Ο Λουίς Σκόλα είχε τον τελευταίο του…χορό τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με την αγαπημένη του Εθνική ομάδα με την οποία κατέκτησε τα πάντα και την υπηρέτησε μέχρι την δύση της μεγάλης και γεμάτη διακρίσεις καριέρας του.
O Σκόλα αποτέλεσε σημείο αναφοράς μέσα σε μια ομάδα γεμάτη από ηγέτες και παίκτες με τεράστια πορεία στον μπασκετικό πλανήτη, γεγονός που καθιστά ακόμα πιο σημαντική την παρουσία του διότι όταν έχεις διπλά σου τόσο δυνατούς συμπολεμιστές το να ξεχωρίσεις είναι ένα κατόρθωμα ακόμα μεγαλύτερο.
Στην Εθνική Αργεντινής ειδικά πορευτικέ δίπλα σε μεγάλους ηγέτες από τους οποίους επηρεάστηκε αλλά και επηρέασε σε όλη αυτή την πορεία που διέγραψαν παρέα με την φανέλα του αντιπροσωπευτικού τους συγκροτήματος. Μαζί με τους Μανού Τζινόμπιλι, Κάρλος Ντελφίνο, Αντρές Νοσιόνι και τους υπόλοιπους συμπαίκτες του όλα αυτά τα χρόνια υπηρέτησαν πιστά την Αργεντινή αφήνοντας τεράστια παρακαταθήκη αλλά και πολλές εικόνες και αναμνήσεις από μια ομάδα που είχε πάντα το δικό της ξεχωριστό μαχητικό πνεύμα που την έχει τοποθετήσει σε μια από τις κορυφαίες θέσεις στον παγκόσμιο μπασκετικό χάρτη.
Ο 41χρονος σέντερ πλέον έκανε μια τεράστια καριέρα και στην Ευρώπη με την φανέλα της τότε Τάου Κεραμικά ενώ μετά ακολούθησαν πέντε ομάδες στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ με ένα ταξίδι το οποίο ξεκίνησε το 2007 από το Χιούστον και ολοκληρώθηκε 10 ολόκληρα χρόνια αργότερα στο Μπρούκλιν ενώ μεσολάβησε το Φίνιξ, η Ιντιάνα και το Τορόντο σε μια παρουσία που κάθε άλλο παρά απαρατήρητη δεν πέρασε.
Ο Σκόλα όπου και αν αγωνίστηκε τα έδωσε όλα, ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά πέρα από την ποιότητα του ήταν ο τρόπος με τον οποίο αγωνιζόταν, αφού πάντα ήταν αυτός που θα έβαζε το σώμα του μπροστά και θα έμπαινε από τους πρώτους στην μάχη, γεγονός που προέτρεπε και τους συμπαίκτες του συνήθως να αντιδράσουν με τον ίδιο αγωνιστικό τρόπο και αυτόματα τον βοηθούσε να κερδίσει την εκτίμηση και τον μεγάλο σεβασμό όλων.
Ο Λουίς όποτε και να αποφασίσει να αποχωρήσει οριστικά θα έχει αφήσει πίσω του μια πανέμορφη μπασκετική ιστορία την οποία θα μπορεί κάλλιστα να διηγείται και να καμαρώνει για τα κεφάλαια αυτής. Επίσης θα μπορεί να καμαρώνει και για την γενιά της Εθνικής Αργεντινής που μπορεί να έχει κατέβει σχεδόν όλη από την σκηνή αλλά δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μας και θα μας συνοδεύει για χρόνια σε πολλές μπασκετικές συζητήσεις που θα περιέχουν εκατοντάδες ωραίες αναμνήσεις.
