Η Εφές έδειξε την υπεροχή της, κυρίως στο επιθετικό κομμάτι και υπερτερούσε καθαρά απέναντι στην Μπαρτσελόνα σε πλουραλισμό και λύσεις.
Λίγα εικοσιτετράωρα πριν, στο παιχνίδι του ημιτελικού, οι Τούρκοι πήραν την πρόκριση με την ΤΣΣΚΑ να τους βάζει …δύσκολα περιορίζοντας κατά πολύ τον Λάρκιν, που δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα του τόσο, όσο μας είχε συνηθίσει μέσα στην χρόνια.
Με κακές επιλογές και θολωμένο μυαλό, υπήρξαν φάσεις που ο γκάρντ της Εφές ήταν επιζήμιος και όπως δήλωσε και ο κόουτς Αταμάν «δεν ήταν ένα από τα βράδια του, αλλά είμαι σίγουρος ότι την Κυριακή θα εμφανιστεί» .
Από την άλλη, το… «άλλο του μισό» ο MVP της χρονιάς και του Final Four, Μίσιτς, πήρε ένα μεγάλο μάθημα στο παιχνίδι της Παρασκευής όπως εκμυστηρεύτηκε στην κάμερα των καναλιών Novasports.
Ο υπέρ ταλαντούχος σταρ της τουρκικής ομάδας, στον ημιτελικό δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την κούραση του από τα 30+ συνεχόμενα λεπτά συμμετοχής, και έτσι χρεώθηκε γρήγορα με το 4ο και 5ο του φάουλ και αναγκάστηκε να αποχωρήσει σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο του παιχνιδιού στερώντας από την ομάδα του τις υπηρεσίες του.
Κυριακή, 30 Μαΐου
Η μέρα του μεγάλου τελικού έφτασε και 48 ώρες μετά από το «μάθημα» που πήραν αμφότερες οι δυο καλαθομηχανές της Εφές, φάνηκαν αντάξιες των προσδοκιών και των απαιτήσεων ενός τελικού Final Four.
Ο Μίσιτς λίγα λεπτά μετά την αναμέτρηση και με την κούπα αγκαλιά μας είπε «την Παρασκευή έκανα λάθος στο πως διαχειρίστηκα την κούραση μου, το σκέφτηκα και κατάλαβα πως πρέπει να την διαχειριστώ καλύτερα για να έχω μεγαλύτερη διάρκεια και να βοηθήσω την ομάδα μου».
Από την άλλη ο Λάρκιν, που μπορεί να άρχισε λίγο νευρικά, κράτησε όμως την Εφές μπροστά με κερδισμένα φάουλ και αυτοθυσία και όταν πλέον «ζεστάθηκε», έβαλε και αυτός όπως κι ο Μίσιτς τα «μεγάλα» σουτ ακριβώς όταν η ομάδα τους τα χρειάστηκε.
Το σόου Λάρκιν-Μίσιτς στο 4ο δεκάλεπτο ήταν ο ορισμός του γνήσιου επιθετικού ταλέντου που μπορεί να λειτουργήσει τόσο με το ένστικτο, όσο και με μια πιο… αλτρουιστική τακτική.
Θα κρατήσω μια φράση του κόουτς Αταμάν από τις post game συνεντεύξεις του ημιτελικού , όταν τον ρωτήσαμε για την μέτρια απόδοση του Λάρκιν: «ο Σέιν, όπως και ο Μίσιτς, είναι μεγάλος παίκτης. Και οι μεγάλοι παίκτες είναι πάντα μεγάλοι παίκτες όταν πρέπει, άρα δεν ανησυχώ για τον τελικό θα είναι έτοιμος!»
Νομίζω ότι αυτό που είδαμε στο παρκέ της Lanxess Arena, ήταν αυτό ακριβώς που είπε και ο Εργκίν Αταμάν, ότι δηλαδή οι μεγάλοι παίκτες εμφανίζονται στα μεγάλα παιχνίδια και βγαίνουν μπροστά στα δύσκολα.
Οι μεγάλοι παίκτες είναι αυτοί που θα το θέλουν περισσότερο, αυτοί που θα βάλουν το σουτ της λήξης, αυτοί που θα βάλουν το καλάθι που θα περάσει την ομάδα τους μπροστά, αυτοί που θα πάρουν την επίθεση όταν «καίει» η μπάλα, αυτοί που θα τους εμπιστεύονται οι συμπαίκτες τους ακόμα και στο λάθος ή την υπερβολή και αυτοί που δεν θα αφήσουν μια κακή εμφάνιση να τους αποπροσανατολίσει από τον στόχο τους.
Αυτούς τους μεγάλους παίκτες οφείλεις να τους εμπιστεύεσαι και αυτό έκανε και ο έμπειρος τεχνικός της Εφές που κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα με απίστευτη χημεία, περιορίζοντας κατά πολύ τα ένστικτα των δυο αυτών ταλαντούχων παικτών χωρίς όμως να περιορίσει ποτέ το ταλέντο τους!
