Όλος ο θεσσαλικός κάμπος μια «μαύρη τρύπα» στο ελληνικό μπάσκετ. Χωρίς ομάδες-εκπροσώπους σε εθνικά πρωταθλήματα, όλος ο νόμος Θεσσαλίας. Η Λάρισα που από basket city έγινε -ξαφνικά- no basket city, έχοντας διανύσει σε μερικά χρόνια μια απίστευτη διαδρομή από το ζενίθ στο ναδίρ, από τα πολλά στα λίγα και από τα σαλόνια στα… αλώνια.
Το μπάσκετ στην Λάρισα έχει πολύ βαθιές «ρίζες», από την διαχρονική παρουσία εξαιρετικών ομάδων και την παραγωγή σπουδαίων παικτών, προπονητών, διαιτητών. Επιστέγασμα αυτής της παραγωγής είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Ο Λαρισαίος, όπως τον αποκαλούσαν σε όλη την πορεία του και σε όποια ομάδα έπαιξε. Και αυτό το «παράσημο» είναι (πλέον) χωρίς αντίκρισμα στο μπάσκετ που δόξασε και δοξάστηκε απ’ αυτό, ο νυν προπονητής του Περιστερίου.
Ο «κύκλος των χαμένων ομάδων» της πόλης, έκλεισε με την διάλυση της ΚΑΕ Λάρισας, μετά την κατάκτηση της τέταρτης θέσης στα πλει οφ του πρωταθλήματος και τα πέντε παιχνίδια που έδωσε στους ημιτελικούς με τον Παναθηναϊκό.
Στην Λάρισα το μπασκετικό καμάρι ήταν ο Γυμναστικός, όπως τον αποκαλούσαν οι μυημένοι. Ο Γυμναστικός Σύλλογος Λάρισας. Για τους λιγότερο μυημένους, είναι ο σύλλογος που «έδωσε» στο μπάσκετ της χώρας τον Βασίλη Σπανούλη, τον Νίκο Σταυρόπουλο, τον Άρη Ζώη, τον Παναγιώτη Γκόλαντα, αλλά και τον διεθνή διαιτητή Νίκο Πιτσίλκα, εκεί όπου έκαναν το… «αγροτικό» τους ο Γιάννης Ιωαννίδης και ο Βαγγέλης Αλεξανδρής.
Ο Γυμναστικός λοιπόν είχε την πρώτη του επαφή με την μεγάλη κατηγορία το 1980, όπου έμεινε για πέντε χρόνια, υποβιβάστηκε και αφού ανασύνταξε τα οικονομικά του επέστρεψε στην Α1. Γεμάτο γήπεδο και σπουδαίοι παίκτες, όπως ο Τσίτουμ, ο Μάξεϊ και Ορτίθ φόρεσαν τα πράσινα… η εποχή των παχιών αγελάδων πέρασε, τα οικονομικά έγιναν άσχημα και η ομάδα άρχισε να παίρνει την κατηφόρα, την ίδια εποχή που άρχισε να μεγαλώνει η άλλη ομάδα της πόλης, η Ολύμπια. Ο οικονομικός μαρασμός έφερε εκ νέου υποβιβασμό και όταν η κατάσταση άρχισε να γίνεται μη αναστρέψιμη, άρχισαν οι… αλχημείες και οι συμπράξεις.
Η πιο ιστορική ομάδα της πόλης συμπράττει με το μεγάλο αθλητικό brand name, ποδοσφαιρικό αλλά τεράστιο brand name, την ΑΕΛ. Και έτσι «γεννήθηκε» η ΑΕΛ Γ.Σ., με τους βυσσινί να απορροφούν και τον ερασιτεχνικό σύλλογο. Η νέα αυτή ομάδα δεν έχει μακρά ζωή και η ΚΑΕ διαλύθηκε, με αποτέλεσμα να «εξαφανιστούν» ταυτόχρον, ο Γυμναστικός και η ΑΕΛ Γ.Σ.. Η ΑΕΛ συνεχίζει να υφίσταται στην τοπική κατηγορία στηριζόμενη από το ερασιτεχνικό σωματείο.
Με έτος ίδρυσης το 1979, η Γ.Ε. Ολύμπια βρίσκονταν στην «σκιά» του Γυμναστικού και άρχισε να ανεβαίνει τις εθνικές κατηγορίες, μέχρι και την Α2, με τον -νεαρό τότε- Δήμο Ντικούδη, τον Γιάννη Λαλάκη και άλλους σημαντικούς παίκτες. Τότε τους «πορτοκαλί» ανέλαβε διοικητικά ο Γιώργος Μαλάκος και με την οικονομική του ευρωστία και εξαιρετική διοικητική οργάνωση, την οδηγεί στην μεγαλύτερη κατηγορία του ελληνικού μπάσκετ.
Οι ευρωπαϊκές πορείες δεν άργησαν να έρθουν, με την ομάδα της Λάρισας να θεωρείται πλέον μια σταθερή δύναμη, αλλά τα οικονομικά προβλήματα επανεμφανίστηκαν στα…παρκέ της πόλης.
Νέα απόπειρα συγχώνευσης. Η Ολύμπια «ενώνεται» με την Γ.Σ. ΑΕΛ, αφήνοντας το ΑΕΛ εκτός το νέο αυτό «σχήμα» ονομάζεται Γ.Σ. Ολύμπια Λάρισας. «Σχήμα» που εκ προοιμίου ήταν αδύνατο να «περπατήσει» αφού ουσιαστικά ενώθηκαν τα χρέη των δύο ομάδων και μεγάλωσαν το συνολικό τους χρέος που έγινε μη διαχειριζόμενο.
Νέα διάλυση ομάδων που έφτασαν τις πέντε. Γ.Σ. Λάρισας, Ολύμπια, ΑΕΛ, ΑΕΛ Γ.Σ., Γ.Σ. Ολύμπια Λάρισας.
Το 2015 ο Φοίνικας Λάρισας ανέβηκε στην Β’ Εθνική και τότε κάποιοι αποφάσισαν προς έπρεπε να αναβιώσουν τον Γ.Σ. Λάρισας. Μετονόμασαν τον Φοίνικα σε Γ.Σ. Λαρισαίων και χρησιμοποίησαν λογότυπο παρόμοιο του Γυμναστικού. Ο Φοίνικας ανέβηκε στην Α2 μέσω μπαράζ και φτάνουμε στο 2017 όταν και ο Φάρος Κερατσινίου μετακομίζει στη Λάρισα με την ονομασία «Γ.Σ.Λ. Φάρος». Η ομάδα αγωνίζεται στην Basket League, αλλά ο Φάρος… ταξίδεψε στην Λήμνο, με εξαγορά της θέσης από την οικογένεια Μπούμπουρα για την δημιουργία του Ήφαιστου Λήμνου. Η Λάρισα δεν έχει και πάλι εκπρόσωπο στην Α1.
Η ΑΕΛ που αγωνίστηκε στην Α2 Εθνική κατηγορία, αντιμετωπίζει προβλήματα οικονομικά, υποβιβάζεται και μέχρι το τοπικό πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα να υπάρξει παντελής απουσία ομάδας στην πόλη. Ο Ερμής Αγιάς μετακομίζει στην πρωτεύουσα του νομού, μέσω wild card ανεβαίνει στην μεγάλη κατηγορία, αλλάζει το διακριτικό του όνομα σε ΚΑΕ Λάρισα, ώστε να συνδεθεί με την πόλη που θέλει να δει μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Το καλωσόρισμα από τους Λαρισαίους ήταν χλιαρό, σιγά-σιγά όμως χτίζει δεσμούς, δεσμοί που διακόπτονται λόγω της πανδημίας.
Η περσινή σεζόν της Λάρισας έμεινε στην ιστορία του θεσσαλικού μπάσκετ. Η Ευρώπη είναι έτοιμη να την υποδεχθεί, η πόλη πανηγυρίζει και ξαφνικά δεν ήρθε η άνοιξη του Λαρισινού μπάσκετ, αλλά η… μετακόμιση του ΑΦΜ στη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στον Ηρακλή. Η Λάρισα που είχε 9 ομάδες στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, δεν έχει και πάλι ομάδα.
«Σαν την καλαμιά στον κάμπο» που λένε και οι ντόπιοι.
