Αποστολή – Γουίμπλεντον: Γιώργος Λιώρης
Ο Άντι Μάρεϊ αναδεικνύει στο μεικτό με τη Σερένα Γουίλιαμς κρυμμένα στοιχεία της προσωπικότητας του ως τενίστας.
Το διπλό είναι διαφορετικό σε σχέση με το μονό, έχει απαιτήσεις τις οποίες δε μπορείς να παραβλέψεις. Ο Σκωτσέζος στήριζε το παιχνίδι του στο μονό στα μεγάλα ράλι, στις διαρκείς επιστροφές, προκαλώντας τον αντίπαλο του να κάνει λάθος.
Στο διπλό οφείλεις να επιτεθείς με ακρίβεια, περνώντας τη μπάλα από το φιλέ αλλά και τον αντίπαλο που σε περιμένει εκεί.
Ο Μάρεϊ παίζοντας στην επιστροφή του μετά την επέμβαση στη μέση διπλά, ξεδίπλωσε και αυτές τι πτυχές του από το ρεπερτόριο του. Ακολούθησε συχνά την τακτική σερβίς – βολέ την οποία δεν προτιμά ιδιαίτερα στο μονό, οι επιθέσεις του έγιναν πιο συχνές από ποτέ, ενώ παράλληλα τον είδαμε να βγάζει με το βολέ υπέροχες γωνίες, τις οποίες είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε από εκείνον με το μπάκχαντ από τη βασική γραμμή.
Περισσότερο από όλα αυτά όμως, απολαύσαμε τις αντιδράσεις του. Στο μονό η εικόνα του Μάρεϊ που «μαλώνει» τον εαυτό του, που μορφάζει ειρωνικά με αυτόν, που σφίγγει τους μύες του προσώπου του κάτι ψελλίζοντας, είναι σχεδόν μόνιμη. Θαρρείς ακόμη κι όταν τα πράγματα βαίνουν καλώς…
Στο διπλό δεν είναι μόνος του και δε μπορεί να επιβαρύνει εκείνον ή εκείνη που έχει δίπλα με αυτά. Αν θέλετε τον βοηθούν κιόλας να δραπετεύσει από αυτές τις συνήθειες του.
Κι είναι ένας εντελώς διαφορετικός, χαμογελαστός και πιο ελκυστικός τενίστας στο κορτ.
