Το ποσοστό των αυτοάνοσων παθήσεων έχει αυξηθεί ραγδαία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Μάλιστα, ασθένειες όπως η ψωρίαση και η σκλήρυνση κατά πλάκας κατατάσσονται στις πιο συχνές παγκοσμίως.
Όπως στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, έτσι και στην σκλήρυνση κατά πλάκας, η άμυνα του οργανισμού μας «πολεμάει» τα υγιή κύτταρα και επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και των οπτικών νεύρων. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι είναι μία από τις πιο οδυνηρές αυτοάνοσες παθήσεις.
Πάμε λοιπόν, να δούμε κάποιες βασικές πληροφορίες που καλό θα ήταν να γνωρίζουμε για την σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τι είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας;
Οι επιστήμονες δε γνωρίζουν ακριβώς τι προκαλεί την σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά οι περισσότεροι θεωρούν ότι προέρχεται από ψυχολογικούς παράγοντες. Όταν ένα άτομο πάσχει από αυτοάνοση ασθένεια, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε υγιείς ιστούς, ακριβώς όπως μπορεί να επιτεθεί σε έναν ιό ή βακτήρια.
Στην περίπτωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η άμυνα του οργανισμού μας επιτίθεται στη μεμβράνη μυελίνης που περιβάλλει και προστατεύει τις νευρικές ίνες, προκαλώντας, έτσι, φλεγμονή. Η μυελίνη επιτρέπει στα νεύρα να εξάγουν ηλεκτρικά σήματα γρήγορα και αποτελεσματικά. Όταν η μεμβράνη μυελίνης υφίσταται βλάβη, αφήνει μια ουλή ή σκλήρυνση. Οι βλάβες αυτές επηρεάζουν κυρίως:
- το στέλεχος του εγκεφάλου
- την παρεγκεφαλίδα, η οποία συντονίζει την κίνηση και ελέγχει την ισορροπία
- το νωτιαίο μυελό
- τα οπτικά νεύρα
Κοινά συμπτώματα
Η συμπτωματολογία της σκλήρυνσης κατά πλάκας μοιάζει πολύ με τη νόσο του Hashimoto. Καθώς αναπτύσσονται περισσότερες βλάβες, οι νευρικές ίνες μπορεί να σπάσουν ή να υποστούν ζημιές. Ως αποτέλεσμα, τα ηλεκτρικά ερεθίσματα από τον εγκέφαλο δεν ρέουν ομαλά στο νεύρο-στόχο, που σημαίνει ότι το σώμα δεν μπορεί να εκτελέσει ορισμένες λειτουργίες. Τα πιο κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Μυϊκή αδυναμία
- Μούδιασμα και μυρμήγκιασμα άκρων
- Προβλήματα στην ουροδόχο κύστη
- Δυσκοιλιότητα
- Κόπωση
Οι τέσσερις τύποι της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Η σκλήρυνση κατά πλάκας διακρίνεται περαιτέρω στους εξής τύπους:
Κλινικά απομονωμένο σύνδρομο (CIS): Πρόκειται για ένα μεμονωμένο, πρώτο επεισόδιο, με συμπτώματα που διαρκούν τουλάχιστον 24 ώρες.
Υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα ΚΜ (RRMS): Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή. Περίπου το 85% των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας διαγιγνώσκονται αρχικά με RRMS. Το RRMS περιλαμβάνει επεισόδια νέων ή αυξανόμενων συμπτωμάτων, ακολουθούμενα από περιόδους ύφεσης, κατά τη διάρκεια των οποίων εξαφανίζονται μερικώς ή πλήρως.
Πρώιμη προοδευτική σκλήρυνση κατά πλάκας (PPMS): Τα συμπτώματα επιδεινώνονται προοδευτικά, χωρίς πρώιμες υποτροπές ή υφέσεις. Περίπου το 15% των ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας έχουν PPMS.
Δευτερεύουσα προοδευτική σκλήρυνση κατά πλάκας (SPMS): Αρχικά, οι ασθενείς εμφανίζουν επεισόδια υποτροπής και ύφεσης, αλλά στη συνέχεια η νόσος θα αρχίσει να εξελίσσεται σταθερά.
Θεραπεία
Όπως συμβαίνει στις περισσότερες αυτοάνοσες ασθένειες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Συστηματικό Ερυθηματώδη Λύκο, δεν υπάρχει θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά υπάρχει διαθέσιμη αγωγή που μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου, να μειώσει τον αριθμό και τη σοβαρότητα των υποτροπών και να ανακουφίσει από τα συμπτώματα. Μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν επίσης συμπληρωματικές και εναλλακτικές θεραπείες, αλλά η διαθέσιμη έρευνα δεν είναι πάντοτε αρκετή ώστε να επιβεβαιώσει τη χρησιμότητά τους.
Πηγή: www.medicalnewstoday.com
