Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει στο προσωπικό του blog για την 21η αγωνιστική του πρωταθλήματος και τις μεγάλες νίκες που υπήρξαν σε αυτή.
Η 21η αγωνιστική είχε μεγάλες νίκες και για αυτό ήταν μια σημαντική αγωνιστική. Πρώτα από όλα γιατί εκ των πραγμάτων υπάρχει ξανά ένα κάποιο σασπένς για την έκβαση του πρωταθλήματος: η ήττα του Ολυμπιακού από την ΑΕΚ, έτσι όπως ήρθε, και το δύσκολο πρόγραμμά του μέχρι το τέλος, επιτρέπει σε όποιον τον κυνηγάει να ελπίζει. Είναι δύσκολο, καθώς η διαφορά του πρωτοπόρου παραμένει μεγάλη, αλλά όχι πια και αδύνατο. 

Έκανε τη δουλειά της  

Η ΑΕΚ δεν έκανε πολλά για να κερδίσει το ντέρμπι, αλλά έκανε τη δουλειά της. Ήταν το φαβορί να κερδίσει για πολλούς λόγους και τους είχα επισημάνει το περασμένο Σάββατο: ο βασικότερος των οποίων είναι ότι το ήθελε βαθμολογικά περισσότερο κι αυτό προέκυψε ως συμπέρασμα και στο τέλος του ματς. Η ΑΕΚ το ήθελε και το πήρε, περίπου όπως κέρδισε πέρυσι όλα τα αντίστοιχα ντέρμπι στο ΟΑΚΑ: κατέθεσε πολύ πάθος και εκμεταλλεύτηκε μια στημένη φάση. Ο Χιμένεθ ήταν νικητής στη σκακιέρα καθώς έκανε δυο – τρεις εκπλήξεις που αποδείχτηκαν σημαντικές. Διάλεξε τον Βράνιες για να παίξει δεξί μπακ πάνω στο Σεμπά, τον Αραούχο αντί του Πέκχαρτ για να τρέξει τα αργά στόπερ του Ολυμπιακού και τον Αϊντάρεβιτς, αντί του Γιόχανσον: αυτός ο τελευταίος αποδείχτηκε ένας από τους πιο καθοριστικούς, καθώς από ένα δικό του φάουλ και την παρέμβαση του Ντα Κόστα η ΑΕΚ στο 32΄ προηγήθηκε. Στον προπονητή της ‘Ενωσης βγήκαν και δυο ακόμα επιλογές: η απόφαση να παίξει μαν του μαν τον Φορτούνη με τον Σιμόες και η χρησιμοποίηση του Χριστοδουλόπουλου στο τέλος – με μια κούρσα αυτός έβαλε τέλος στο ματς παίρνοντας την δεύτερη κίτρινη του Μποτία. Ήταν ένα ματς στο οποίο, όποιος προηγούταν μεγάλωνε τις πιθανότητες του να κερδίσει: η νευρικότητα ήταν τεράστια, η διάθεση του διαιτητή Μάνταλου ήταν να επιτρέψει το σκληρό παιγνίδι, αυτός που θα πρεπε να ανασυνταχθεί και να ισοφαρίσει θα είχε πολύ δύσκολη δουλειά. Ο Ολυμπιακός χάνοντας, υποχρεώθηκε να βγει πιο ψηλά κι αυτό έκανε στο β’ ημίχρονο. Αλλά το κόστος ήταν οι χώροι που άφησε στις αντεπιθέσεις: η ΑΕΚ έκανε τρεις – τέσσερις που αρκούσαν για να τρομάξουν τον Ολυμπιακό. Στο τέλος ο Μπέντο έβαλε τους τρεις μικρούς, (τον Ρέτσο, τον Ανδρούτσο και τον Μανθάτη) κι ο Χιμένεθ έπαιξε με τρεις κόφτες, αφού έβαλε και τον Γιόχανσον δίπλα στους Αϊντάρεβιτς και Σιμόες. Και κέρδισε. Δείχνοντας, ότι αντίθετα από όσα λέγονται, για να κερδίσεις τον Ολυμπιακό δεν πρέπει να πιέσεις τόσο την άμυνά του, όσο να σταματήσεις την επίθεσή του.  

Ντέρμπι κορυφής την Κυριακή 

Τον Ολυμπιακό τον περιμένουν δυο ακόμα δοκιμασίες: την Πέμπτη έχει το ματς με την Οσμάνλισπορ, (που μετά την ισοπαλία στο Καραϊσκάκη κέρδισε χθες ρίχνοντας μια πεντάρα εκτός έδρας…) και την άλλη Κυριακή έχει το ντέρμπι κορυφής με τον ασταμάτητο Πανιώνιο που κέρδισε χθες 1-0 τον Ηρακλή. Αυτό το ματς το περιμένουν πλέον πολλοί, αφού ο Πανιώνιος είναι αρκετά αξιόπιστος φέτος εκτός έδρας. Δεν ήταν καλοί την Κυριακή οι Νεοσμυρνιώτες, ο Ηρακλής που έπαιζε μια ώρα με δέκα παίκτες έχασε δυο  μεγάλες ευκαιρίες να ισοφαρίσει, αλλά οι γηπεδούχοι κράτησαν το προβάδισμα που τους είχε δώσει το γκολ του Μπεν και μαζί και την δεύτερη θέση που τους δίνει τη δυνατότητα να πάνε στο Καραϊσκάκη να παίξουν ένα ντέρμπι κορυφής. Το παιχνίδι αυτό το περιμένουν και ο ΠΑΟ και ο ΠΑΟΚ, αφού με νέο στραβοπάτημα του Ολυμπιακού όλα αρχίζουν από την αρχή. 

Τεράστια πλέον η βελτίωση   

Και οι δυο ομάδες είναι πάντως καλά. Όσο μεγάλη κι αν είναι η υπεροχή μιας ομάδας έναντι μιας άλλης, αν παίζουν συνεχόμενα ματς, το να κάνει η καλύτερη δυο νίκες στη σειρά δεν είναι απλό: το είδαμε και στο Ξάνθη – ΠΑΟΚ πρόσφατα. Ο ΠΑΟ πήγε στην Τρίπολη για να αποδείξει ότι έχει οριστικά ξεπεράσει την αγωνιστική του κρίση και είναι έτοιμος να χτίσει ένα σερί: πέτυχε κάτι σπουδαιότερο, δηλαδή να κερδίσει 5-0 και να επιτρέψει στην Αθήνα γεμάτος αυτοπεποίθηση. Αυτή τη φορά ο Μπεργκ σκόραρε μόνο μια φορά και δεν χρειάστηκε να κάνει υπερωρίες: ο Κλωναρίδης ήταν ασταμάτητος, ο Εμ Μποκού κατάπληκτικός, ο Μπουμάλ αναγεννημένος – ο ΠΑΟ δεν είχε υστερήσαντες. Ο Αστέρας είναι σίγουρα  στα χειρότερά του και ειλικρινά δεν ξέρω πόσο θα τον βοηθήσει η αλλαγή προπονητή. Ναι, ο Ελευθερόπουλος είχε κάποιες εμπνεύσεις που δεν βγήκαν (καταστροφική η χρησιμοποίηση του Δημούτσου σε θέση δεξιού μπακ…), αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτός το πρόβλημα: ο Αστέρας δεν έχει στόπερ ούτε για δείγμα, η άμυνά του πελαγοδρομεί, κυρίως μοιάζει χωρίς στόχο στο πρωτάθλημα, ενώ ο ΠΑΟ απολαμβάνει την έξοδό του από την κρίση – κι αυτό φαίνεται. Όπως φαίνεται και ότι ο ΠΑΟΚ έχει πολλές επιλογές πιά. Ο Ιβιτς άφησε έξω επτά παίκτες που ξεκίνησαν κόντρα στη Σάλκε, αλλά η αξιόμαχη ενδεκάδα που παρέταξε δεν είχε κανένα πρόβλημα απέναντι στο φάντασμα της Βέροιας, που περιφέρεται στα ελληνικά γήπεδα. Καλύτερος όλων για μια ακόμα φορά ο Πρίγιοβιτς, που πέτυχε δυο γκολ και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο έδειξε πως μπορεί να λύσει τα προβλήματα του ΠΑΟΚ στη θέση του φορ. Μετά την Πέμπτη που θα ολοκληρώσει και τυπικά την ευρωπαϊκή του παρουσία ο ΠΑΟΚ θα αφοσιωθεί στο πρωτάθλημα και λογικά θα είναι ακόμα καλύτερος. 

Άνοιξε η όρεξη 

Κατά τα άλλα η ήττα της Ξάνθης από τον Ατρόμητο άνοιξε την όρεξη πολλών για να κυνηγήσουν την πέμπτη θέση και να βρεθούν στα play off. O Ατρόμητος τρέχει ένα μικρό σερί με τον Σα Πίντο, αλλά το βασικό είναι ότι όταν σκοράρει ο Τόνσο κερδίζει πάντα: ο Αργεντινός σημείωσε το Σάββατο ίσως το ωραιότερο γκολ της αγωνιστικής. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με τον ΠΑΣ στους Ζωσημάδες: όταν ο Κόντε βρίσκει δίχτυα, όπως έκανε το Σάββατο κόντρα στην Κέρκυρα, η ομάδα του Πετράκη κερδίζει και ελπίζει – το πώς κανείς τερματίζει στην πρώτη πεντάδα το ξέρει. Όπως φυσικά ελπίζει ο ασταμάτητος Πλατανιάς που πέρασε και από το Αγρίνιο με τον τρόπο του: μπήκε δυνατά, προηγήθηκε, σκόραρε σε στημένη φάση γνωρίζοντας ότι ο Παναιτωλικός είναι αδύναμος με τη μπάλα ψηλά. Τέλος η αγωνιστική έκλεισε με τη νίκη της ΑΕΛ κόντρα στον Λεβαδειακό στο μπαράζ παραμονής. Η ΑΕΛ προηγήθηκε, ισοφαρίστηκε, έμεινε με δέκα παίκτες, πήρε τη νίκη με ένα γκολ του Ρέντζα, όταν και ο Λεβαδειακός έμεινε με δέκα! Κάθε ματς της ΑΕΛ είναι μια μικρή περιπέτεια, όπως και όλο το πρωτάθλημα που κάνει. Μια περιπέτεια που θα έχει πάντως καλό τέλος κι αυτό μετράει…