Η επιτυχία δεν είναι μόνο το μετάλλιο. Η σταθερότητα που έχει επιδείξει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στο πόλο Ανδρών τα τελευταία χρόνια είναι αξιομνημόνευτη και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν. Ακόμη λοιπόν και αν δεν έρθει το χάλκινο μετάλλιο απόψε το μεσημέρι κόντρα στην Κροατία, τα παλικάρια του πόλο πρέπει να τα υποδεχθούμε με ανοιχτές αγκάλες στο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Στις καρδιές μας είναι για μία ακόμη φορά πρωταθλητές.
Παράδειγμα συνέπειας, σταθερότητας και αυταπάρνησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή η ομάδα πήγε στο περσινό Προ-ολυμπιακό τουρνουά, όπου και εξασφάλισε την πρόκριση για το Τόκιο, σχεδόν χωρίς προπονήσεις! Λόγω του κορωνοϊού, ο οποίος είχε βάλει «λουκέτο» στα κολυμβητήρια και τα γήπεδα. Ενώ δηλαδή όλες οι ομάδες προετοιμάζονταν πυρετωδώς για να βρεθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Εθνική μας πήγε στο Προ-ολυμπιακό χωρίς να έχει καταφέρει να προετοιμαστεί κατάλληλα για ένα τόσο μεγάλο event παρά τις προσπάθειες της Ομοσπονδίας και του Υπουργού Αθλητισμού να βρεθεί κάποια… δικλείδα (άργησε…).
Πάμε όμως να αναλύσουμε λίγο τα αγωνιστικά επιτεύγματα αυτής της απίθανης ομάδας που μας έχει κάνει πολλάκις περήφανους. Ξεκινώντας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το ασημένιο μετάλλιο στο Τόκιο ήταν η επιβράβευση για όλα αυτά τα χρόνια στην ελίτ. Το πρώτο Ολυμπιακό μετάλλιο, που θα μπορούσε κάλλιστα να μην είναι το πρώτο πάντως καθώς και το 2016 η Εθνική μας στο Ρίο είχε βγει 6η. Σε παγκόσμια πρωταθλήματα οι επιτυχίες είναι ακόμη περισσότερες. Χάλκινα μετάλλια το 2005 και το 2015, τέταρτη θέση το 2017 στην Ουγγαρία. Ας ελπίσουμε το καλό να τριτώσει.
Στο World League η Εθνική μας μετρά 4 χάλκινα μετάλλια (!) σε οκτώ παρουσίες. Μυθικό. Τι λείπει όμως από την συλλογή; Φυσικά το πολυπόθητο ευρωπαϊκό μετάλλιο, το οποίο όσο και αν προσπαθούμε, όσο και αν φτάνουμε στην πηγή, δεν καταφέρνουμε να το πάρουμε. Ολίγον τι απίθανο αυτό που συμβαίνει από την άποψη ότι σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν τόσες επιτυχίες, ενώ σε ευρωπαϊκό στερέωμα ψάχνουμε ακόμη το πρώτο μας μετάλλιο. Άλλη κουβέντα όμως αυτό.
Υπάρχει ακόμη κάποιος που διαφωνεί ότι ακόμη και αν δεν κατακτήσουμε το χάλκινο σήμερα, αυτά τα παιδιά αξίζουν υποδοχή ηρώων στο αεροδρόμιο;
