικός που θα εξαρτηθεί από τη δύναμη, την ένταση που θα βγάλουν οι δυο αντίπαλοι στο τέλος μιας δύσκολης σεζόν, εν μέσω πανδημίας και με το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα να είναι προ των πυλών. Επειδή έχουμε πει πολλές φορές ότι το γήπεδο είναι καθρέφτης, που δείχνει τις αδυναμίες και τα πλεονεκτήματα, σήμερα θα φανεί ακόμη ένα πράγμα που είναι και αυτό που θα κρίνει την αναμέτρηση, ποιοι σκέφτονται ήδη τις διακοπές.