Ο τελικός είχε διαφορετική εικόνα στο 90λεπτο σε σχέση με την παράταση. Στο πρώτο κομμάτι κυριάρχησε απόλυτα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε κατοχή μπάλας και προσπάθεια δημιουργίας. Στην παράταση φάνηκε να υποχωρεί από την ξαφνική αλλαγή ταχύτητας των Ισπανών. Το 11-10 της Βιγιαρεάλ στη διαδικασία των πέναλτι μπορεί να μην απέδωσε δικαιοσύνη με βάση την εικόνα στο μεγαλύτερο κομμάτι του τελικού, όμως δικαίωσε και με το παραπάνω την επιλογή του Έμερι να “κλέψει” το τρόπαιο στο… κορώνα-γράμματα από μια ποιοτικότερη και πιο έμπειρη ομάδα. Για τον προπονητή της Βιγιαρεάλ ήταν η 4η κατάκτηση στη διοργάνωση μετά τις τρεις ως τεχνικός της Σεβίλλης.
Η Βιγιαρεάλ είχε σε πολύ μικρή απόσταση της γραμμές της άμυνάς της με την απόσταση μεταξύ των δύο ζωνών να είναι πολλές φορές και μόλις 5 μέτρα. Επιδίωξή της να στείλει τη Γιουνάϊτεντ προς τις πτέρυγες απαγορεύοντας το παιχνίδι από τον άξονα.
Η πρώτη στιγμή δημιουργίας των Άγγλων από δεξιά με τον Μπισάκα στο 20ο λεπτό είχε τελικό αποδέκτη και εκτελεστή τον Σό (ξανά εκτός περιοχής). Ένα λεπτό αργότερα ο Πίνο έκανε την πρώτη τελική για τους Ισπανούς στον τελικό και σε φάση που ξεκίνησε από εκτέλεση κόρνερ.
Ο Μορένο από στατική φάση που για μια ακόμη φορά δεν αντιμετώπισε σωστά η Γιουνάιτεντ άνοιξε το σκορ στο ημίωρο αξιοποιώντας ένα από τα δυνατά αγωνιστικά χαρτιά των Ισπανών που παράλληλα αποτελεί σε όλη τη σεζόν αδυναμία της Γιουνάιτεντ.
Μάλιστα ο σκόρερ της Βιγιαρεάλ έγινε ο δεύτερο παίκτης στην ιστορία του συλλόγου μετά τον Ρόσι (32) τη σεζόν 2010-11 που σκοράρει τουλάχιστον 30 φορές σε μια χρονιά.
Η προβλέψιμος τρόπος κυκλοφορίας της μπάλας χωρίς ατομικές πρωτοβουλίες από τους «κόκκινους διάβολους» έκανε αρκετά εύκολη τη ζωή των Ισπανών ανασταλτικά στο πρώτο ημίχρονο, αφού παραχώρησαν μόλις 6 φάουλ, παρά το γεγονός ότι πίεσαν αρκετές μπάλες κυρίως στον άξονα του γηπέδου.
Η ισοφάριση της Γιουνάιτεντ ήρθε σε φάση που ξεκίνησε από εκτέλεση κόρνερ, στην δεύτερη στατική φάση που είχε διαθέσιμη η ομάδα του Σόλσκιερ στο δεύτερο ημίχρονο. Σκόρερ ο Καβάνι που έγινε ο 3ος παίκτης που σε ηλικία μεγαλύτερη των 34ων ετών σκοράρει σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης μετά τους ΜακΚάλιστερ (Λίβερπουλ) και Ντρογκμπά (Τσέλσι).
Η εκπληκτική προσωπική ενέργεια του Σο έβγαλε κλασσική ευκαιρία με την κεφαλιά του Καβάνι στο 72’ και σε πρώτο 30λεπτο της επανάληψης με τη Γιουνάιτεντ να έχει δύο τελικές και τους Ισπανούς να είναι εντελώς ακίνδυνοι με αποτέλεσμα σταδιακά οι «κόκκινοι διάβολοι» να ανεβάζουν την πίεσή τους και να κερδίζουν μέτρα στο γήπεδο.
Ο ίδιος παίκτης δημιούργησε μια τελική του Γκρίνγουντ, όπως και αυτή του Μπαγί στο τελευταίο δεκάλεπτο της κανονικής διάρκειας του αγώνα για τη Γιουνάιτεντ.
Σο, ΜακΤόμινεϊ και Καβάνι ήταν και οι κορυφαίοι της ομάδας του Μάντσεστερ στον τελικό.
Ο Τελικός του Γκντανσκ ήταν ο πρώτος μετά το 2014 που χρειάστηκε παράταση μετά από εκείνον μεταξύ Σεβίλλης και Μπενφίκα με νικητές τους Ισπανούς στα πέναλτι. Σε διάστημα που η Βιγιαρεάλ άλλαξε ταχύτητα, έβγαλε ενέργεια που δε φαινόταν ότι έχει σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και πίεσε ψηλότερα τη Γιουνάιτεντ. Αλλαγή ρόλων μη αναμενόμενη με δεδομένη την ιδιαίτερα παθητική εικόνα των Ισπανών στο 90λεπτο.
Η διαδικασία των πέναλτι ήταν πάντα φορτισμένη, παράλληλα όμως και άχαρη για ποδοσφαιριστές που παλεύουν μια ολόκληρη σεζόν για να κριθεί ένας τίτλος σε συνδυασμό τύχης-ικανότητας.
Ο Ρούλι, τερματοφύλακας της Βιγιαρεάλ έπεσε εξαιρετικά στα περισσότερα από τα πέναλτι που εκτέλεσαν οι αντίπαλοί του, ενώ παράλληλα εκτέλεσε εξαιρετικά το δικό του πέναλτι. Η δικαίωση και ανάδειξή του σε κορυφαίο του τελικού ήρθε με την επέμβασή του στο πέναλτι του Ντε Χέα.
Η Βιγιαρεάλ κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της, εξασφαλίζοντας παράλληλα θέση στο Chmapions League της επόμενης περιόδου.
Η Γιουνάιτεντ κλείνει μια ακόμη χρονιά χωρίς τρόπαιο, ελπίζοντας πως η αρχή που έκανε εφέτος για να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική, θα εξελιχθεί ακόμη περισσότερο την επόμενη σεζόν. Παρόλα αυτά δεν παύει να χαρακτηρίζεται ως αποτυχημένη για το μέγεθος και τις φιλοδοξίες των “κόκκινων διάβολων”.
