Η 27η Ιουνίου του 1969 αποτελεί ημέρα ορόσημο για το ομοφυλοφιλικό κίνημα, ήταν η ημέρα που το κίνημα αποβάλει τον παθητικό του ρόλο και περνάει στην αντεπίθεση. Η εξέγερση του Stonewall είναι ουσιαστικά η κραυγή των ομοφυλόφιλων και σηματοδοτεί την έναρξη του αγώνα τους για τα δικαιώματά τους.
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Αμερική εξαπολύεται μία επίθεση από την καθεστωτική τάξη ενάντια σε κάθε δύναμη αλλαγής. Ο αντικομμουνισμός διαχέεται σε όλη την αμερικανική κοινωνία και ο γερουσιαστής Μακάρθι ξεκινάει ένα ανθρωποκυνηγητό εναντίον των κομμουνιστών. Η «Ιερά εξέταση» του Μακάρθι καταδικάζει πλήθος κόσμου με την κατηγορία του «κινδύνου της εθνικής ασφάλειας». Βασικός στόχος κομμουνιστές και αναρχικοί.
Ωστόσο από τον κατάλογο δεν λείπουν και οι ομοφυλόφιλοι. «Πιστεύεται γενικά πως εκείνοι που συμμετέχουν σε εμφανείς πράξεις διαστροφής δεν έχουν τη συναισθηματική σταθερότητα των φυσιολογικών ατόμων», αναφέρει ο υφυπουργός Εξωτερικών James E. Webb σε έκθεσή του εκείνη την περίοδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το 1947 έως το 1950, 1.700 αιτήσεις για δουλειά στο δημόσιο απορρίφθηκαν, 4.380 άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τον στρατό και 420 απολύθηκαν από τις δουλειές τους, επειδή η κυβέρνηση τους θεωρούσε ύποπτους για ομοφυλοφιλικές τάσεις.
Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά: Σώμα, Φύλο, Σεξουαλικότητα: ΛΟΑΤΚ πολιτικές στην Ελλάδα των Α. Χαλκιά και Ά. Αποστολέλλη
Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 το FBI και τα αστυνομικά τμήματα διατηρούν καταλόγους με τα ονόματα γνωστών ομοφυλόφιλων, τα στοιχεία κατοικίας τους και τους φίλους τους. Τα ταχυδρομεία στις ΗΠΑ παρακολουθούσαν τους παραλήπτες δεμάτων που εμπεριείχαν αντικείμενα που «συνδέονταν με την ομοφυλοφιλία». Τα gay bar σταδιακά κλείνουν και οι θαμώνες τους συλλαμβάνονται και διαπομπεύονται στον Τύπο. «Επιχειρήσεις σκούπα» της αστυνομίας «καθαρίζουν» τις γειτονιές, τα πάρκα και τις παραλίες από ομοφυλόφιλους.
Καθηγητές διώχνονται από τα πανεπιστήμια με την υποψία ότι είναι ομοφυλόφιλοι. Χιλιάδες άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι ταπεινώνονται δημοσίως, παρενοχλούνται, απολύονται, φυλακίζονται ή κλείνονται σε ψυχιατρικές κλινικές.
Το 1952 η Ψυχιατρική Αμερικανική Ένωση περιλαμβάνει τους ομοφυλόφιλους στο «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο» χαρακτηρίζοντάς τους ως «αντικοινωνικές και διαταραγμένες προσωπικότητες».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 όμως κάτι αρχίζει να αλλάζει. Τα κινήματα φουντώνουν. Το κίνημα για τα Δικαιώματα των Αφρομαερικανών, το νέο πολιτιστικό ρεύμα της δεκαετίας του ’60, το αντιπολεμικό κίνημα, η «αντικουλτούρα των Χίπις» κ.α. αλλά και το φιλελεύθερο περιβάλλον του Greenwich Village, παρασύρουν και το κίνημα των ομοφυλόφιλων και συμβάλουν καταλυτικά στην ενίσχυσή του.
Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr