Το δίδυμο Τσιρίλο Μπαλάφα δεν είχε καλή απόδοση. Αποδεδειγμένα και οι δυο είναι ποδοσφαιριστές που επηρεάζονται σημαντικά από τον παράγοντα ψυχολογία. Ο πρώτος, δεν είχε κάποια φάση που να του τονώσει την αυτοπεποίθηση κι όσο περνούσε η ώρα το ένα λάθος διαδέχονταν το άλλο. Ο δεύτερος, αρχικά δεν είχε καλή συνεργασία με τον Ιταλό κι ήρθε το λάθος του, που έδωσε την ευκαιρία στους Κρητικούς να προηγηθούν, να επιδεινώσει την κατάσταση. Το θετικό για τον Αρτινό και την ομάδα του ήταν πως βρήκε σχετικά γρήγορα αυτοπεποίθηση και συνέχισε σ ένα καλό επίπεδο απόδοσης.
Στη διαφορετική λειτουργία της άμυνας, σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι Ετο Λίνο. Ο δεξιός οπισθοφύλακας, σε μια από τις σπάνιες φορές που προσωπικά μπορώ να θυμηθώ, είχε από πολύ κοντά τον προσωπικό του αντίπαλο (σ.σ. Κουτσιανικούλη) με συνέπεια να είναι δυο ή τρεις το πολύ οι φορές που δοκίμασε ν ανέβει την πλευρά του και να συνδράμει στην επιθετική λειτουργία της ομάδας του. Παράλληλα, ήταν μια από τις επίσης λίγες φορές ειδικά στο πρώτο μέρος που δεν έδωσε βοήθειες στο κέντρο της άμυνας μένοντας μακριά από αυτό. Ο συμπατριώτης του στ αριστερά, προωθήθηκε αρκετές φορές χαρίζοντας σε όσους τον είδαν ορισμένες από τις πιο όμορφες στιγμές του, όμως σε κάθε περίπτωση ο Ρομπέρ δεν επέστρεφε πίσω από τη μεσαία γραμμή για να τον καλύψει, υποχρεώνοντας αρκετές φορές τον Γκαρσία και τον Μπαλάφα να βγαίνουν στη γραμμή του πλαγίου.
Η εικόνα του πρώτου μέρους έδειξε δυο αντιπάλους που έπαιξαν ανοικτά, πίεσαν ψηλά, με τον γηπεδούχο να έχει την υπεροχή και τον φιλοξενούμενο να καρπώνεται την ουσία. Η αντίστοιχη του δευτέρου ήταν εντελώς διαφορετική. Κι αυτό γιατί οι ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου» έβγαλαν στο γήπεδο, πάθος, δύναμη κι αποφασιστικότητα. Ισοφάρισαν σχετικά νωρίς και δεν αρκέστηκαν σ αυτό. Συνέχισαν με τον ίδιο ρυθμό, την ίδια ένταση, φαινόμενο που δεν έχει παρατηρηθεί πολλές φορές σ αυτήν την ομάδα, ανεξαρτήτου σκορ. Καταλυτικό ρόλο έπαιξαν οι αλλαγές του Ρουμάνου τεχνικού, με Σταφυλλίδη αντί Ρομπέρ και Γιάννου αντί Λάζαρ. Ειδικά το δίδυμο Σταφυλλίδη Λίνο, άφησε πολύ καλές εντυπώσεις για την ευελιξία του, τη συνεργασία του και τη λογική δυο παικτών που ανά πάσα στιγμή μπορούν να πλαισιώσουν το ίδιο αποτελεσματικά και τις δυο θέσεις της πλευράς τους.
Ο Ρομπέρ παίρνοντας χρόνο συμμετοχής απέδειξε έμπρακτα πως μπορεί να προσφέρει, το έκανε στη φάση της ισοφάρισης αλλά γενικότερα, απέναντι σ αυτόν τον αντίπαλο, απασχόλησε την αντίπαλη άμυνα, είχε καλές στιγμές όμως για να κριθεί δίκαια θα χρειαστεί μεγαλύτερος χρόνος συμμετοχής. Η τεχνική ηγεσία που τον παρακολουθεί καθημερινά μέσω των προπονήσεων γνωρίζει καλύτερα. Οπως – προφανώς – είχε διαπιστώσει και για τον χτεσινό σκόρερ του Εργοτέλη, Βασίλη Κουτσιανικούλη, όταν το περασμένο καλοκαίρι συναίνεσε στην αποδέσμευσή του. Χτες, η όλη του παρουσία αγωνιστικά και μη ήταν μια λογική συνέχεια όλων όσων είχε δείξει στο διάστημα που έμεινε στη Θεσσαλονίκη. Συνοψίζοντας τα του αγώνα ο ΠΑΟΚ πήρε μια νίκη στην έδρα του, από αυτές που πριν την έναρξη του ματς θεωρούνται αυτονόητες όμως στην πράξη ποτέ δεν είναι.
Εξασφάλισε την αγωνιστική του ηρεμία εν όψει του Κυπέλλου με την ΑΕΚ, έχασε όμως την υπόλοιπη με τη συνθηματική αντιπαράθεση στις κερκίδες κι όλα όσα κυκλοφόρησαν υπό μορφή φημολογιών μετά τη λήξη. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη. Κάθε άλλο. Πρέπει όμως να υπάρχει σεβασμός εκατέρωθεν για το καλό της ομάδας. Τα προβλήματα λύνονται με τις συζητήσεις, εντός των οικογενειών. Δεν υποδεικνύω κάτι σε κάποιον, απλώς την ταπεινή μου γνώμη καταθέτω. Ακόμη κι όταν δε συμφωνείς με την άποψη του άλλου είσαι υποχρεωμένος να την ακούσεις, να δεις τα επιχειρήματα πάνω στα οποία τη στηρίζει και να του δώσεις να καταλάβει αυτό που υποστηρίζεις εσύ και γιατί. Βέβαια, τίποτα δεν είναι τυχαίο κι όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο. Το ζητούμενο είναι ο λόγος αυτός να είναι αγνός και γνήσιος, όχι υστερόβουλος, όχι για το θεαθήναι.
Την Κυριακή το βράδυ, μεταξύ των πρωταγωνιστών, πολλά ειπώθηκαν, άλλα τόσα ενδεχόμενα ακούστηκαν, αλλά μπροστά στον αγώνα που ακολουθεί κρίθηκε φρόνιμο να μη γίνει καμία κίνηση. Μόνον τα αγωνιστικά αποτελέσματα μπορούν να λειτουργήσουν … καταπραϋντικά δημιουργώντας ένα πιο ήρεμο κλίμα για εποικοδομητική συζήτηση, η οποία όμως απαραίτητα θα πρέπει να συνοδεύεται από πράξεις. Από απτές αποδείξεις για τη λογική που διέπει πλέον τη λειτουργία του καθενός. Εχουμε ξαναπεί πως η εμπιστοσύνη οικοδομείται σταδιακά, σε βάθος χρόνου και μέσα από συμπεριφορές σε δύσκολες στιγμές και καταστάσεις. Δυστυχώς αρκεί μια ή δυο αρνητικές για να γκρεμιστούν όλα και μετά …. ξανά από την αρχή υπό πολύ πιο αυστηρές προϋποθέσεις.
Η συγκεκριμένη χρονική στιγμή είναι πάρα πολύ δύσκολη για όλους. Το μόνο που δεν έχει ανάγκη κανείς είναι η … επιπολαιότητα. Το παν είναι η πρόληψη και σε δεύτερη μοίρα ακολουθεί η θεραπεία. Κι επειδή ο «Δικέφαλος» βρίσκεται ήδη σε στάδιο αποθεραπείας, μια δεύτερη ασθένεια μπορεί ν αποβεί και καταστροφική. Μην προσπαθήσει κανείς να βάλει πρόσωπα σε συγκεκριμένες θέσεις σε όσα αναφέρω. Γράφω για γενικούς κανόνες που αφορούν όλους, δίχως εξαιρέσεις. Αυτό λείπει από την ομάδα, η κοινή σκέψη, η κοινή βούληση, το κοινό συμφέρον. Ο γρίφος είναι δυσεπίλυτος αλλά τίποτα σ αυτήν τη ζωή δε χαρίζεται. Κι έτσι αποδεικνύει ο καθένας που βρίσκεται σε μια θέση πως είναι ικανός ν αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις της, μικρές ή μεγάλες. Αυτή η ικανότητα ξεχωρίζει αυτόν που παίρνει τις αποφάσεις από αυτόν που τις κάνει πράξη. ʼσχετα αν και οι δυο κρίνονται το ίδιο αυστηρά, με κοινό παρονομαστή την αποτελεσματικότητα και τις συνέπειες.
Καλή δύναμη σε όλους …
Κωστής Μπότσαρης
