Ο Λούκα Ντόνσιτς αποχώρησε το καλοκαίρι του 2018 έχοντας κάνει όλη την Ευρώπη να παραμιλά με τα επιτεύγματα του (μόλις στα 19 του χρόνια). Ο Φακούντο Καμπάτσο αποχώρησε τον περασμένο Νοέμβριο (2020) με προορισμό τους Ντένβερ Νάγκετς. Τρίτο χτύπημα στην… καρδιά της Ρεάλ η αποχώρηση του Γκάμπριελ Ντεκ για τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ τον Απρίλιο. Δηλαδή λίγο πριν τα πλέι-οφ της Euroleague.
Ο χειρότερος «εφιάλτης» του Πάμπλο Λάσο, άρχισε να παίρνει σάρκα και… οστά. Η Ρεάλ παράγει ανελλιπώς παίκτες τοπ επιπέδου τα τελευταία χρόνια και βλέπει τα «διαμάντια» της να τα απολαμβάνουν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Φυσικά, επωφελείται οικονομικά αλλά η αξία και η σημασία αυτών των παικτών για τον σύλλογο αυτών δεν εξαγοράζεται. Η «Βασίλισσα» της Ευρώπης πέρασε δύσκολα-πέτρινα χρόνια, επέστρεψε στην ελίτ αλλά αυτό που συμβαίνει με το NBA και τους παίκτες της δεν το έχει βιώσει καμία άλλη ευρωπαϊκή ομάδα στο πετσί της τόσο έντονα.
Θα πείτε καλά, ο Ντόνσιτς έφυγε καλοκαίρι και το ήξεραν όλοι στη Μαδρίτη ότι θα αποχωρήσει μετά το Draft, οπότε είχαν προετοιμαστεί φυσιολογικά για τη φυγή του Σλοβένου wonderkid. Όμως, μόνο απλό δεν είναι να φεύγει ο σταρ σου, ο παίκτης που έχεις εναποθέσει μεγάλο μέρος των ελπίδων σου για το μέλλον. Οι άλλοι δύο; Αμφότεροι έφυγαν μεσούσης της φετινής σεζόν και όχι μίας τυχαίας σεζόν. Μίας αλλιώτικης από όλες τις απόψεις χρονιά, καθώς κάτι παρόμοιο δεν έχουμε ξαναδεί ελέω της πανδημίας.
Θα περίμενε κανείς ότι με αυτές τις αποχωρήσεις, η ομάδα θα αποδυναμωνόταν. Αμ δε. Η Ρεάλ κατάφερε να φτάσει την σειρά των πλέι-οφ της Euroleague με αντίπαλο τη μετέπειτα πρωταθλήτρια, Αναντολού Εφές, σε 5ο ματς, ισοφαρίζοντας σε 2-2 παρά το αρχικό 2-0. Μετά τον αποκλεισμό από την τουρκική υπερομάδα, εστίασε στην ACB. Στα προημιτελικά των πλέι-οφ δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερες δυσκολίες με την Γκραν Κανάρια (2-0), αλλά στα ημιτελικά την περίμενε η ισχυρή και «Ευρωλιγκάτη» Βαλένθια του κόουτς Πονσαρνάου.
Σε αυτή την ημιτελική σειρά ο Πάμπλο Λάσο έδειξε για ακόμα μία φορά γιατί θεωρείται ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη όσον αφορά την παραγωγική διαδικασία και την αξιοποίηση ταλέντων. Ακριβώς ότι δεν κάνουμε εδώ στην Ελλάδα δηλαδή, αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία.
Στο πρώτο ημιτελικό, ο Χουάν Νούνεθ πήρε το βάπτισμα του… πυρός. Ο γεννημένος το 2004 (!) πλέι μέικερ έπαιξε 7 λεπτά και σκόραρε (2 πόντους). Στον δεύτερο ημιτελικό, ο Λάσο είδε πως ανταποκρίθηκε εξαιρετικά και τον έριξε στη «μάχη» για 15 λεπτά. Όποιος δείχνει ότι μπορεί, παίρνει ευκαιρίες από τον Λάσο, άγραφος κανόνας του. Για αυτό άλλωστε έρχονται τόσοι παίκτες από πίσω…
Και όλα αυτά την ώρα που o 19χρόνος Ουσμάν Γκαρούμπα ήταν εκ των MVP της σειράς! Αυτά που έκανε το επόμενο μεγάλο όνομα του ισπανικού μπάσκετ δεν έχουν προηγούμενο. Στα τρία παιχνίδια οι μέσοι όροι του ήταν φαντασμαγορικοί. 10 πόντοι και 10.3 ριμπάουντ ανά ματς, δηλαδή double-double κατά μέσο όρο. Κάτι που για τα ευρωπαϊκά δεδομένα είναι πολύ δύσκολο-σπάνιο, άλλα είπαμε δεν θα βρίσκεται για πολύ ακόμα στη Γηραιά ήπειρο εν λόγω νεαρός.
🔥 El #MVPalladium del 3er y definitivo partido contra el @valenciabasket ha sido @destusman1. @PalladiumHG pic.twitter.com/GQw6hOlhaG
— Real Madrid Basket (@RMBaloncesto) June 10, 2021
Αυτός όμως που θα βρίσκεται σίγουρα στη Ρεάλ και την επόμενη χρονιά είναι ο Πάμπλο Λάσο μετά την διετή επέκταση του συμβολαίου του. Τρελή είναι η Ρεάλ να τον αφήσει να φύγει; Ο άνθρωπος χάνει τους καλύτερους του παίκτες και παρόλα αυτά καταφέρνει να διατηρεί τη δυναμική της ομάδας στο τοπ επίπεδο και ας έχασε εύκολα το πρωτάθλημα από τη Μπαρτσελόνα (τεράστιο μπάτζετ)
Όσο έχει αυτόν η ισπανική ομάδα, δεν έχει να φοβάται τίποτα…
