Μόλις χθες αναφέραμε την εικόνα μιας οργανωμένης ομάδας που δεν είναι φόβητρο για τον Ολυμπιακό γράφοντας για την Πλζεν. Εικόνα που φάνηκε ξεκάθαρα στο «Ντουσάν Αρένα» καταδεικνύοντας πως και η ρεβάνς του Φαλήρου θα απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή.
Αφήνοντας όμως στην άκρη τους αξιόμαχους, λιγότερο ταλαντούχους όμως σίγουρα επικίνδυνους Τσέχους ας εστιάσουμε σε αυτά που είδαμε από τον Ολυμπιακό.
Το «καμπανάκι ανησυχίας, για να ξεκινήσουμε από τα αρνητικά, εστιάζεται κυρίως στο διάστημα μεταξύ 30ου και 55ου λεπτού. Εκεί ο Ολυμπιακός δεν έκανε αυτά που κάνει συνήθως. Δεν κράτησε τη μπάλα, έβγαιναν οι παίκτες του συνεχώς δεύτεροι στη μπάλα, ήταν πολύ παθητικοί στο αμυντικό κομμάτι και δεν προσπάθησαν να παίξουν επιθετική άμυνα να κλέψουν και να αντεπιτεθούν.
Σε άλλα διαστήματα του παιχνιδιού το έκαναν. Σε εκείνο όχι. Αντιθέτως. Με την παθητική στάση τους έδωσαν περισσότερο χρόνο με τη μπάλα στην Πλζεν, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, ευκαιρίες να πατήσουν την περιοχή του Σα. Παράλληλα με εύκολα λάθη έξω από την περιοχή έδιναν επιπλέον κατοχές και με κακές για την άμυνα προϋποθέσεις αφού μετά το λάθος δύσκολα υπάρχει ισορροπία στο τρίο του γηπέδου που βρίσκεται στην δίκη σου περιοχή.
Στο επιθετικό κομμάτι οι «ερυθρόλευκοι» απείλησαν ελάχιστα. Η τακτική να κλέψουν και να βρουν άδεια την αντίπαλη άμυνα ήταν σωστή. Τη βρήκαν, όμως δε το εκμεταλλεύτηκαν, καθώς τόσο σε περιπτώσεις τέσσερις εναντίων τεσσάρων, όσο και σε ιδανικές συνθήκες με έναν η και δυο παίκτες περισσότερους, απέτυχαν να βρουν σωστή τελική πάσα και να τελειώσουν κάποιες από τις αντεπιθέσεις στις οποίες βγήκαν με εξαιρετικά ευνοϊκές για αυτούς προϋποθέσεις.
Τσερμάκ, Κόπιτς και Καμπάγια, οι τρεις πίσω από τον φορ, είχαν ευκαιρίες για παιχνίδι. Δεδομένα η ελληνική ομάδα θα έχει δουλειά μαζί τους και στη ρεβάνς. Είναι καλοί σε διαφορετικά κομμάτια τόση παιχνιδιού ο καθένας και ταυτόχρονα με τους ακραίους μπακ να ανεβαίνουν πολύ δημιουργούν υπεραριθμίες και ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
Στα θετικά ήταν η βελτίωση της αμυντικής εικόνας σε ένα μεγάλο κομμάτι του δεύτερου ημιχρόνου και η αντίδραση του Πέδρο Μαρτίνς με την αλλαγή του Καμαρά, αφού πρόσθεσε έναν ακόμα εργάτη στη μεσαία γραμμή απέναντι στους πολύ κινητικούς Τσέχους που ήθελαν να πετύχουν παύση θυσία ένα γκολ στο πρώτη ματς.
Η είσοδος του Μπα αντί του τραυματία Παπαδόπουλου στο 22′ ήταν το ερωτηματικό του αγώνα και ο νεαρός στόπερ τα πήγε πολύ καλά. Προσπάθησε να είναι σίγουρος, να αποφύγει τα λάθη με τη μπάλα στα πόδια ενώ βγήκε πρώτος στη μπάλα στις περισσότερες από τις προσωπικές μονομαχίες.
Πολύ καλό παιχνίδι ο Μπουχαλακης, ίσως ο καλύτερος του Ολυμπιακού μαζί με τον Σεμέντο. Ο πρώτος πρόσφερε πολλά ανασταλτικά καλύπτοντας χώρους από τη μεσαία γραμμή μέχρι και ανάμεσα στους στόπερ. Παραλίγο επίσης να γίνει ήρωας της βραδιάς με την ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Πορτογάλος στόπερ κάνει διαφορά με το καλησπέρα στον Ολυμπιακό και φαίνεται.
Εξακολουθεί να αφήνει πολύ θετικές εντυπώσεις όσο κι αν αγωνίζεται ο Ρατζέλοβιτς.
Δεν ήταν στα καλύτερα τους στην προετοιμασία και εξακολουθούν να μην είναι οι Ελ Αμπντελαουί και Ποντένσε. Κι αν για τον πρώτο είναι κάτι που σε μικρά διαστήματα στην αρχή της σεζόν έχει ξανασυμβεί, ο βραχύσωμος εξτρέμ οφείλει να ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση του για να θυμίσει τον παίκτη που έκανε διαφορά πέρυσι. Παίζοντας για την ομάδα και λιγότερο για τον εαυτό του.
Το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός σε μια βραδιά που επιθετικά δεν ήταν καλός ούτε σε ομαδικό ούτε σε ατομικό επίπεδο, έφυγε με το 0-0 από το Πλζεν είναι σίγουρα θετικό. Οφείλει όμως να εστιάσει στα προβλήματα που αντιμετώπισε στο πρώτο ραντεβού για να μην αντιμετωπίσει προβλήματα στο δεύτερο. Δεδομένα είναι καλύτερη ομάδα. Καλείται να το αποδείξει σε ενενήντα λεπτά, να νικήσει και να περάσει.
