Συνολικά 10 γήπεδα θα φιλοξενήσουν τους αγώνες της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ότι το “Σταντ Ντε Φρανς” ξεχωρίζει είναι σίγουρο, όπως και ότι μέχρι να κατασταλλάξουν οι Γάλλοι πόσα και ποια γήπεδα θα χρησιμοποιήσουν, χρειάστηκε να περάσουν από πολλά… στάδια.
Το αρχικό πλάνο προέβλεπε συνολικά 12 γήπεδα σε 11 πόλεις, αφού η έδρα της εθνικής Γαλλίας (“Σταντ Ντε Φρανς”) βρίσκεται στο Παρίσι (έστω και σε προάστιο), όπου υπάρχει, βέβαια και το “Παρκ Ντε Πρενς”. Τον Μάιο του 2011 τα γήπεδα μειώθηκαν σε 9, αλλά έναν μήνα αποφασίστηκε ότι τελικά θα επιλεγούν 11, τα 2 ως εφεδρικά.
Τα επτά ήταν σίγουρα
Για τα πρώτα επτά δεν υπήρχε σκέψη. Το “Σταντ Ντε Φρανς”, τα τέσσερα νέα “στολίδια” σε Λιόν, Λιλ, Νις και Μπορντό και τα δύο των μεγαλύτερων πόλεων, του Παρισιού και της Μασσαλίας δηλαδή. Το Στρασβούργο απέσυρε την υποψηφιότητά του λόγω οικονομικών προβλημάτων μετά τον υποβιβασμό της τοπικής ομάδας κι έτσι επιλέχθηκαν οι έδρες της Λανς και της Νανσί, με εφεδρικές αυτές των Σεντ Ετιέν, Τουλούζ.
Ωστόσο, τον Ιούνιο του 2011, η UEFA ανακοίνωσε την αύξηση των ομάδων που θα δώσουν το “παρών” στην τελική φάση από 16 σε 24. Νέα πλάνα και για τα γήπεδα. Αρχικά, έγινε το πιο λογικό. Τα εφεδρικά γήπεδα σε Σεντ Ετιέν, Τουλούζ έγιναν… κανονικά, αλλά δεν άργησαν να προκύψουν νέα προβλήματα.
Νέα προβλήματα
Τον Δεκέμβριο του 2011 η πόλη της Νανσί ανακοίνωσε την αποχώρησή της, καθώς δεν κατάφερε να φέρει σε πέρας την αύξηση της χωρητικότητας του γηπέδου. Στις μέρες μας, συμβαίνουν και σε χώρες σαν τη Γαλλία αυτά. Κι αφού η ιστορία είχε… κουράσει, οι διοργανωτές αποφάσισαν να μην προσθέσουν άλλο γήπεδο στη λίστα και να διεξαχθεί το τουρνουά σε δέκα.
1+4+5 “στολίδια”
Απ’ αυτά, το μεγαλύτερο και πιο εντυπωσιακό είναι το “Σταντ Ντε Φρανς”. Το “σπίτι” της εθνικής Γαλλίας δεσπόζει στο προάστιο του Παρισιού, Σεν Ντενί, από το 1998, όταν και κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Με ξεχωριστό ενδιαφέρον αναμένονται τα τέσσερα νέα γήπεδα σε Λιλ (“Πιέρ Μορουά”), Λιόν (“Παρκ Ολιμπίκ Λιόν”), Μπορντό (“Ματμούτ Ατλαντίκ”) και Νίκαια (“Αλιάντς Ρβιέρα”), ενώ οι απαιτούμενες αυξήσεις χωρητικότητας έγιναν σε Μασσαλία (“Βελοντρόμ”), Παρίσι (“Παρκ Ντε Πρενς”), Σεντ Ετιέν (“Ζοφρουά Γκισάρ”), Λανς (“Μπολάρ”) και Τουλούζ (“Μουνισιπάλ”).
Αναλυτικά τα 10 γήπεδα του Euro 2016:
“Σταντ Ντε Φρανς”, Σεν Ντενί (81.338), 4 ματς ομίλων (μεταξύ αυτών και η πρεμιέρα), 1 για τους “16”, 1 προημιτελικός, τελικός
“Βελοντρόμ”, Μασσαλία (67.394), 4 ματς για τους ομίλους, 1 προημιτελικός, 1 ημιτελικός
“Παρκ Ολιμπίκ Λιόν”, Λιόν (59.286), 4 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”, 1 ημιτελικός
“Πιέρ Μορουά”, Λιλ (50.186), 4 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”, 1 προημιτελικός
“Παρκ Ντε Πρενς”, Παρίσι (48.712), 4 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”
“Ζοφρουά Γκισάρ”, Σεντ Ετιέν (41.965), 3 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”
“Αλιάντς Ριβιέρα”, Νίκαια (35.624), 3 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”
“Μπολάρ Ντελελίς”, Λανς (38.223), 3 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”
“Μουνισιπάλ”, Τουλούζ (33.150), 3 ματς για τους ομίλους, 1 για τους “16”
“Ματμούτ Ατλαντίκ”, Μπορντό (42.115), 4 ματς για τους ομίλους, 1 προημιτελικός
