Το πράγμα έδειξε από την αρχή. Αρμάνι στην πρεμιέρα, 18 πόντοι, 4 ασίστ, 3 κλεψίματα. Το κυριότερο, 31 λεπτά. Δεν ήταν πυροτέχνημα: 18 έβαλε και στον Ολυμπιακό, ξόδεψε 17 σουτ για να το κάνει, ήταν όμως καθοριστικός. Όταν έφτασε στην 9η αγωνιστική, έγραψε το πρώτο νταμπλ-νταμπ, 15 πόντοι, 11 ασίστ στην Πόλη κόντρα σε κοτζάμ Εφές, διπλό που έκανε κρότο.
Φυσικά η γραμμή δεν ήταν ευθεία. Αμέσως μετά, ΤΣΣΚΑ στο Μόναχο, 19 πόντοι με 7 λάθη, αριθμός ασυγχώρητος για πόιντ γκαρντ. Να παίζει σε φουλ ταχύτητα, να δρα πρώτα, να σκέφτεται μετά, το γνωστό ασυγκράτητο καθαρόαιμο. Μία εβδομάδα αργότερα, πάλι τα ίδια, άλλα 7 λάθη στο Ο.Α.Κ.Α., στο τέλος χάλασε μόνος του την απέλπιδα προσπάθεια να κλέψουν ένα ματς που δεν άξιζαν.
Η αστάθεια δεν τον εγκατέλειπε: μία εβδομάδα αργότερα, πάλι 7 λάθη, αυτή τη φορά στο Φάληρο. O Τρινκέρι ξελαρυγγιαζόταν, γινόταν σκληρός, του έλεγε πως πρέπει να μάθει να διοχετεύει σωστά την ορμή, να χαλιναγωγεί το ένστικτο, να καταλαβαίνει το παιχνίδι. Τα έλεγε, αλλά τον έστελνε σταθερά στο παρκέ. Την 17η αγωνιστική βρήκε απέναντι του την Μπαρσελόνα και την διέλυσε, 29 πόντοι, 11/17 σουτ, 7 ασίστ, 41 αξιολόγηση, madre mia.
Όταν έφτασε το τελευταίο τρίτο της κανονικής διάρκειας, ο Μπόλντγουιν είχε διώξει από πάνω του σκουριά και αμφιβολίες, όμως έμενε να αποδείξει αν μπορούσε να είναι clutch στα πάμπολλα ντέρμπι που οι Βαυαροί ήταν καταδικασμένοι να δώσουν για να μπουν στα πλέι-οφ. Η απάντηση ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Ματσάρα στη Μόσχα, διπλό επί της ΤΣΣΚΑ με dagger three στο τέλος. Ασυγκράτητος στο γερμανικό εμφύλιο, μαζί με τον Λούτσιτς το έφτασαν στο όριο, πήγαν παράταση, κέρδισαν. Στο Βελιγράδι έγραψε 27. Κόντρα στον Παναθηναϊκό, άλλους τόσους. Στα 13 τελευταία, μία φορά έμεινε μονοψήφιος, είχε 17.4 πόντους μ.ο, έφτασε στα πλέ-οφ, άναψε το πούρο.
Η σεζόν δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα για τον Γουέιντ Μπόλντγουιντ τον 4ο, αφού εκκρεμούν οι μάχες με την Αρμάνι για μια θέση στο Φάιναλ Φορ. Ό,τι και να συμβεί εκεί, ο φτεροπόδαρος Αμερικανός με τα σπάνια για γκαρντ αθλητικά προσόντα έχει σχεδόν τριπλασιάσει την παραγωγικότητα του (15.2 από 5.5), τα ποσοστά του στο τρίποντο (30.6 από 26.7) και είχε σχεδόν 3x σεζόν σε ασίστ (134 από 44), κλεψίματα (40 από 12), ριμπάουντ (104 από 43).
Ήταν λάθος του Ολυμπιακού που τον άφησε να φύγει; Με πρώτη ματιά, φυσικά. Όμως στον Πειραιά ο Μπόλντγουιν δεν θα είχε ποτέ, Σλούκα παρόντος, ούτε τον χρόνο ούτε τον χώρο να παίξει με τη μπάλα στα χέρια. Σε αυτή τη φάση της καριέρας του, η Μπάγερν ήταν η καλύτερη επιλογή, ειδικά δίπλα σε έναν προπονητή που μόνο την τελευταία 5ετία έχει βοηθήσει ή εκτοξεύσει τις καριέρες των Γουοναμέικερ, Τάις, Μέλι, Μίλερ, Στρέλνιεκς, Κοζέρ, Χάκετ, Ζήση.
Επιλαχόντες: Ακίλε Πολονάρα, Γιώργος Παπαγιάννης
