Μονπελιέ, αποστολή
Παντελής Λώλης
Κάθε ταξίδι έχει μια ιστορία. Και τουλάχιστον για όσους δημοσιογράφους ακολουθούν την Εθνική ομάδα στις μεγάλες διοργανώσεις από την δεκαετία του 90, τουλάχιστον από …ιστορίες δεν έχουν παράπονο. Σε κάθε αποστολή όλο και κάτι θα συμβεί. Με την ευκαιρία λοιπόν της επιστροφής της Εθνικής στα μεγάλα ευρωπαϊκά σαλόνια ανασύραμε από το αρχείο μας τις τέσσερις τελευταίες διαπιστεύσεις οι οποίες συνοδεύονται από ισάριθμες ιστορίες.
Από τη Λειψία λοιπόν το 2003, στο Βελιγράδι το 2005, στην Αγία Πετρούπολη το 2007 και στη Σμύρνη το 2009. Πάμε λοιπόν…
Η ΕΔΕ και ο …πυροσβέστης «Μπελί» στη Λειψία
Έξι χρόνια μετά την τελευταία της παρουσία στα γήπεδα της Ολλανδίας η Εθνική έχοντας ως τεράστια προίκα την 7η παγκόσμια θέση στα γήπεδα της Σάλτα στην Αργεντινή το 2002, ταξιδεύει με όνειρα χίλια στη Λειψία. Με τον Γιώργο Ντράκοβιτς να ..κρεμάει τα παπούτσια του στην τελευταία του παρουσία στα «γαλανόλευκα» η Εθνική παίζει στον όμιλο με Πολωνία (0-3), Ολλανδία (2-3), Βουλγαρία (3-1). Σερβία (0-3) και Ρωσία (3-2). Η ομάδα του Προσαλίκα έναν χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς της Αθήνας βγαίνει τελευταία στον όμιλο και 11η στη διοργάνωση. Στα μέσα της διοργάνωσης μια δημοσιογραφική πληροφορία κάνει άνω κάτω την αποστολή. «Ο Προσαλίκας είπε ότι του είπε ο Κουρνέτας ότι ο Γκιούρδας δεν είναι τραυματίας αλλά προσποιείται» είναι η πληροφορία, ικανή να σηκώσει σκόνη στην …ομάδα. Ο Κουρνέτας έξω φρενών ζητάει το λόγο, ο Γκιούρδας το ίδιο και ο τότε πρόεδρος Θανάσης Μπελιγράτης για να σβήσει τη …φωτιά καλεί σε ΕΔΕ όλους τους εμπλεκομένους σε κεντρικό ξενοδοχείο της Λειψίας. Ο «Μπελί» εμφανίζεται με περιβολή …πυροσβέστη και μαζεύει τα …αμάζευτα. Η φωτιά …σβήνει αλλά η ιστορία μένει…
«Mama mia Λάππας» στο Βελιγράδι
Στην επόμενη ευρωπαϊκή διοργάνωση η Ελλάδα στη μετά Προσαλίκα και Ολυμπιακών αγώνων εποχή ταξιδεύει στο Βελιγράδι με πρώτο κόουτς τον Κώστα Χαριτωνίδη, δεύτερο τον Άρη Αγγελόπουλο και τρίτο αλλά εκτός πάγκου τον Σάκη Μουστακίδη. Η επιτυχία, λέγε με μετάλλιο, ψιθυρίζεται από όλους στην αποστολή. Ξέρουμε ότι έχουμε την πιο ώριμη ομάδα, τι και αν απουσιάζει ο Κώστας Χριστοφιδέλης από τα άκρα. Η Εθνική κάνει νίκες με Ολλανδία (3-2), Γαλλία (3-2) και Τσεχία (3-1) αλλά δεν περνάει στα ημιτελικά της Ρώμης γιατί στον τελευταίο αγώνα η Ισπανία κερδίζει 3-1 την Ολλανδία και παίρνει στην ισοβαθμία (8 β.) το εισιτήριο. Στο δεύτερο παιχνίδι με την Ισπανία ο Μπάεφ δεν παίζει καλά και ο υπογράφων πάει στη μικτή ζώνη να του μιλήσει. «Θοδωρή σήμερα δεν ήταν η μέρα σου» του λέω και μου απαντάει. «Έτσι το είδες το παιχνίδι; Οκ πάω για τσιγάρο…». Ο Μπελιγράτης παρακολουθεί με ανησυχία όλα τα ματς από τις θέσεις των στατιστικολόγων παρέα με τον Μουστακίδη, Πίστευε στη διάκριση και ήξερε ότι αυτή η ομάδα θα μπορούσε να πάρει μετάλλιο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σηκωνόταν από τη θέση του. Το ίδιο και ο Μουστακίδης ο οποίος συχνά πυκνά επισκέπτεται κατά τη διάρκεια των αγώνων τον πάγκο. Με ή χωρίς χαρτάκι ποτέ δεν θα το μάθουμε…
Αυτόν πάντως που μάθαμε όλοι και ιδιαίτερα οι Γάλλοι και οι Ιταλοί ήταν ο Λάππας. Παίρνει 25 πόντους κόντρα στους «τρικολόρ» του Σαμικά που παίζει για πρώτη φορά στην ομάδα. Το ίδιο βράδυ στο ξενοδοχείο ο σχολιαστής της RAI στην επανάληψη του αγώνα ακούγεται μετά από επίθεση να φωνάζει «mama mia Lappas». Βγαίνουμε 6οι στην μεγαλύτερη αποτυχία του ελληνικού βόλεϊ σε σχέση με την ομάδα που παρατάχθηκε στο γήπεδο.
Αχ αυτή η συνομωσία στην Αγία Περτρούπολη!
Στην Αγία Πετρούπολη πάμε με προπονητή τον Λεώνη. Με διαγώνιο τον Ρουμελιώτη που με το …καλησπέρα στη διοργάνωση βάζει την σφραγίδα του στην πρώτη νίκη με τους Ολλανδούς. Κερδίζουμε 3-2 σετ με 15-13 και άσσο του Πατρινού «μπόμπερ» με την μπάλα να κτυπάει σαδιστικά στο φιλέ και να πέφτει στο τερέν των Ολλανδών. Ο πρώτος θρίαμβος ανοίγει την όρεξη στους διεθνείς που ονειρεύονται πρόκριση. Χάνουμε 3-0 από την Γερμανία και 3-1 από τη Σερβία και με συνδυασμό αποτελεσμάτων δεν προκρινόμαστε. Τερματίζουμε 13οι…
Ο πρόεδρος-κόουτς Στέλιος
Στην τελευταία μας, πριν Μονπελιέ παρουσία σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, η Εθνική κάνει την υπέρβαση χωρίς να το περιμένει κανείς. Ξεκινάει με προπονητή τον Αρσενιάδη ο οποίος περνάει ελάχιστες μέρες στην Παιανία. Τον αντικαθιστά ο Δημήτρης Καζάζης και η Εθνική πάει στη Σμύρνη χωρίς φιλικά και με ελλιπή προετοιμασία. Μπάχαλο με λίγα λόγια πριν καν ξεκινήσει. Στη Σμύρνη ξεκινάμε με «3 στα 3». Κερδίζουμε Ισπανία (3-0), Σλοβακία (3-2) και Σλοβενία (3-1) και βγαίνουμε πρώτοι στον 3ο όμιλο. Στις 8 Σεπτεμβρίου η Εθνική του Χριστοφιδέλη και του κεντρικού Τζούριτς παίζει πρώτο παιχνίδι στο δρόμο για να περάσει στα ημιτελικά με την Γερμανία. Στο Hliton το προηγούμενο βράδυ γίνεται ο χαμός. Ο Προσαλίκας ζητάει από τον Καζάζη να παίζουν συγκεκριμένοι παίκτες και ο κόουτς αρνείται. Εκεί χαλάει και η μανέστρα. Η ομάδα γίνεται άνω κάτω και χάνει και τα τρία ματς από Γερμανία (3-1), Γαλλία (3-1) και Πολωνία (3-0). Επιστρέφουμε Αθήνα με την 8η θέση και τις επόμενες μέρες ακολουθεί διοικητικό συμβούλιο στην ομοσπονδία με τους Καζάζη και Φάκα να «πληρώνουν» τη νύφη…
