Δεν είναι εύκολο να το λες και αν δει κάποιος το αποτέλεσμα θα σε πει τρελό. Άντε να πείσεις στο μέλλον τα παιδιά ότι για ένα ημίχρονο η Ρεάλ δεν εμφανίστηκε στο γήπεδο.
Η Ντόρτμουντ φάνηκε καλύτερα προετοιμασμένη για το παιχνίδι με την Ρεάλ Μαδρίτης. Απέναντι σε αυτή την ομάδα, σε αυτό το παιχνίδι, σε αυτή την περίσταση, καλύτερο πρώτο ημίχρονο δεν μπορεί να περιμένει, δεν μπορεί να ζητήσει κανείς.
Δεν είναι μόνο η επίθεση αλλά και ότι η Ρεάλ Μαδρίτης δεν είχε τελική στην εστία στο πρώτο ημίχρονο! Από μόνο του σοκαριστικό στατιστικό.
Οι Γερμανοί όμως ήταν άστοχοι, άτυχοι, ίσως και λίγοι για την στιγμή που είχαν στα πόδια τους.
Βρήκαν και έναν φανταστικό (αναμενόμενο) Κουρτουά απέναντί τους που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι ο Ντομένικο Τεντέσκο που δεν τον παίρνει στο Euro με το Βέλγιο επειδή είναι τσακωμένοι (παιδάκια), θα έπρεπε να του στείλει μήνυμα συγγνώμης στο ημίχρονο.
Αν το σκεφτεί κανείς το πλασέ του Φούλκρουγκ στο πρώτο ημίχρονο που σταματά στο δοκάρι είναι ίσως όλος ο τελικός… και οι άλλες ευκαιρίες σημαντικές αλλά ήταν η πρώτη φορά που η μπάλα πέρασε από τον Κουρτουά και δεν πήγε στα δίχτυα.
Πως το έλεγε ο Πατσίνο στο Any Given Sunday; “Κάποια στιγμή, όταν μεγαλώνεις, μαθαίνεις ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι που κρίνεται σε ίντσες… έτσι είναι και το ποδόσφαιρο. Γιατί και στα δύο παιχνίδια την ζωή και το ποδόσφαιρο το περιθώριο λάθους είναι ελάχιστο. Εννοώ… ένα βήμα πολύ αργά ή πολύ νωρίς και δεν προλαβαίνεις. Ένα δευτερόλεπτο πολύ αργά ή πολύ γρήγορα και δεν πιάνεις την μπάλα”.
Μιλώντας φυσικά για το Αμερικάνικο ποδόσφαιρο ξέρετε… αυτό που το λένε ποδόσφαιρο αλλά παίζετε με τα χέρια. Παιχνίδι ιντσών για τους Αμερικανούς, εκατοστών στο καταραμένο – για τη Ντόρτμουντ – Γουέμπλεϊ.
Από εκεί και πέρα η Ρεάλ πήγε στα αποδυτήρια και βγήκε πρώτη στο γήπεδο. Με τους παίκτες να γελάνε στην φυσούνα. Με τον Αντσελότι να μην τους μιλάει καν στην φυσούνα. Ξέρει αυτός. Ξέρουν αυτοί. Έχουν ανατρέψει παιχνίδια σε λιγότερο χρόνο και εδώ είχαν ένα ολόκληρο ημίχρονο.
Η Ρεάλ συμμαζεύτηκε αμυντικά. Κατάλαβε ότι δεν είναι κακό να αφήσει αυτή χώρο στην Ντόρτμουντ και να κυνηγήσει την κόντρα και το παιχνίδι ισορρόπησε. Τώρα πως σε τρία κόρνερ έχουν πάρει κεφαλιές από την άμυνα της Ντόρτμουντ, ο Βίνι, ο Νάτσο και ο Καρβαχάλ ο οποίος εν τέλει σκοράρει, για πρώτη φορά μετά από εννέα χρόνια στο Champions League, είναι κάτι που πρέπει να ψαχτούν οι Γερμανοί αρκετά.
Και επιστρέφουμε στο “λίγοι για τη στιγμή” στο δεύτερο γκολ, στο λάθος του Μάατσεν.
Game Over.
Θα ήταν καλύτερο ίσως για την ιστορία να μπει το φάουλ του Κρόος που έπιασε στο γάμα ο Κόμπελ ή να κρίνει τον τελικό ο Ρόις που μπήκε στο 0-0 αλλά δεν πρόλαβε να ακουμπήσει την μπάλα πριν το πρώτο γκολ της βασίλισσας.
Αντίο σε αυτούς τους δύο σπουδαίους παίκτες.
Και κάτι τελευταίο… ο Κρόος, το μόνο που δεν έχει κατακτήσει στην καριέρα του είναι Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και αυτή θα είναι η τελευταία του διοργάνωση με την φανέλα της Γερμανίας. Λέτε;