Καλά κρατούν οι χρυσές δουλειές της «χρυσής βίζας» στην ΕΕ, παρά τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις από διάφορες πλευρές να μπει φραγμός σε μια διαδικασία, η οποία ούτως ή άλλως έχει πολλά «σκοτεινά» σημεία.
Υπενθυμίζεται ότι οι χρυσές βίζες, δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά πριν από 30 περίπου χρόνια, ως μια μυστική παγκόσμια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει περισσότερες από 20 χώρες (μεταξύ αυτών κι η Ελλάδα).
Οι κανόνες για τη χορήγηση της διαφέρουν από χώρα σε χώρα και οι περισσότερες κυβερνήσεις προσπαθούν να κρατήσουν κρυφές τις λεπτομέρειες. Η βασική ιδέα πάντως είναι απλή: Οι κυβερνήσεις εμπορεύονται τα δικαιώματα υπηκοότητας και διαμονής, μέσω αγοράς ακινήτων, που αποτελεί προϋπόθεση για την απόκτηση της υπηκοότητας, ενώ είναι και ένας πολύ συνηθισμένος όσο κι «ασφαλής» τρόπος για ξέπλυμα χρήματος.
Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν, που διάφορες οργανώσεις προειδοποίησαν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σχετικά με τις πραγματικές επιπτώσεις μιας χωρίς όρους και κριτήρια χορήγησης βίζας. Το αυτί πάντως αρκετών επίσημων φορέων δε φαίνεται να ιδρώνει ιδιαίτερα. Γιατί να επέμβουν άλλωστε, όταν έχουν να κάνουν με μια βιομηχανία, που τους έχει αποφέρει 25 δισ ευρώ σε «ξένες επενδύσεις» τα τελευταία δέκα χρόνια;
Το ζήτημα επιχειρούν να επαναφέρουν με κοινή τους έκθεση δυο ΜΚΟ, η Transparency International κι η Global Witness, επισημαίνοντας πως το φαινόμενο λαμβάνει επικίνδυνες κι ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Κάνουν δε λόγο για περίπου έξι χιλιάδες χορηγήσεις βίζας αλλά κι έκδοση 100 χιλιάδων αδειών παραμονής μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας. Σύμφωνα με την έκθεση, χώρες όπως η Ισπανία, η Λετονία, η Ουγγαρία, η Πορτογαλία και η Μεγάλη Βρετανία έρχονται στις πρώτες θέσεις σε ό,τι αφορά την έκδοση αδειών παραμονής μπροστά από τη Μάλτα, την Κύπρο αλλά και τη χώρα μας.
