Η Μπενφίκα μπήκε σαν πραγματική γηπεδούχος στον αγωνιστικό χώρο του «Ντα Λουζ» και επέβαλλε τον νόμο της από νωρίς. Η πίεση των Πορτογάλων απέφερε καρπούς μόλις στο 9ο λεπτό. Ο Λίμα σέντραρε από δεξιά σημαδεύοντας τον Γκαϊτάν ο οποίος με προβολή έβαλε μπροστά στο σκορ τη Μπενφίκα, ισοφαρίζοντας το σκορ του πρώτου ματς.
Οι πάικτες του Ζόρζε Ζέσους συνέχιζαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο των πραγμάτων, με τη Φενέρ όμως να βρίσκει απάντηση στο 23′. Ο Κάουτ σέντραρε από τα δεξιά της επίθεσης των Τούρκων ψάχνοντας τον Σο που δεν καλυπτόταν από την άμυνα των γηπεδούχων με τη μπάλα να απομακρύνεται. Στο νέο γέμισμα του Ολλανδού η μπάλα βρήκε στο χέρι του Γκαράι με τον διαιτητή της αναμέτρησης να καταλογίζει πέναλτι. Ο Ντιρκ Κάουτ ανέλαβε την εκτέλεση στέλνοντας τη μπάλα στα δίχτυα του Αρτούρ, φέρνοντας το ματς στα ίσια αλλά την πρόκριση να γέρνει προς την πλευρά των φιλοξενούμενων, αφού η Μπενφίκα πλέον ήθελε δύο ακόμα γκολ για να πάρει αυτή το εισιτήριο για τον τελικό του Άμστερνταμ.
Μετά το αρχικό μούδιασμα, οι «αετοί» ανέκτησαν τον έλεγχο του ματς, με την εικόνα του παιχνιδιού να επανέρχεται στο διάστημα προ ισοφάρισης. Η πίεση που άρχισαν να ασκούν ξανά οι Πορτογάλοι, μετουσιώθηκε σε γκολ στο 35′. Ο Όσκαρ Καρντόζο με κίνηση μεγάλου σέντερ φορ, πήρε τη μπάλα λίγο έξω από τη μεγάλη περιοχή και παρά τους δύο αντιπάλους που έσπευσαν να του κλείσουν το οπτικό πεδίο, σημάδεψε την αριστερή γωνία του Βολκάν γράφοντας το 2-1!
Το παιχνίδι «άναψε» στη συνέχεια, με τα μαρκαρίσματα να γίνονται πιο σκληρά και τις κίτρινες κάρτες να βγαίνουν πιο συχνά από το τσεπάκι του Λαρουά. Παρόλα αυτά δεν άλλαξε κάτι μέχρι το τέλος, με τη Μπενφίκα να πηγαίνει προηγούμενη στα αποδυτήρια με 2-1 και να ψάχνει ένα ακόμα γκολ που θα της έδινε την πρόκριση στον τελικό.
Το δεύτερο ημίχρονο δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο. Σε μία ανύποπτη φάση, ο Γκαϊτάν χτύπησε άθελά του με το πόδι στο σαγόνι τον Γκιοκχάν, με τον Τούρκο ποδοσφαιριστή να σωριάζεται αναίσθητος στο χορτάρι! Το ιατρικό τιμ έσπευσε πάνω από τον παίκτη που αποχώρησε τελικά με φορείο, χειροκροτούμενος από όλο το γήπεδο. Λογικά ξέφυγε τον κίνδυνο αν και μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπήρξε κάποιο νεότερο.
Κατά τα άλλα, η εικόνα του παιχνιδιού παρέμενε ίδια. Η Μπενφίκα είχε την υπεροχή, με τη Φενέρ να μην… ξεμυτίζει από την περιοχή της, δεχόμενη μεγάλη πίεση. Μοιραίο ήταν το γκολ να έρθει για τους Πορτογάλους κάτι που τελικά έγινε στο 66′. Ο Λουιζάο πέρασε τη μπάλα στον Καρντόζο μετά από εκτέλεση κόρνερ, με τον Παραγουανό να είναι ξανά αλάνθαστος, δίνοντας στην ομάδα του σκορ πρόκρισης (3-1).
Η συνέχεια του ματς ήταν συγκλονιστική χωρίς παρόλα αυτά να έχει τις μεγάλες φάσεις. Οι γηπεδούχοι φυσιολογικά υποχώρησαν στο γήπεδο, με τους παίκτες του Κοτσαμάν να κερδίζουν μέτρα, αλλά χωρίς να μπορούν να εκμεταλλευτούν την εδαφική τους υπεροχή.
Ο Κάουτ έδινε την εντύπωση πως πάλευε μόνος με όλη την πορτογαλική άμυνα, προσπαθώντας είτε να δημιουργήσει μόνος του επικίνδυνες καταστάσεις, είτε να φτιάξει φάσεις για τους συμπαίκτες του. Η καλύτερη φάση που κατάφερε να κάνει η Φενέρ στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν ένα σουτ του Στοχ στο 79΄το οποίο έδιωξε ο Αρτούρ.
Το ματς οδηγήθηκε στο φινάλε με τη Μπενφίκα να κρατάει τον έλεγχο και το υπέρ της πολύτιμο 3-1, πανηγυρίζοντας εν τέλει την πρόκρισή της στο τελικό της διοργάνωσης και ταυτόχρονα την επιστροφή της σε ευρωπαϊκούς τελικούς μετά από 23 χρόνια, όταν το 1990 είχε ηττηθεί από τη Μίλαν στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
Μπενφίκα (Ζέσους): Αρτούρ, Λουιζάο, Μάξι Περέιρα, Γκαράι, Αλμέιδα, Γκαϊτάν (90’+2′ Ρόντερικ), Μάτιτς, Πέρεθ, Καρντόζο (87′ Ουρέτα), Λίμα, Σάλβιο
Φενέρμπαχτσε (Κοτσαμάν): Βολκάν, Κορκμάζ, Γιόμπο (75′ Στοχ), Ζίγκλερ, Γκονούλ (61′ Ιρτεγκούν), Κριστιάν, Σελτσούκ (43′ Τοπούζ) , Ουκάν, Ερκίν, Σο, Κάουτ
