Πόσες φορές ακούμε στις μικρές κατηγορίες το στερεοτυπικό πλέον: «Αυτός ο προπονητής δεν με βάζει να παίξω, εμπιστεύεται μόνο τους μεγάλους»;
Αμέτρητες. Όμως είναι αυτή όλη η αλήθεια; Έχουν οι Έλληνες προπονητές πρόβλημα-κόμπλεξ με τους νεαρούς αθλητές και για αυτό δεν τους ρίχνουν στο παρκέ; Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, όπως πάντα άλλωστε. Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα η νοοτροπία που έχουμε είναι λανθασμένη, ειδικά όταν μιλάμε για κατηγορίες όπως η Α2, η Β’ Εθνική, η Γ’ Εθνική και τα τοπικά πρωταθλήματα. Αλλά όλο αυτό δεν ξεκινά από τους προπονητές, όταν εκείνοι ξέρουν ότι με την πρώτη «γκέλα», με τη πρώτη ήττα εκτός προγράμματος θα απολυθούν, κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν το μοιραίο, θυσιάζοντας στο «βωμό» του αποτελέσματος την πρώτη τους ατάκα μετά τη πρόσληψη. Ποια είναι αυτή; Μα φυσικά το, «θα προσπαθήσουμε φέτος να δώσουμε ευκαιρίες στους μικρούς μας».
Οπότε μιλάμε για σαφώς μεγαλύτερο και βαθύτερο πρόβλημα από το υποτιθέμενο κόμπλεξ που βγάζουν οι προπονητές (παρουσιάζονται ως οι κακοί της ιστορίας ενώ απλώς φοβούνται μη χάσουν τη δουλειά τους). Το δεύτερο που πρέπει να σημειωθεί και κατά την άποψη μου το βασικότερο, είναι το θέμα των συγκρίσεων.
«Ο Ντόνσιτς πήρε την ευκαιρία του στα 16 στην Ρεάλ Μαδρίτης και για αυτό έγινε ένας από τους κορυφαίους στο NBA». Η διαφορά όμως ποιά είναι και διαφεύγει από τους περισσότερους που αναλώνονται σε τέτοιου είδους συγκρίσεις; Ο Λούκα Ντόνσιτς πρώτα ξεπέρασε τον Γιούλ, τον Φερνάντεζ, τον Ροντρίγκεθ στη προπόνηση, τους «εκθρόνισε», απέδειξε ότι αξίζει κάθε λεπτό που του δίνεται από τον μετρ του είδους, Πάμπλο Λάσο και μετά μπήκε στο παρκέ και έκανε τα «όργια» που έκανε. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα ταλέντα στις ανεπτυγμένες μπασκετικά χώρες.
Εδώ στην Ελλάδα, ο Γιάννης Γκαγκαλούδης στα 43 του χρόνια (!) είναι ο MVP της δεύτερης τη τάξει κατηγορίας (Α2). Σκοράρει κατά μέσο όρο 24.1 πόντους ανά ματς (πρώτος σκόρερ), δίνει 4.9 ασίστ (τρίτος πασέρ) και έχει πετύχει 30+ πόντους σε έξι ματς. Πες λοιπόν εσύ, που «φωνάζεις» δικαίως για ευκαιρίες σε νέα παιδιά, στον Γκαγκαλούδη να σταματήσει. Γιατί να σταματήσει ενώ κάνει στα 43 του (το τονίζω) πλάκα σε όλη την κατηγορία;
Ας έρθει ένας καλύτερος, να τον «εκθρονίσει», να τον ξεπεράσει και τότε ο Γκαγκαλούδης και ο κάθε Γκαγκαλούδης (αμέτρητα τα παραδείγματα) μετά χαράς θα αποσυρθεί.
