Εύκολα, όχι επειδή ήταν από πριν αλλά έτσι όπως παρουσιάστηκε η Μπριζ στην Τούμπα και γενικά στη Θεσσαλονίκη. Ο Αντριε Κόστερ πήρε στη Θεσσαλονίκη όλους τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του θεωρώντας ιδανικές τις κλιματολογικές συνθήκες για να τους ξεκουράσει και να τους προπονήσει εν όψει της συνέχειας του βελγικού πρωταθλήματος. Μάλιστα, έκανε και προπόνηση το πρωί της Πέμπτης και λίγες ώρες αργότερα άφησε έξι από τους βασικούς του, ως τώρα, ποδοσφαιριστές στον πάγκο. Η εικόνα της ομάδας του ήταν … φιλόδοξη μεν, ανούσια δε ως προς την πράξη και την αποτελεσματικότητά της.
Προσπάθησε ν’ απειλήσει με βαθιές μπαλιές στον απομονωμένο Ακπάλα, που σημειωτέον … επέστρεψε μετά από μήνες απουσίες λόγω τραυματισμού στον επαναληπτικό προκριματικό αγώνα με την Ντιναμό Μίνσκ. Ότι καλύτερο είχε να επιδείξει μέχρι την ισοφάριση κάποια στημένα με κεφαλιές, δίχως και πάλι κάτι ιδιαίτερο. Εντούτοις, η ευστροφία του Ντιράρ κι η ετοιμότητα των Φαν ντερ Χέιντεν, Στσέποβιτς ήταν στοιχεία αρκετά για να τους δώσουν τον βαθμό της ισοπαλίας και να ξυπνήσουν απότομα τους αντιπάλους τους από τον αγωνιστικό λήθαργο που έδειξαν να βρίσκονται στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.
Για έναν ακόμη αγώνα φέτος, ο ΠΑΟΚ χαρακτηρίστηκε από την επιθετική του δυστοκία. Το γκολ παραμένει μείζον θέμα, αν και γυρνώντας τον χρόνο λίγο πίσω, εύκολα βρίσκει κανείς δημόσιες τοποθετήσεις υπεύθυνων προσώπων της ομάδας, όπως πριν από τον αγώνα με τη Βιγιαρεάλ στην Ισπανία, σύμφωνα με τις οποίες «το πρόβλημα είναι γνωστό αλλά ξέρουμε και τη λύση. Θα δείτε … », είχε ειπωθεί τότε. Όλα όσα έχουν ακολούθησαν μάλλον το αντίθετο έδειξαν. Ωστόσο, δεν είναι μόνον αυτό. Εχει να κάνει με τη γενική λειτουργία του συνόλου.
Οι ευκαιρίες δημιουργούνται από συνδυασμούς, ορθή ανάπτυξη και την κατάλληλη στιγμή το … κερασάκι στην τούρτα. Επιπλέον, συγκεκριμένα πρόσωπα που δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν σε συγκεκριμένους ρόλους. Ναι, οι τραυματισμοί στην άμυνα είναι πάρα πολλοί, ωστόσο κάτι πρέπει να γίνει. Από ένα, δύο ατομικά λάθη, σε κάθε αναμέτρηση η ομάδα χάνει και κάτι. Χτες απώλεσε βαθμολογικό έδαφος στον όμιλο και στη συνολική των συλλόγων της ΟΥΕΦΑ, χρήματα, πρεστίζ και ψυχολογία. Διαφοροποιούμαι από τις ακραίες απόψεις «οι κορυφαίοι στις νίκες, οι χειρότεροι στις ήττες», όμως ταυτίζομαι απόλυτα με την οργάνωση, τη μεθοδικότητα και τον προγραμματισμό.
Να υπάρχει μια ισορροπία, δίχως μεγάλες αποκλίσεις στην απόδοση και κυρίως στην αποτελεσματικότητα. Ίσως το θέμα του προπονητή να είναι δέσμιο κι άλλων εξελίξεων που περιμένει η ΠΑΕ, ακόμη κι έτσι να είναι θα πρέπει να γίνουν αν δεν έχουν γίνει – επιλογές ποδοσφαιριστών που μπορούν να βοηθήσουν, είτε προκύψει είτε δεν προκύψει οικονομική βοήθεια. Τα πάντα κρίνονται από το αποτέλεσμα αλλά ειδικά στον ΠΑΟΚ, ακόμη περισσότερο. Οι νίκες και μόνον αυτές διασφαλίζουν την απόλυτη ηρεμία κι εξασφαλίζουν τις απαραίτητες συνθήκες για ομαλή λειτουργία της ομάδας. Δε θέλει … κόπο, θέλει τρόπο. Κι αυτοί που πρέπει … τον γνωρίζουν.
